He Judith, ik wil even reageren op jouw mail van gisteren aan Pia, maar open maar een nieuw topic.

Jouw klachten lijst is heel herkenbaar, precies die van mij. Ik heb dit 13 jaar gehad plus nog veel meer andere klachten, maar die heb jij vast ook gehad. De rust die uit mijn lichaam was, vond ik ook een hele nare overheersende klacht. Nooit meer lekker rustig op de bank, of waar dan ook. Altijd dat aangespannen lichaam, gek werd ik er van.

Wat is het dan heerlijk als je voelt, dat die klachten zomaar ineens een poosje weg zijn. SOms vergeet je het even, totdat ze weer terug zijn en dan weet je: o ja, zo! rottig voelde het.

Maar ik had eigelijk een vraagje over de nek en rugijnen. Ik lees dat jij een ook andere dat vaak hebben.

Bij mij begint dat heel abrupt. Ineens voel ik een heel klein prikje of iets dergelijks in mijn rug of nek en binnen een half uur heb ik vreselijke pijnen. De eerste nacht is niet door te komen, als ik een plekje heb gevonden zonder al te veel pijn, dan moet ik na een kwartier weer omdraaien vanwege de heftige pijnen (alsof er een heleboel vocht naartoe loopt ofzo) . Dat omdraaien dat is echt vreselijk!!! ALsof mijn hooft ernaast ligt!
En zo de hele nacht door. De dag erna gaat al iets beter, de volgende nacht nog vervelend, maar minder en dan is het compleet weg!!!! Niks geen pijn meer!!!! Als jullie dat snappen.

Therapie heb ik daar al een paar keer voor gehad, maar dat maakt allemaal niets uit. De ene zei: verkeerde houding, dus daar let ik best op. De ander zei, verstuiking van je bovenste wervel.

Toch geloof ik het niet helemaal en zit dit ook allemaal in het chronische hyperventilatie.

Verlopen de rug en nekpijnen bij jullie ook zo?

Groetjes Sanda.

Bij mij zit de pijn vooral in de aanhechtingen. Als ik me niet fijn voel terwijl ik bij fysio ben zegt ze ook,dat ze voelt dat mijn aanhechtingen vol zitten, wat dat ook moge inhouden.

Ik slaap nu op een tempur kussen, heb daar veel baat bij,en smeer mijn nek regelmatig in met SRL gelei van vsm.

Hoi Sandra,

Ik reageer een beetje laat, maar heb een paar dagen niet gepost.
Momenteel weer erg in de dip, maar eerst de nekpijn. Ik heb eigenlijk continue pijn, heeeeel soms een dag minder. Als ik mijn hoofd voorover buig voel ik de spanning heel erg en de pijn. Vaak krijg ik er ook hoofdpijn door. Ik heb ook het idee dat mijn matras en kussen niet goed zijn, maar dat wordt een dure kwestie, heb ook wel eens een tempurkussen gekocht, maar kon daar niet aan wennen. Nu lig ik op zo'n kersenpit kussen en dat is nog het best, die prop ik in vorm, zeg maar. Dus qua nekpijn, tja, ik weet niet beter.....
Verder merk ik dat als ik me erg inspan, de hyperventilatie erger wordt. Niet dat ik een aanval krijg, ik heb het aldoor, dus geen aanvallen. Gisteren staan dansen op een feestje, niet eens lang, opeens werd ik kortademig en kon ik niet meer. Ik word daar heel bang van, totaal geen conditie, of ik doe iets verkeerd met ademen. Ik sta dan te hijgen als een oude vrouw of longpatient. Daarom twijfel ik wel eens of het wel hyperventilatie is...............
De hele dag maar zuchten moeten van mezelf en het gevoel niet door te kunnen ademen. Eigenlijk is het het gevoel als je je adem inhoudt, dat rotgevoel en dan de hele dag door.
Mijn ademhaling gaat niet meer vanzelf lijkt ook wel, ik moet het zelf regelen.
En fulltime werken is best zwaar als je er alleen voor staat met een kind van 12.
Thuis gaat alles gewoon door, eigenlijk een tweede baan, haha.
Mijn knieen zijn ook heel slecht, dus daar word ik ook moe van, ga verkeerd lopen en heb dan ook rugpijn, en de cirkel is rond.
Ik zou ook zoooooooooo veel willen, maar heb de fut vaak niet.

Zo, lekker tegen je aan geklaagd! Maar ik ben er van overtuigd dat dit allemaal is ontstaan door een heel erge vermoeidheid waar ik niets mee gedaan heb, want gek genoeg begon dat gezeik met dat zuchten van de één op de andere dag.

groetjes judith

Ha Judith,

Waardeloos, weer zo'n dip!!! Maar hou vol, na die dip komen altijd weer een paar goede dagen. Tenminste...zo gaat het bij mij tenminste altijd.

Petje af trouwens zeg. Fulltime werken naast je gezin. Ik denk wel eens, als wij het heel rustig zouden hebben, wij veel sneller zouden genezen. Je gaat zo snel over je grenzen heen....

Ik heb ook bijna geen aanvallen, ook meer een gevoel van aldoor moe, rottig en hartkloppingen. Een enkele keer voel ik het wel eens aankomen, dan gaat mijn hart ineens bonken, naar worden, beetje eng worden. Maar dat zet gelukkig meestal niet door in van die heftige hyperventilatie aanvallen waar je hier wel eens van leest.

10 jaaar geleden had ik wel paniek aan vallen, maar nooit met pijn op de borst en tintelende armen. BIj iedereen gaat het toch weer anders. Maar wel fijn om te lezen, hoe het bij iedereen verloopt. Dat geeft wel herkenning en ook erkenning dat het echt chronische hyperventilatie is.
Want inderdaad twijfel je daar allemaal wel eens aan.

Ja, dat kortademig herken ik ook, dus ook dat hoort erbij. Er zijn weinig situaties, die ik uit de weg ga, maar bv fietsen, daar waag ik me nog maar heel weinig aan. Dat heeft me zo veel moeite gekost, helemaal kapot na een tochtje van 2 km heen en 2 km terug. Dat is iets wat ik dus gewoon niet meer wil. Soms als ik me goed voel, ga ik een klein stukje fietsen en dan voel ik me helemaal geweldig...
Heerlijk om straks weer gewoon lang te kunnen fietsen en dan niet meer versleten van je fiets te stappen.

BIj mij is het ook heel plotseling zomaar begonnen en nooit meer weggegaan. Wel na een drukke periode met veel spanning.

Ja...ik wil ook zo veel en ik vind het zo moeilijk om op tijd te stoppen...ben ik lekker in de tuin bezig en ben ik ineens versleten....toch doorgaan he...in plaats van uit te gaan rusten.
Ik ga nu naar bed, want het is 11 uur.


Groetjes maar weer, Sandra.

hoi
Ik heb ook overal pijn. Vaak tussen mijn ribben aan de rechterkant, dat is zoiets geks. Maar alles went.. Ik kan die plek niet goed aanraken. Veel in mijn voeten en alles is eigenlijk gevoelig. Vandaar dat ik ook fibroyalgie heb naar mijn idee. Zie mijn mail daarvoor voor de uitleg en de overeenkomsten. Misschien heb je er wat aan.

Dat zuchten heb ik ook de laatste maanden heel erg gehad, maar...ik heb het idee (kleine hoop) dat dat een beetje minder is na twee weken HyperVennen. Ik doe het heel consequent hoor, twee keer tien. Dacht eerst: Dat is goed vol te houden, maar merk nu dat het toch echt niet makkelijk is en ik het al beu begin te raken. Leg zon beslag op je dag he. EN nu heb ik vakantie, dus dat was een goede start...maar straks weer werken. ??

Doen jullie iets aan sport?? Ik niet echt, al probeer ik regelmatig een stuk te gaan wandelen en wil ik nu weer gaan zwemmen. Het schijnt erg goed te zijn he... Al heb ik er eigenlijk de energie en de tijd niet voor hoor..... Soms denk ik om te gaan hardlopen..(als je mij kende zou je lachen hoor, ben helemaal niet sportief, maar je zou alles doen om normaal te worden he.

Groetjes Tanja

Ik sport ook niet, echt de puf en de tijd niet voor (5 kinderen)

hoi tanja,

waarom probeer je niet gewoon te wandelen eerst? Het liefst elke dag een half uurtje, maar al ga je maar een paar keer per week? Is voor nu minder intensief maar wel net zo gezond als hardlopen hoor!!