Voor wie dit leest.

Zo`n 2 weken geleden hadden mijn kinderen voorjaarsvakantie. Op maandag morgen was ik met de kinderen hun kamers aan het opruimen en stofzuigen. Gewoon gezellig met z'n allen een beetje rommelen. Op een gegeven moment voelde ik mij raar een beetje duizelig.
Ik zei tegen mijn kinderen, "jongens ik voel me niet zo lekker, ik ga even op bed zitten".
Na ongeveer 5 minuten had ik geen zin meer in even rustig zitten (ik ben een druk figuur,
als ik eenmaal ergens mee bezig ben) en ben ik naar beneden gelopen. Toen werd ik weer vreselijk duizelig, kreeg ik een raar gevoel in mijn nek, spierpijn, mijn keel werd dichtgeknepen. Ik kreeg een vresenlijk brok in mijn keel en voelde me trillerrig. mijn hart sloeg op hol en ik schrok me rot. Ik heb snel de telefoon gepakt en mijn man gebeld op z'n werk en hem gezegd dat hij maar een ambulance voor me moest bellen omdat ik dacht dat ik er geweest was. Al trillend en bevend en hartstikke bang heb ik bij mijn buurvrouw aangebeld. Zij heeft mij hartstikke goed opgevangen, en mij voorgesteld om maar ik een plastic zakje te gaan ademen.
Toen ben ik wat gekalmeerd. We zijn naar de dokter gegaan alwaar ik wat pillen kreeg tegen hartkloppingen, plankenkoorts en examenvrees.
Volgende dag bloed prikken, prima bloed!,
Volgen de dag naar het ziekenhuis, weer bloedprikken en kijken of ik geen longembolie heb.
Ook niet!
Volgende dag, weer naar de dokter. hyperventilatie!!
oke.
Ik wil natuurlijk niet geloven of accepteren dat dit het zou zijn, want ik ben toch gewoon een redelijk gezond mens! Ik hou niet van ziek zijn of iets hebben! (een verkoudheidje gaat wel).
Ik ga nu elke week naar fysiotherapie alwaar ik ademhalingsoefeningen doe.
Ik heb ventolin en flixotyde waar ik mee puf.
en ik heb van de dokter een klameringsmiddel gekregen iets van oxy...nog wat. nog niet genomen.
Sommige dagen gaat het prima en heb ik nergens last van, en sommige dagen voel ik het zomaar opeens opkomen, uit het niets.
Ik moet er nog erg aan wennen en hou me op het moment heel erg rustig.
Graag wil ik reacties van mensen die hetzelfde meemaken.

hou luci we maken allemaal het zelfde mee
bij mij kwam het ook uit nietsben toen naar boven gegaan en mijn zoon heeft de dokter gebeld hyperventilatie zei ze heb oxzezapam gekregen en daar werdt ik weer rustig van slik ze nu nog steeds 4 mnd later
om dat ik nu ook angst aanvallen heb gekregen ik zelf loop bij een psygoloog en dat helpt wel moet ik zeggen want ik moet mijn gezin wel draaiende houden heb zelf 3 kinderen
heb je ook last van steken in je linker borst
die heb ik wel en dat maakt mij angstig terwijl mijn hart ok is zegt de dokter maar het is vreselijk rot om hyperventilatie te hebbensoms gaat het dagen goed en dan een paar dagen weer niet
ik hoop dat het gauw weer goed met je gaat maar er gaat wel wat tijd overheen
< de groetjes van demi

[:][/:]
Bedankt demi voor je reactie.
Ik geloof niet dat ik last heb van steken in mijn borst, maar soms weet ik niet meer wat ik allemaal voel. Het rommelt wel daar in dat lichaam van mij, dat is een ding wat zeker is.
Wat ik mij afvraag is waarom ik mij soms opeens 2 dagen prima voel, vooral als er mensen bij me in de buurt zijn (waarschijnlijk voel ik me dan minder onzeker), en dan plotseling zo maar opeens ga hyperen.
Blijft dat zo?
Als het goed gaat dan denk ik zie je wel ik heb helemaal niets!
Maar ik weet het nog niet zo zeker!!

zo denk ik ook steeds maar er komt een dag dan is alles weer goed maar geef het de tijd het gaat met ups en downs maar er komt een stijgende lijn is me ook verteldt door de dokter hoor
als mijn man thuis is heb ik ook minder last want als ik me dan niet even goed voel vangt hij de kinderen op en ga ik zelf een blokje om dat helpt hoor
maar als je er teveel mee bezig bent wek je zo weer een aanval op teminste dat is bij mij zo heb soms ook hele goede dagen zoals vandaag maar kan morgen zo weer mis zijn
maar ik weet dan dat het met een uurtje ook weer over is en dat er niks met mij kan gebeuren

Hoi Luci,

Ik maak het bijna dagelijks mee wat jij meemaakt. Heel rot om te horen dat jij dit ook hebt. Hopelijk vind je hier wat rust over je klachten, t kan helpen als je weet dat het erbij hoort. Ik zelf heb al weken last van een prop in de keel en hartklopping cq. overslagen. Vanmorgen ben ik voor het eerst weer alleen op de fiets weggeweest, dat heeft me goed gedaan, voel me de hele dag al kip lekker. Vooral blijven bewegen en naar buiten gaan is erg belangrijk. En ja, als er mensen in de buurt zijn (bij mij tenminste) dan voel ik me veilig, mocht er wat gebeuren, dan kan iemand me helpen. Dus het is wel te verklaren.

Sterkte ermee!!!
Liefs Carla

Hallo Luci,

Jouw beschrijving is precies wat heel veel mensen - die voor het eerst met chronische hyperventilatie te maken krijgen - meemaken. Heb je de artikelen op de site al gelezen, zodat je een goed beeld hebt van wat chronische hyperventilatie precies is? Ik raad je aan om de therapie met HyperVen te gaan doen. Hoe dan ook, veel sterkte en beterschap toegewenst.

Rob Gravesteijn
HyperVen

Antwoorden die door HyperVen worden verstrekt, worden zo zorgvuldig mogelijk samengesteld. De antwoorden zijn gebaseerd op ervaringsdeskundigheid en kunnen niet worden beschouwd als vervanging van een consult, een behandeling bij een arts of medische informatie.

Hoi Luci

Ik weet ook wat je doormaakt want ik heb het al vanaf mijn 19e en ben nu 51 maar echt het gaat ook weer beter met je hoor dat is bij mij ook zo de ene keer gaat het maanden goed en dan hup opeens heb ik het weer ik heb er nu ook weer last van vroeger dacht ik dat ik de enige was die het had want ze wisten toen nog niet wat het was volgens mij .
Het hopeloze dat ik vind is naar lucht zoeken het is net of ik steeds naar lucht moet zoeken dat vind ik echt niet fijn .
Hopelijk gaat het met jou ook weer beter ik wens je veel sterkte ermee.
gr ans