Hallo allen,

Ben nu 2.5 weken bezig met HyperVen.
Werk en privé gaven de laatste tijd ( zeker half jaar, misschien langer) aardig wat stres en een maand of 4 geleden begon ik symptomen van onrustigheid, erge benauwdheid(soms nachts zwetend wakker), stramme voetspieren en onregelmatige ademhaling te vertonen, ook had ik enige jaren geleden al eens last van duizeligheid en stoelgang klachten. Een continue gepiep in de oren is ook iets wat de laatste jaren in meer of mindere mate aanwezig is.

Longarts en cardioloog vonden niets verkeerd en huisarts is het met me eens dat het CH zou zijn.

Heb nu dus HyperVen opgenomen, doe het 2X per dag met een beginscore van 88 en nu gestegen tot , de laatste sessie, 134 (ik vrees wel dat ik wat forceer, alhoewel ik de timer verberg)

Ik merk dat ademen wat natuurlijker gaat, de onrust is wat op de achtergrond verdwenen, wel een licht gevoel van benauwdheid nu dat bijna continu aanwezig is.

Al bij al vind ik het best zwaar, maar de bedoeling is om vol te houden

Groeten

Ondertussen gemerkt dat ik , alhoewel ik met mond open de oefeningen doe, er toch veel druk op de keel was (dit omdat ik de uitgang afblokte met mijn tong). Scores waren goed gestegen naar rond de 144, maar begon echt last van de keel te krijgen.

Dus nu ga ik vermijden om de druk in de keel te leggen, eerste sessie op die manier geeft een gemiddelde van 117 (30 seconden lager dan ervoor), maar op termijn zal dit wel de gezondste manier zijn.

Hoi!

Hoe vergaat het je nu ? Ik ben nu bijna drie weken bezig. Ik merk dat mijn scores best wisselend zijn maar wel langzaam omhoog zijn gegaan. Omdat ik erg veel last had van stressontladingen doseer ik de therapie en doe elke week een trail erbij; nu 2x 7.

Ik denk al positieve veranderingen waar te nemen, hoewel ik ook wel een aantal nieuwe dingen heb sinds de therapie waar ik minder blij mee ben. Vooral inslapen is moeilijk, soms lig ik uren wakker.

Ik ben benieuwd naar je antwoord en hoop dat ook jij al wat goede / betere momenten heb gehad.

Hallo!

Ben nu 2.5 maanden bezig, dus een 7-tal weken verder dan het oorspronkelijk bericht.
Ik moet zeggen dat ik eigenlijk de eerste 2 maanden vooral aan het worstelen was met de correcte manier om de oefening te doen. Verschillende keren heb ik mijn aanpak aangepast (adem minder hoog vasthouden, niet TE veel lucht in de longen nemen, niet doorgaan wanneer het middenrif begint samen te trekken). Ook heb ik vaak aantal trials teruggeschroefd wegens te veel bijwerkingen. Van stressontladingen heb ik niet veel last gehad, of misschien herken ik ze niet als dusdanig.
Ook moet ik zeggen dat ik ondertussen met astma medicatie gestopt ben (was in mijn geval gewoon een negatieve contributor aan het probleem, en mijn astma valt heel goed mee)

Al bij al heb ik de laatste 2 weken een aanpak (na enkele mails met Rob) waarmee ik niet te veel druk op de longen zet, en ook de keel en middenrif wat ontzie en mijn nek en schouderspieren ook spaar.

Scores zijn (via deze werkwijze) van 77 naar 115 seconden gegaan, maar lijken nu wat te stabiliseren, ik hoop gewoon dat ik het alsnog niet aan het forceren ben, iets dat volgens mij de vooruitgang enkel negatief kan beïnvloeden.

Als ik kijk naar de start van de therapie heb ik
- (bijna) geen last meer van moeilijkere ademhaling /verminderd welzijnsgevoel een uur na het avondeten(toch een ernstige klacht vond ik die pas recentelijk verbeterd is)
- Bijna geen last meer van benauwdheid overdag en ook 's nachts zogoed als niet meer, in slaap vallen valt goed mee bij mij, gevoel is dan ook wel dat ik te snel ademhaal, maar ik kan het redelijk goed van me afzetten en toch in slaap vallen
- Ademhaling is veel stabieler (maar ik heb nog altijd het gevoel dat ik aan over-ademing doe)
- Paniekerig/angstig gevoel is grotendeels weg
- Gevoel van stramme voeten/handen is al veel beter (maar nog altijd niet zoals het zou moeten zijn)


Wat er wel nog is
- nog altijd te snelle ademhaling (continue), althans zo voel ik het aan.
- als ik een trap doe komt er daarachter een kleine weerslag, niet echt dat ik naar adem moet happen, maar het scheelt niet veel, misschien eerder te omschrijven als een gevoel alsof er iets niet klopt.
- Nog altijd het gevoel dat ik niet te veel woorden in een zin kan zetten omdat ik anders zonder adem val.

Dus nog een lange weg te gaan, ik voel me nog lang niet genezen, hopelijk blijven de scores stijgen in de toekomst...

Veel sterkte met jouw HyperVen-traject en laat je vooruitgang maar weten!

Dag,

Ik ben net een kleine week bezig. Met HyperVennen heb ik het gevoel dat mijn klachten verminderen. Tegelijk heb ik ook steeds dat blijvende gevoel van steeds te weinig adem. Ik vraag me af of dat bij het proces hoort?

groetjes,