Hey allemaal,

Na een afschuwelijke nacht vraag ik me toch af waar die pijn op de borst vandaan komt.
Mijn huisarts heeft het over de spanning op de borstspieren maar het lijkt toch meer of de pijn van binnenuit komt. Ook die steken doen altijd echt pijn.
Ik heb ook vaak pijn in mijn rug en dat voelt veel meer aan als spierpijn.

Ik ben echt bang dat als er echt iets is dat ik het niet herken.[:](([/:]

groetjes jolanda

Hey Jolanda,

herken die angst van jou maar al te goed. Heb wekenlang met pijn op me borst gelopen. Het verkrampte gewoon zo, dat ik niet meer recht op kon staan. En de pijn trok ook door naar mijn rug....

Als je twijfelt kun je natuurlijk altijd vragen om een ECG bij de dokter?!

Heel veel sterkte ermee!

Liefs Bernice

Hoi Bernice,

Wat een snelle reactie.
Een ECG is al een paar maal gemaakt en buiten wat overslagen (die volgens de cardioloog volkomen onschuldig waren en wat iedereen wel heeft) is er niks aan te zien.
Toch komt het elke keer weer terug en daarnaast wordt ik dan helemaal koud en duizelig en dan denk ik echt dat mijn laatste uur geslagen is.
Ik slik wel AD medicijnen en daardoor is de angst wel geminderd maar toch.....................

Thanks voor je berichtje
liefts jolanda

Hey Jolanda...

zit vaak tussen de middag (en zeker op slechte dagen [:]([/:]) even te speuren op het forum in mijn pauze!

Weet je het probleem is ook ( ik had het gisteravond zelf namelijk ook nog!) dat je je druk gaat maken. Ik ben er op zo'n moment ook van overtuigd dat ik doodga.... Nu weet ik wel weer beter, zit weer gewoon op mijn werk! Ik begin vaak met een beetje maagpijn of pijn tussen mijn schouderbladen, ik eindig met hartkloppingen, overslaan van hart... kramp in mijn hals en kaken. Ik krijg ook een hele nare grauwe kleur erbij en hoe verder de dag vordert, des te erger het ook wordt...[:]([/:]!!!

Ik heb zelf ook meerdere malen ECG gehad, waar gelukkig nix bijzonders op te vinden was. Dat heeft wel iets geholpen tegen de angst, maar als ik in zo'n aanval zit, och dan weet ik soms niet waar ik het zoeken moet!! Probeer altijd wat afleiding te zoeken....

Ik loop sinds vorige week bij een psycholoog en hoop daarmee een beetje van mijn doodsangst af te komen.... Ben er namelijk ook achter gekomen dat ik mijn hele leven al bang ben. Maar vroeger was ik meer bang voor de dood van mensen om mij heen. Nu ik moeder ben, is het gericht op mijzelf en mijn dochter...

Ik wil zo niet leven.... Leven om te wachten op de dood? Je weet toch niet wanneer die komt! Kan morgen zijn, kan ook pas over 80 jaar.... (als ik er toch es voor kon tekenen)...

Weet niet of je al eens met iemand gepraat hebt hierover?

Liefs Bernice and no thnx[:][/:]

ps. klinkt allemaal wel heel stoer wat ik zeg, maar ben er nog lang niet hoor!!!Het is meer wat ik wil zeg maar...

Ik begrijp het.
Mijn angst is ook erger geworden na mijn scheiding. Ik woon nu alleen met mijn dochter en ben als de dood (wat een dubbele betekenis) dat zij me 'smorgens vindt of dat het gebeurd waar zij bij is.

Ik werk ook nog gewoon. Daar voel ik me een soort van veilig. Dan ben ik in elk geval niet alleen en het zorgt voor de nodige afleiding.

Ik ben ook bij een psycholoog geweest maar deze begon echt mijn hele jeugd uit te spitten en daar ligt het niet aan. Mijn angst is echt later gekomen.

Ik kan ook helemaal niet tegen programma's of verhalen die over dood gaan of ziektes gaan.

Ik probeer nu met HyperVen er van af te komen.
Heb een tijd 1x per dag geoefend maar na dit rotte weekend ga ik vanaf vandaag 2x proberen. Doe het maar een keer in de pauze van mijn werk.

Hier op dit forem zie ik in elk geval heel veel herkenning en een beetje geruststelling dat ik niet de enige ben met dit soort rare lichamelijke of psychische klachten.

Hoi dames

Bernice bedankt.
Wat jij en Jolanda net hebben geschrijven kan ik me zelf helemaal vinden.Ik vind ook erg fijn als ik op mijn werk ben,daar voel ik me veilig,het is een gezondheidscentrum [:][/:]
Ik ben ook vreselijk beng voor het dood en soms zijn die gedachten zo sterk dat ik het bijn kan zien en dan schrik ik ervan.En net wat Jolanda zeg over kinderen.Ik heb ook een dochter van 3 en een van 18,dus die oudste die ga soms uit natuurlijk en als het net is in het week waneer mijn man nacht dienst draait,dan is het feest.Stel dat ik zo een aanval krijg en ik een de kleine zijn aleen thuis.Het is nog nooit gebeurd,maar ik denk er steeds over.
Zelfs als ik nu erover schrijf voel ik vreselijk angstig.
Ik ga weer binnenkort naar NLP therapie,dus ik hoop dat ze mijn gedachten weer op de positieve reals kunnen krijgen[:][/:]
Met HyperVenen doe ik op moment niks,even wachten dat mijn ouders terug zijn van de begrafenis van mijn oma en alles weer een betje normaal word.

Liefs Dragana

Hey hallo,

wat jij daar schrijft Jolanda is mijn grootste angst[:][/:]! Mijn kleine is anderhalf, en ik ben ook zo bang dat het gebeurt waar zij bij is en dat niemand haar dan op tijd vind (familie woont nogal ver weg en haar vader komt afspraken nooit na)... En Dragana idd, ik zie het dus ook voor me, hoe het gebeurt, zelfs hoe er gereageert word. Eigenlijk is het heel achterlijk, want waarom zou ik daar mee bezig zijn, ik leef! Ik ben nog redelijk jong en zou moeten genieten..

Overigens denk ik dat het bij mij wel door onverwerkte dingen komt. En ik heb vorig jaar mijn moeder op een hele nare manier zien sterven. Daarna werd ik moeder en heb ik mijn relatie verbroken. 2007 was een erg heftig jaar. Ik denk dat het daar echt mis is gegaan.

Vind het wel eens oneerlijk. Leef nooit echt ongezond, ik rook met mate (en wil gaan stoppen in 2009 omdat ik het nu gewoon even nog niet kan) en eet gezond, drinken doe ik weinig of niet. Fruit en bruin brood, en de schijf van 5 staat bijna elke dag op het menu. Zeker sinds ik een kind heb, ben ik daar nog bewuster mee bezig.

En Jolanda, ik werkte tot 3 maanden geleden dus 5 dagen, ben nu terug gegaan naar 4.. Maar moet zeggen dat ik op mijn werk zitten ook niet heel erg vind. Hier kan ik tenminste niemand echt "kwaad" doen als het gebeurt. Vind alleen zijn ook niet zo erg, als mijn dochter dan maar niet boven op bed ligt.... Ik denk dat de angst dat haar iets overkomt groter is, dan dat ikzelf ga! Ik kijk ook zo min mogelijk naar traumacentrum dit en ziekenhuis dat. Word er alleen maar angstiger van.....

Nou ik ga vanavond dus voor het 1st HyperVennen en ben erg benieuwd[:][/:]! Hoop dat het effect heeft. Afwachten en duimen maar!

Liefs Bernice

ps. Dragana, wat is NLP therapie?

Hoi

Het is Neuro-Linguistic Programming
Ze leren je om anders te denken(positef), en alle kleine trucjes om positef te bljiven.Er is ook een boek NlP voor dummies verkrijgbaar bij boekenwinkels.
Ik heb het afgelopen zomer een paar keer gehad en het ging erg goed.Maar ja ,ik deed niks meer mee ik dacht dat ik er van af was.Na een slechte periode van paar manden krijg ik alles weer terug.Wel minder dan in het begin,maar het is net zo vervelend.
Gr. Dragana

Heeyy hoi Dragana,

Schrijf eens een paar goede kleine trucjes op dan?
Misschien helpt dat voor sommige van ons wel...

Groetjes
Claudia