Hallo,

Ik wil even wat kwijt, ik kan niet begrijpen dat de buitenwereld zoveel onbegrip heeft voor mensen met chronische hyperventilatie. En dan bedoel ik ook mijn eigen zus, ze zegt dat ik niet altijd zo zielig moet doen en gewoon even dat knopje om moet zetten dan ben ik zo weer beter. Ook zegt ze dat als iemand aan mij vraagt hoe het met me gaat (wat overigens weinig gebeurt) dat ik dan moet zeggen dat het goed met me gaat ipv dat ik gewoon eerlijk zeg hoe ik me voel. Ik ben niet sociaal volgens haar omdat ik niet meer overal aan mee doe, zoals uitgaan. Ik kan hier zo boos om worden.
Als je een gebroken been heb dan krijg je kaartjes bloemen enz.. Niet dat ik dat hoef te hebben maar ik heb nog geen een keer het gevoel gehad dat iemand mij begrijpt want ze doen er zo makkelijk over. Ze begrijpen gewoon niet hoe rot iemand zich kan voelen met chronische hyperventilatie, en dat en de hele dag door is.
Hebben meer mensen dit gevoel???
Groetjes

Hey Dencha,

Ik herken jouw verhaal heel goed. Ik heb genoeg vrienden en ik heb een goede band met mijn familie. Iedereen toont begrip, maar niemand lijkt echt te begrijpen wat je voelt. Ik ben me hiervoor gaan schamen voor mijn gevoel en ik vraag me vaker af of ik wel normaal ben. Als je je been gebroken hebt kan iedereen aan je zien dat je 'ziek' bent. Bij chronisch hyperventilatie is dat helaas nier zo. Ik zou willen dat anderen zich 1 dag zo zouden voelen zoals ik me al jaren dagen achter elkaar voel.

Ik ben ook veel minder vrolijk en actief als vroeger. Ik houd niet van drukke cafes, ben gestopt met sporten, durf nergens alleen heen (al helemaal niet met de fiets) en zo kan ik nog wel even doorgaan.

Ik voel me ook vaak niet begrepen en als iemand me vraagt hoe het is zeg ik "prima" omdat ik niet wil dat mensen gaan doorvragen waarom ik me niet goed zou voelen.

Als je graag wil chatten via msn ofzo laat je maar iets weten, dan geef ik je mijn emailadres.

Liefs Ikke

Hallo Ikke,

Bedankt voor je reactie. Inderdaad ik zeg ook wel eens tegen mijn vrienden, ik wil niemand dit toewensen, maar als je het één dag zou hebben dan zouden jullie er anders over gaan denken en praten. Ik ben gelukkig na mijn eerste hyperventilatie aanval wel meteen weer de stad in gegaan om boodschappen te doen ook al voelde ik mij niet lekker en was ik bang. Ik vond het wel eng maar heb het toch gedaan. Daar ben ik blij om want als ik lees dat sommige mensen dat niet meer durven dan vind ik dat echt niet leuk voor hen. Ik durf alleen niet meer uit en naar rokerige café's enz. Ik zou graag met je willen e-mailen. Mijn adres is denise_chantal@hotmail.com. Tot snel.

Groetjes

Hoi Dencha & Ikke

Echt vervelend om te horen dat jullie omgeving je niet begrijpt. Ik heb het geluk dat er meer mensen in mijn familie zijn met chronische hyperventilatie, waardoor ook snel duidelijk werd waar ik last van had. Mijn man had na het lezen van deze site zoiets van: oef wat een opluchting om te lezen, en overduidelijk chronische hyperventilatie. Tuurlijk zijn er mensen die het niet begrijpen, maar met die mensen heb ik niks van doen.
Dencha, goed van je dat je ondanks een aanval boodschappen bent gaan doen. Ik heb zelf ook een hele tijd niet weggedurft, althans niet alleen. En inderdaad, al helemaal niet op de fiets. Lange ritten in de auto waren een ramp.
Het afgelopen jaar heb ik cognitieve gedrags therapie gevolgd. Dat heeft mij zo goed geholpen dat ik een halfjaar klachten vrij ben geweest. Helaas moest ik het in januari weer bezuren en ging het weer fout. Gelukkig kan ik wel aanwijzen waar dat van komt.

Beiden heel veel sterkte groetjes Carla

gisteren zei mijn man tegen mij ikheb last van hyperventilatie
dat 80 procent aandacht trekkerij was omdat ik bepaalde dingen niet meer durf
het was net of ik een klap in mijn gezicht kreeg voel me toch niet voor niks zo rot
dat had hij van anderen gehoord
nu durf ik helemaal niet meer vertellen hoe ik me voel
ik heb nu bijna dagelijks klachten zoels benauwd hart kloppingen steken in mijn borst onrustig en heel zenuwachtig maar durf nu niks meer te zeggen en ga maar rustig door
ik weet dat je er niet dood aan gaat maar zo voelt het soms wel dat je zo neer kunt vallen

demi

Hoi Demi,

Echt onwijs rot voor je. Heeft hij deze site ook gezien? 't voelt idd af en toe of je dood gaat. Dat zal niet gebeuren, en je kan er heel goed mee leren leven alleen dat kost tijd. Je hebt er niet om gevraagd, dat maakt het nog moeilijker. Pas je wel goed op jezelf? Want dan maar doen alsof het goed gaat en je klachten proberen te negeren werkt soms averechts. Kom in iedergeval maar lekker hier kletsen, zijn allemaal mensen die je wel begrijpen.

bedankt carla
hij heeft de site gelezen maar weet niet wat hij er mee moet
net zoals vandaag ik heb geen steken op mijn borst ben niet benauwd maar ben vreselijk onrustig hoofdpijn duizelig zenuwachtig en misselijk net if je zo om kunt vallen
veel klachten he moest me vanmorgen in houden om de dokter niet te bellen wat moet je zeggen voel me niet lekker
ik kom er al zo vaak en alles is ok maar zo voelt het niet maar ik kom er wel weer uit
met anderen er over kletsen die je begrijpen helpt wel
en ik lees dat veel meer mensen deze klachten hebben en daar put ik dan weer moet uit om verder te gaan

demi

Ja, inderdaad, het is fijn dat deze site er is. En hoop ook dat je hier je ei kwijt kunt. En gun je veel begrip van hieruit. En als je eens wilt msnen ofzo: jc_kijk_in_de_v@hotmail.com dit is mijn msn adres, zie maar wat je ermee doet.

Hoi Demi,

Wat rot he als iemand zegt dat je aandacht wilt trekken. Ik kan wel duizend andere manieren bedenken om aandacht te trekken, en dan zou ik die wel gebruiken en niet deze. Want chronische hyperventilatie is echt geen pretje. Ik snap ook niet dat mensen zo snel hun conclusies trekken als ze niet eens weten wat het is. En soms denk je dat iemand naar je luisterd en dan blijkt juist het tegenovergestelde. Want als ik nu aan iemand in mijn omgeving vraag, vertel mij eens wat ik precies heb. Dan zeggen ze: hyperventilatie toch??? En dan vraag ik wat dat inhoud en dan zeggen ze: Iets met je ademhaling toch?? Dan merk ik dat ik gewoon een jaar lang tegen een muur heb zitten praten.



Ik ben in het totaal in de eerste paar maanden 9 x naar mijn huisarts geweest en hij zei letterlijk het zit tussen je oren! Ik ging echt aan mezelf twijfelen, ben ik dan gek ofzo??? Ik voel toch wat ik voel, en men weet gewoon niet hoe je er vanaf kunt komen. Ik heb bij een fysio, haptonoom en een chiropractor gelopen, hielp niet. Toen heb ik nog een revalidatieprogramma gedaan in het ziekenhuis van 4 maanden, hielp niet voor mijn chronische hyperventilatie. Dus moet je zelf naar oplossingen gaan zoeken,want in het ziekenhuis zeiden ze, tja aan die klachten kunnen wij niks doen als ze blijven moet je maar naar je huisarts. Maar de huisarts neemt mij niet serieus. Ik zei tegen mijn huisarts dat ik het zat ben en dat er nu maar eens actie ondernomen moet worden want ik zat al 9 mnd thuis, maar hij zei: al zit je 2 of 3 jaar thuis ik bepaal wat het beste voor je is. Nou dat heb ik gemerkt, ben nog geen steek verder. Nu heb ik zelf deze therapie gevonden(HyperVen), en ik hoop dat dit helpt.

gelukkig heb ik een goede huisarts het is een vrouw ze maakt altijd tijd voor mij vrij om even met mij te praten en gerust testellen heb ook medicijnen gekregen en die helpen mij ook wel zei zegt tegen mik dat het wel weer overgaat alleen het heeft zijn tijd nodig
maar het gaat mij niet snel genoeg heb het nu 4 mnd maar ben wel wat beter als in het begin moet ik zeggen maar je hebt soms van die enge dagen ertussen

Hallo Demi,

Heb jij de therapie met HyperVen wel eens overwogen? Lees goed de artikelen op de site [www].hyperventilatie.info door, zodat je goed begrijpt wat chronische hyperventilatie precies is en doet...

Hoe dan ook, van harte beterschap toegewenst!

Rob Gravesteijn
HyperVen

Antwoorden die door HyperVen worden verstrekt, worden zo zorgvuldig mogelijk samengesteld. De antwoorden zijn gebaseerd op ervaringsdeskundigheid en kunnen niet worden beschouwd als vervanging van een consult, een behandeling bij een arts of medische informatie.

Hoi demi,

Ik weer hoe het is. Mijn man snapt er ook werkelijk niks van.
Hij is een aantal keer meegegaan naar de huisarts bij een paniekaanval, en als we dan thuis zijn zegt hij altijd: "zie je wel, je moet je niet zo druk maken".

Gisteren toen ik in paniek uit de sportschool kwam met het verhaal dat ik dit misschien volgende week niet meer durf te doen kreeg ik ook te horen: "maak je niet druk, je hebt vandaag bloed moeten prikken (mijn klieren zijn opgezet) en daar maak je je druk om".

Het zal wel, maar als ik dat kon dan zou ik me waarschijnlijk niet zo rot voelen.

Groetjes Jo

Hallo Jolanda,

een tip, laat je man de artikelen op onze site [www].hyperventilatie.info goed doorlezen, zodat hij ook goed begrijpt wat hyperventilatie is en doet met je... Daardoor zal hij je beter kunne helpen. Dowbload het artikel van Drs Snitslaar op de site en laat hem dat lezen. Ik denk dat dat jullie echt zal helpen. Doe jij al de therapie met HyperVen?

Beterschap en ik hoop dat je man beter begrip krijgt van ons probleem.

Rob Gravesteijn
HyperVen

Antwoorden die door HyperVen worden verstrekt, worden zo zorgvuldig mogelijk samengesteld. De antwoorden zijn gebaseerd op ervaringsdeskundigheid en kunnen niet worden beschouwd als vervanging van een consult, een behandeling bij een arts of medische informatie.