Ik ben Indra en heb sinds 3 jaar last van hyperventilatie. Dit weet ik al langere tijd, maar nu pas voor mezelf toegegeven......
Mijn verhaal is heftig, vandaar kort en bondig!
3 jaar geleden is mijn man overleden, ik was op dat moment 20 weken zwanger....
Maar mijn klachten zijn al veel eerder begonnen! Nu terugkijkend snap ik dat veel meer! Ik had toen geen idee met wat er aan me aan de hand was.
Mijn man was heel veel ziek, ziekenhuis in, ziekenhuis uit de laatste jaren. Uitslagen af wachten, en wachten op van alles. Ook op onze kinderwens. Na een jaar proberen, weer naar het ziekenhuis! Lang verhaal kort; uiteindelijk is het gelukt met I.v.f. Ik ben hem tot op de dag van vandaag eeuwig dankbaar dat ik een mooie zoon heb gekregen. Een heel mooi jongetje!
Ik weet nog dat ik bevallen was en dacht, hoe moet ik dit nu alleen gaan doen als ik altijd zo benauwd ben. Opstaan uit bed vond ik al een hele gebeurtenis, laat staan met een kleintje. Vraag me niet hoe het kan, ik denk dat de natuur dat zo regelt,ik ben de eerste maanden goed doorgekomen, met veel benauwdheid,hartkloppingen,beven,pijn in mijn hele lijf!
Maar ik voelde on TOP OF THE WORLD dat ik deze mooie zoon gebaard had. Ik moest dit alleen gaan redden!
Dat is me ook aardig gelukt! Ik heb nu een nieuwe vriend, een echte papa voor mijn kindje. Maar het rare is dat voordat ik hem leerde kennen mijn benauwdheid op de achtergrond was geraakt.
We zijn snel gaan samenwonen en mijn vriend draagt mij op handen. Maar mijn benauwdheid nam toe en alle andere leuke symptonen ook. Acheraf gezien benauwde het me letterlijk dat ik een nieuwe relatie had en een nieuwe papa voor mijn kindje.
Nu 3 jaar later zit ik goed in deze relatie en ben ik gelukkig met mijn nieuwe gezin. Ik vind het alleen zo erg dat ik dus bijna niet kan genieten omdat ik me bijna iedere dag slecht voel. Ook voel ik mij enorm schuldig naar mijn zoontje omdat die meer aandacht begint te vragen. Ik ben het zo beu om me ieder dag nog steeds bang en angstig te voelen. Ik ben de hele dag met mijn lijf bezig, met mijn ademhaling. Ik vind dat ik het verdiend heb om nu eens lekker in het leven te staan, vandaar dat ik nu met HyperVen ben gestart! Ik heb weer een beetje hoop!
Een lieve groet aan iedereen op dit forum van mij.