Hoi allemaal,

Er is vannacht iets gebeurd met 1 van mijn familieleden waardoor ik erg overstuur ben, ben er van overtuigd dat het allemaal wel goed komt, maar dat wordt wel een lange weg.
Bij mij komt hierdoor ook veel verdriet los en ook weer angst dat ik hierdoor weer een terugval ga krijgen. Weet niet hoe ik dit moet loslaten.. Zie en voel nu zoveel verdriet om mij heen... Waarom lijkt alles tegelijk te komen, ik ben ook helemaal nog niet sterk genoeg om dit aan te kunnen. En aan de andere kant lijkt dit een heel egoistische zin, omdat diegene om wie het gaat er nog erger emotioneel aan toe is dan ik, en ik heb het de afgelopen maanden ook zwaar gehad. Kan je nagaan...

Liefs
Claudia

Hoi lieve schat,

ik vind het niet egoistisch dat je denkt : Nu niet!

ik weet wat je voelt maar juist op het moment dat je je kracht t meest nodig het zal het er zijn. Vertrouw daarop, je bent veel sterker dan je denkt.
En misschien val je tijdelijk terug, maar uiteindelijk wordt je juist door diepe ervaringen steeds sterker en sterker.
Liefs, erika

Hey Claudia,

Goh, ik kan me goed inbeelden dat het zwaar voor je is, nog een pak emoties erbij, net nu je een stukje beter bent. Laat het verdriet maar toe want door ze van je weg te duwen, komen ze vroeg of laat toch weer aan de oppervlakte ...
Je hebt de afgelopen maanden al heel wat opgebouwd met HyperVen, homeopathie, accupunctuur nu. Wel, je zal het kunnen dragen, geloof me.
Helemaal terugvallen naar het begin, dat denk ik niet. Je bent waakzamer nu, zal de signalen herkennen, weten dat je ook aan jezelf moet denken en dat is niet egoïstisch. Je bent het jezelf (en de mensen die met je leven) verplicht.
Ik wens je heel veel sterkte toe!

Dikke knuffel,
Hannelore

Hee meiden,

Dank jullie wel! Vanmorgen goed gesprek gehad met psycholoog. Ik kom er ook wel.
Ieder mens moet zijn eigen zaken oplossen, en bij sommige mensen moet het eerst een drama worden voordat die dingen gaat oplossen. Maar ik kan daar toch niet bij helpen en het heeft ook geen zin om daardoor bij de pakken neer te gaan zitten. Er komt wel veel verdriet los nu, maar misschien is dat ook wel goed. Ik stop het in elk geval niet meer weg zoals vroeger.. Bedankt voor jullie steun.

Veel liefs

Ha Claudia,
ik heb net datzelfde stukje doorlopen bij de psycholoog. Inderdaad iedereen moet zijn eigen zaken oplossen. Dat was ik ook lange tijd vergeten. Iedereen krijgt zijn eigen persoonlijk drama en uiteindelijk ben je alleen maar verantwoordekijk voor je eigen stuk.
Geeft wel rust en ruimte !
Zeker bij personen die me aan t hart gaan vind ik t nog wel lastig om die stelling in de praktijk te brengen maar aldoende leren we[:])[/:]

liefs, erika

ja, loslaten is heel moeilijk van de mensen van wie je houdt. Maar uiteindelijk als puntje bij paaltje komt heb je alleen jezelf. Dus daar moet je in investeren. Klinkt wat ego, maar als het dan weer heel goed met jou gaat.. dan kan je uiteindelijk ook beter andere mensen helpen...



Bericht bewerkt (05-02-2009 14:35)

GO GIRL

Hoi Claudia

Weet wat je bedoelt.. je bent zelf aan het knokken voor je genezing
en dan komen er weer allemaal dingen op je pad.
Je bent dan bang voor een terugval, dat heb ik ook hoor.
En dan maar denken..... niet aan denken, want je hebt je zelf ermee.
Valt helemaal niet mee, maar zal ook wel een leerproces zijn.

Sterkte en groetjes Vlinder