Hallo allemaal,

Ik ben 19 jaar en heb al zo'n 5 jaar last van hyperventilatie.. Nogal wat aangrijpende dingen meegemaakt op mijn 13e, jeugdreuma, 2 vriendinnen verloren enz enz.. Door deze tijd ben ik erg gespannen geworden, het vrolijke impulsieve meisje wat ik toen was, veranderde in een perfectionistische, alles volgens structuur en tijd, persoon. En wat een mooie act heb ik al die jaren gespeeld.. iedereen (inclusief ikzelf) geloofde dat het wel best met me was, en al die klachten die ik had van iets lichamelijks moest komen. Op gegeven moment zo erg dat ik dacht dat ik een hersentumor had Inmiddels 100 bloedonderzoeken gehad, fysiotherapie voor hyper, haptonoom, maar nog steeds bleef ik lopen met die vage klachten. Het ergste vind ik dat het voelt alsof ik niet meer leef, ik voel niks meer. Mijn lichaam loopt rond maar ik ben heel ergens anders.. zweef ergens rond. Je kan het vergelijken met een droom.. hoor je ook alles zo ver weg, is alles super vertraagd. S ochtends moet ik zo goed graven voordat ik weet welke dag het is, wat ik de dag ervoor heb gedaan, waarom uberhaupt de wekker gaat.. en heb ik dat nou gedroomd of echt mee gemaakt?? Zo word ik dus al super moe wakker, en dan moet ik nog eens gaan werken.. Moest verkeerd gaan, dat gebeurde 1 week geleden. Mijn baas en collega's maakte zich zorgen om me, en wilde dat ik eens aan mezelf ging denken.. Maar dat was niet mijn bedoeling dan werd ik veel te erg geconfronteerd met mijn emoties, zeg nou zelf, problemen van anderen opknappen is toch veel makkelijker???? Nu zit ik in behandeling bij psychotherapeut, doordat ik erge paniekaanvallen heb, en ben ik vandaag begonnen met HyperVen. Mijn gemiddelde wat iets van 45 haha, dus nog een lange weg te gaan. Maar het belangrijkste,IK GELOOF WEER!!

Groetjes Linda

Hai Linda,

Wat dapper om je verhaal hier neer te zetten..............en ook nog positief te eindigen.
Ik weet zeker dat HyperVen je een heel eind op weg zal helpen en samen met de psychotherapeut doe je de rest.
Ik ken je niet, maar als ik je verhaal lees en hoe je het aanpakt. IK BEN TROTS OP JE.

Ik wens je heel veel toi toi toi
en als er wat is of als je een vraag heb
Vraag het maar er zijn hier een hoop mensen die je een hart onder de riem kunnen steken of je net een steuntje in de rug kunnen geven om door te oefenen en door te gaan.

Veel liefs
Ellen

hallo,
bedankt voor het compliment..

Reden dat ik het hier neer zet is een beetje acceptatie en verwerking. Heb echt 5 jaar lang geloofd dat het niet door hyperventilatie kon komen, en nu zal ik het moeten verwerken dat het wel degelijk door de hyperventilatie komt.

Ben al een klein stukje vooruitgegaan en dat in 1 dag.. Mijn start gemiddelde was 37!! echt heel laag volgens mij, gisteravond zat ik op 61, en tenet op 57 dus ben best tevreden.

Groetjes Linda

Hallo Linda,

Ik sluit me helemaal bij Ellen aan, knap hoor hoe je meteen spijkers met koppen slaat!

Zelf ben ik pas op mijn veertigste begonnen iets aan mijn trauma's te doen, terwijl ik op mijn 16de voor het eerst hyperventilatie kreeg.

Het heeft veel invloed op m'n leven gehad, daarom ben ik zo blij voor je dat je er al zo vroeg mee begint.

Veel succes, vertroetel jezelf maar een beetje de komende tijd...

groetjes, Agda