hallo allemaal
ik wou jullie eerst allemaal bedanken voor de berichten en de steun die jullie elkaar en mij wel hebben gegeven . Ik heb ook allerlei onderzoeken gehad en zelf geconstateerd dat ik chronische hyperventilatie heb n combinatie met paniek aanvallen

wie van jullie lijd er hier ook daarbij aan ziekteangst ?? ik had dit al in mindere mate vanaf mijn 15 de ??

en wat zijn jullie klachten bij chronische hyperventilatie zoal ???

de mijne zijn : duizelingen , spiertrillingen , angst , benauwdheid , pijn op de borst , hoofdpijnen , paniek , koud dan weer warm , oorpiepjes soms , prop in de keel ( slijm )
veel gapen

hoor het graag om wat ervaringen uit te wisselen .. groetjes bianca 22[:])[/:]

Hoi Bianca,

Bedoel je met ziekteangst bang zijn om een erge ziekte te hebben door al die symptonen?
Ik denk dat iedereen daar nu en dan wel last van heeft.
Als ik in een goede periode zit dan heb ik dat veel minder dan wanneer mijn klachten verergeren.
Moet me dan ook weer bewust ontspannen en mezelf vertellen dat er niets aan de hand is!

warme groetjes
Saranna

hoi bianca, dat herken ik, het is erg vervelend en moeilijk om je zelf te overtuigen dat het niets ernstigs is.
ik ben ook al 1,5 jaar bang om alerlei ziektes onder de leden te hebben.
ze noemen dit ook wel hypochondrie. ik herken je klachten ook maar al te goed
mocht je ervaringen willen uitwisselen..je mag me ook maile ofzo hoor [:][/:]

succes ermee, liefs suzan

Bianca,

Inderdaad, ik heb hier ook last van. Vervelend he?
Vooral als ik last heb van mijn klachten.
Ik haal mijn de raarste dingen in mijn hoofd. Hartinfarct, gescheurde aorta, darmkanker, bloedvergiftiting, leukemie etc. Ik durf niet meer aan een korstje of een pukkeltje of wat dan ook te komen, omdat ik dan bang ben bloedvergitiging te krijgen.
Waar ik vooral mee "vecht" op het moment is de angst om een hartstilstand te krijgen.
Ik weet ook wel dat een gezond hart niet zomaar stopt met kloppen, maar toch het lijkt alsof alles wat ik tegen mij zelf zeg niet geloofd word.
Maar ik heb gemerkt dat veel van die klachten ook komen doordat je er aan denkt. Dat is dat cirkeltje he
Die klachten van jou heb ik ook heel veel gehad, maar wat ik nu alleen nog veel heb is een naar beklemmend gevoel op de borst en raar gevoel in de linker borst, schouder en arm.
Wanneer je loopt te piekeren over wat je kunt hebben enzo, gooi er dan direct een stel rationele ged8en tegen aan en ga wat doen waar je je gedachten bij nodig hebt.
Dit helpt mij veel en mijn angsten worden steeds minder.

Succes!

Groetjes Jeroen

Al deze dingen heb ik ook last van
en ben ook altijd bang dat ik doodga aan een hartaanval.
Ik vind het echt vreselijk om zo te moeten leven.
Ben ook vaak moe,nergens zin in en loop een hele dag te gapen.
Heb er nu 2 weken geen last meer van gehad maar afgelopen nacht was het weer raak.
Slaap de hele nacht bijna niet,val meestal tegen de morgen in slaap en nu ben ik helemaal kapot.
Als ik een aanval heb gehad heb ik meestal een paar dagen naween,echt heel iriitant en vervelend.
En ook er angstig,vaak heb ik ook last van spierpijn dan(hebben jullie dat ook?)

Zpu het wel fijn vinden om ook wat ervaringen uit te wisselen mischien dat we wat aan elkaar hebben.

liefs

Hallo Allemaal,

Het is denk ik niet vreemd dat de klachten die je van chronische hyperventilatie krijgt je soms de stuipen op het lijf jagen. De klachten kunnen zo heftig zijn dat je hoofd op hol kan slaan. Zal ik dit hebben? of misschien dat? Ik herken dit zeker. Dat verkeerde denken brengt dan weer spanning met zich mee en verergert de hele situatie. Ik heb inmiddels zoveel hypervantilatie-klachten en paniekaanvallen overleeft dat ik het 99 van de 100 keer ook als zodanig herken. Probeer mezelf altijd te vertellen, rustig het is gewoon hyperventilatie of paniek, het zakt wel weer. Ook kan je jezelf oprecht afvragen of het zin heeft om je zo druk te maken, allemaal verspilde energie. Iedereen gaat op een dag dood, wanneer of hoe weet niemand en gelukkig maar. Misschien helpt het om je juist te realiseren dat je geen ernstige ziekte hebt en dat je daar iedere dag weer dankbaar voor mag zijn. Ik was eens op bezoek in het ziekenhuis en zag daar hele erge zieke kinderen om me heen en dacht toen, wat ik heb daar kan ik tegen vechten die kleine kinderen gaan waarschijnlijk veel te vroeg dood. Probeer er gewoon heel veel rationele gedachten tegen over te zetten, het heeft mij zeker geholpen! Niet opgeven hoor, op een dag kom je er vanzelf achter dat de klachten van paniek en hyperventilatie zijn wat ze zijn en dus niet zijn wat je denkt.

Succes!!!

Sarah,

Erg bedankt voor je woorden van herkenning en vooral posititiveit. Zelf heb ik vanochtend nog een aanval(letje) gehad: opeens ontzettend duizelig, moest me vastgrijpen en op bed gaan zitten, de rest van de dag trillerig en onzeker en nu vooral hoofpijn en moe. Toch zit de angst voor de volgende keer er flink in... wat als ik in de auto zit? in een vergadering? alleen thuis ben? etc. Wat zou er allemaal wel niet kunnen gebeuren? En hoe bang zou ik wel niet zijn? But life goes on, dus vandaag ben ik ondanks alles in de auto gestapt en heb ik een belangrijke presentatie (uitlokker waarschijnlijk) gewoon gehouden. Het ging allemaal goed, ookal is het weliswaar geen topdag. Gewoon doorgaan dus, het is een handicap maar wel eentje die je moet relativeren voordat het van een handicap in een levensinvulling verandert.

Sterkte allemaal

Morgen middag moet ik met de bus
daar zie ik nu al tegenop,ben zo bang dat ik dan een aanval krijg.
Als ik thuis ben of in mijn eigen woonplaats vind ik het niet zo erg
maar als ik verder ga ben ik erg bang.
Dus ik hoop maar dat het morgen goed gaat...heeft iemand nog een tip voor me?


liefs

Ook ik heb dat gehad en dan, ging ik meestal een eindje lopen ik weet dat het moeilijk is maar het werkt echt.Ook ik heb altijd klachten zelfs de laatste tyd ben ik bang me zelf iets aan te doen maar ik het zijn gedachten door dat je zo rot voelt.

hey hallo allemaal [:][/:]
harstikke bedankt voor jullie reakties zeg !
ja tis erg vervelend ik denk zelf ook altrijd van alles te hebben net of er een gemeen stemmetje zegt van ja je mag niet positief denken en ga dan weer twijfelen terwijl me dokter me grondig heeft laten onderzoeken met bloedtesten en zelf gezocht zou ik hem op zijn woord moeten geloven en gewoon genieten moeten van het leven . maar ja bij mij is het allemaal door heel veel spanningen uit mijn verleden en heden naar boven gekomen en uit zich nu in mijn lichaam heb ik t idee [:](([/:]
Waarom maken we het onszelf nou zo moeilijk he [:]Tja[/:] ? Maar goed ik denk dat we gewoon meer moeten gaan genieten en elke keer weer tegen dat stemmetje in ons hoofd moeten blijven zeggen ; 'mij krijg je niet klein hoor ' [:]TOP[/:]
Nou heel veel sterkte iedereen en ik kijk jullie reakties weer erg tegemoet !!
dikke knuffel en liefs bianca22

Maartje,

Hartstikke goed dat je gewoon naar de presentatie bent gegaan, petje af!
Je hebt jouw angst overwonnen.
Je kunt het opslaan en met je meenemen.
Iedere keer als je weer bang wordt dat kan je tegen jezelf zeggen " toen ging het ook goed ".
Als je een presentatie kunt houden kan je waarschijnlijk ook alleen thuis zijn en een vergadering bijwonen.
Je kunt jezelf echt sterker maken met de dingen die goed gaan. je hebt het toch maar mooi gedaan!
Verder probeer ik te leven naar het motto: ALS bestaat niet.
Dus niet ALS dit en ALS dat.
Probeer bij de dag te leven, nog beter leef met het uur!
Probeer ik ook te doen.

Groeten Sarah.

Ik vind dat ook eng.Probeer om een boek me te nemen of een spelletje.Niet er bij stilstaan merk ik nu ook.Succes

susan

Mijn vorige reactie was een reactie op friese meid, dit even ter verduidelijking
susan

Sinds een maand ga ik 1x in de week naar een fysiotherapeute die gespecialiseerd is in psychosomatiek (ook hyperventilatie valt hieronder). Zij geeft me erg goed inzicht in hoe je lichaam reageert op je gedachtes en gevoelens, wat op zijn beurt weer van invloed is op je gedrag (dus wat durf je wel of niet). Ze hamert er steeds op om vooral niet toe te geven aan je lichamelijke reacties die angst opgeroepen (en opgeroepen worden door angst, dit is immers een eeuwigdurende cirkel). Als je dat begint te doen is volgens haar het einde zoek. Ze zegt: je moet het in de ogen kijken en zeggen, kom maar op. Zelfs, of juist vooral, als het doodsangst is. Want dat is volgens haar het meest voorkomende bij HyperVentilanten.

Ik kan me er erg goed in herkennen en ben het volledig met haar eens. Zelf is mijn insteek altijd: als ik het niet durf, doen! Daarom juist heb ik mijn lichaam nog weleens overbelast (je gaat dingen aan maar neemt geen tijd om ze te overdenken, te verwerken). Dit is dus wel een valkuil. Maar sowieso niet de gewone dagelijkse dingen laten is al een hele goede start. Dus ik hoop dat jullie hier wat aan hebben en ook net als ik de strijd durven aangaan met hyperventilatie (hoe moeilijk en beangstigend dat ook is).

Succes allemaal!

Ik ben het er helemaal mee eens. Als je iets niet durft moet je het juist doen. Hoe vaker je het dan doet, hoe minder eng het wordt. En meestal valt het allemaal dan wel mee en durf je de volgende keer sneller iets.

Polly

Hey bianca ja wat kan ik zeggen is zwaar je weet wel heb precies het zelfde als jij alleen ik heb wat meer dan jou kwa verschijnselen.Hoop dat je steun kan vinden bij andere of inderdaad met mensen kan praten die het zelfde hebben ik dnek dat hdat heel goed is voor je zelf en andere ik bijvoorbeeld nou veel sterkte


Groetejs soortgenoot

Ik heb sinds kort hyperventilatie.
Zit met drie kids in een blijf van mijn lijf huis en daar zijn de aanvallen begonnen.
En ook ik heb de angst steeds dat er iets ernsigs aan de hand is.
Bang voor een hardaaval maar ook veel last van mijn benen dan denk ik weer dat ik trombose heb enz enz.
En wat mij dan de grootste angst geeft is wat als er wel wat gebeurd wat gebeurd er dan met mijn kinderen?
Het maakt je idd helemaal gek en daardoor worden de aanvallen alleen maar erger.

moontje

jeetje mensen
ik heb ook hyperventilatie en wist wel dat meer mensen er last van hadden maar nu ik hier al die vragen en antwoorden lees zie ik dat er ontzettend veel mensen en vooral jongeren hier in erge mate last van hebben net zo als ik.
ik ben ook ontzettend bang dat ik wat heb,met pijn op de borst->hartsilstand
hoofdpijn->beroerte
pijn in me buik->blindedarmontsteking noem maar op voor van alles verzin ik wel wat.
ik weet dat t waarschijnlijk alleen hyperventilatie is maar begin iedere x weer te twijfelen waarom???
geen idee.ik probeer t van me af te zetten maar is heel moeilijk zeker als je midden in een aanval zit.
om dit te lezen ontroerd me erg????
het komt me zo bekent voor je word er echt mee geconfronteerd.
dat komt bij mij nu ff hard aan heb de laatste week er weer veel last van en ben dan ook erg onrustig en gauw geemotioneerd en gauw geprikkeld.
kan gaan huilen om niks maar zijn allemaal spanningen,stress en verdriet van de afgelopen jaren die er nu uitkomen.
dit is mede te danken aan me moeder die ik afgelopen april dood op bed heb aangetroffen.daarna zijn alle spanningen weggevallen bij mij en had tijd om eindelijk tot rust te komen en toen kreeg ik in mei me eerste hyperventilatie aanval.
dacht echt dat ik dood ging had pijn op me borst enz.
en me ma was overleden aan een hartstilstand dus je begrijpt wel hoe bang ik toen was.
ik moet gewoon nog een hoop verwerken en hoop daarbij stuen te krijgen en nieuwe vrienden.
ik hoor jullie gauw hoop ik.
tarah_love1983@hotmail.com
mail maar of voeg me toe.
liefs chantal