hallo,

misschien kan ik jullie met mijn verhaal een hart onder de riem steken, ik heb hier heel wat verhalen gelezen en het komt me helaas zo bekend voor
OOK IK heb een tyd gelopen (en nog steeds) met ch.hyperventilatie... met alle klachten van dien! het ging ook me leven beheersen...

Ben 4 maanden geleden bevallen en sinds dien is me ademhaling heel erg verkeerd, ik kreeg hartkloppingen, kreeg hele enge gedachtes, was ook een hele dag bewust van me hartslag! te gek voor woorden eigenlijk.. en eigenlijk de angst voor de angst bleef regelmatig terug komen!
dat kan je niet hebben met een baby natuurlijk maargoed ik had het dus wel
ben na lang piekeren naar ademhalingstherapie geweest en na het intake gesprek moest ik liggen en ging die vrouw kijken hoeveel ademhalingen ik had in 1 minuut... nou helemaal verkeerd dus.. ik zuchtte ook heel diep in elke keer! [:]NO[/:] ik had letterlijk 17 ademhalingen in die ene minuut.. het was net of ik een marathon aan het lopen was terwijl ik rustig op me rug lag...

ik ben nu 2 keer geweest en heb ademhalingsoefeningen mee gekregen om een normale buik ademhaling te krijgen... ik ben er nog lang niet! ik moet veel oefenen.. maar als ik lekker rustig op me bed die oefeningen doe voelt het zo fyn!! ik zucht natuurlijk nog wel eens omdat ik dit niet gewend ben om zo rustig te ademen, maar ik merk al wel in 2 weken tijd pas dat me klachten drastisch zyn verminderd, de rare gedachtes kan ik omzetten dat als ik nu ergens last van heb denk ik maar : ach bren, adem gewoon even rustig door je buik en you go girl! en dan valt het eigenlijk allemaal wel mee!
Ik heb nog een sessie of 8 te gaan bij de ademtherapie en hoop dan een normale rustige ademhaling te hebben..

wat ik wil zeggen, loop niet elke dag naar de dokter, die kan niets vinden, die kan je misschien alleen nog meer ongerust maken dan dat je al bent, maar zoek hulp!! je bent niet gek en je ziet het op deze site al, er zyn er zoveel met deze klachten.. en het is zo zonde om te leven in angst en paniek!
Ik ben de stap gaan zetten en ben heel erg blij dat ik deze therapie ben gaan volgen.. je kan dus echt van je chronische hyperventilatie afkomen! niet 1-2-3 ,maar geleidelijk aan lukt het echt!!
ik had nooit durven dromen dat ik dit ooit nog ging zeggen, maar ben blij dat ik het nu eindelijk kan typen met een goed gevoel! nogmaals ik ben er nog lang niet maar ben al wel erg opgelucht nu ik weet dat ik met een rustige buikademhaling van mijn klachten af kan komen
Groetjes Brenda...

Hoi Benda,

Allereerst gefeliciteerd met je kleine!
Ik heb je verhaal gelezen en ben blij dat je bij de ademhalings therapeut bent belandt, maar wil je ook zeggen dat mocht het weer terug komen je het HyperVen programma moet gaan proberen... (nou ja :moet, ik bedoel zou moeten...)
Zelf heb ik nl ook ademhaling therapie gehad en ook al ademde ik de laatste jaren mooi laag, in spannende tijden begon ik toch weer te hyperventilatie.

Hou het dus in de gaten want zoveel jaren onnodig lijden,zoals mij is overkomen, gun ik niemand...

sterkte en veel geluk,
Jolanda

hoi jolanda

dank je wel, ja ik ben er nog lang niet hoor ik adem nu nog te snel maar ik merk al wel nu ik weet "hoe "ik moet ademen het veel beter gaat..zit nog af en toe te hygen als een idioot maar dan weet ik wel dat ik het naar me buik moet doen...

Kan je me misschien vertellen wat het nu precies inhoudt?
Ik heb al wel het 1 en ander gelezen hoor maar werkt het niet hetzelfde als die oefening die beschreven staat op buteyko pagina?

na je uitademing je adem inhouden en tellen...?
Ik vraag me dan af.. heb je dat programma dan echt nodig?want ik merk dat ik met die oefening ook al een heel eind kom.. en dat het dan ook beter ga, moet gewoon leren om niet zo snel te ademen... me wil is heel sterk geworden de laatste tijd dus dat is het probleem ook niet..

Ik denk dat mijn lichaam nu gewoon even de tijd nodig heeft om te wennen aan een rustige ademhaling.. net als dat me lichaam nu is gewend aan een verkeerde ademhaling
ik ben gelukkig op een punt dat ik niet meer zoveel denk aan alle dingen, ik weet nu dat het door me ademhaling komt en dat de klachten ook weer weg gaan.... dus de angst is al heel veel minder, heb ook tegen mezelf gezegd : Dit gaat mijn leven niet langer meer beheersen en dat hou ik ook maar vol.. ben dus al een heel eind (hoop ik)...als ik nu angstig word denk ik alleen : rustig ademen.. naar je buik.. en dan gaat het ook beter.. ben al lang blij dat ik van die rot angsten af ben, althans ik heb nog wel hartkloppingen maar dat is ook niet gek als je te snel ademt.. nooit verwacht dat ik dit zou zeggen omdat ik altijd dacht dat het aan me hart lag.. en vaak nog warm maar eigenlijk zyn dat de enige 2 klachten die er nog zyn...

dit forum helpt trouwens ook wel moet ik zeggen, aangezien zoveel mensen (helaas) dezelfde klachten hebben, betekend het dus dat niemand iets ernstigs mankeert maar we allemaal verkeerd ademen.. stom he? mjah.. komt allemaal wel goed...[:](Y)[/:]

Hoi Brenda.

Buteyko heeft hetzelfde doel als HyperVen, alleen gebruiken ze een hele andere oefening. Bij de HyperVen oefening houdt je je adem niet in na je uitademing, maar juist na je inademing. Trouwens, de "gewone" Buteyko oefening is niet het inhouden van je adem, maar juist het zo min mogelijk ademen en door het tekort aan lucht dat je dan voelt je ademcentrum te resetten. Dus, de therapieen hebben hetzelfde doel maar werken alleen heel anders.
Ik heb voor HyperVen eerst Buteyko gedaan, maar vond het een veel moeilijker therapie dan HyperVen.
Wel knap dat je op deze manier met je hyperventilatie omgaat. Gewoon volhouden dat je je leven niet wilt laten beheersen door hyperventilatie. Dat probeer ik ook altijd, maar dat vergt enige moeite.

Groetjes,
Elise

het vergt ook heel veel moeite, maar ik heb een klein mannetje van 4 maanden, dus ik moet wel!! hy heeft niets aan een moeder die zo loopt te mutsen een hele dag
ik heb dus geen keus ik moet wel!! Voor mezelf zou het nog niet zo erg zijn weet je, dat komt ooit wel goed maar nu ik hem heb moet ik mezelf voornemen dat het me leven niet meer mag beinvloeden.. en dat is vrij moeilijk idd...
Ik ben ook verder niet bezig met ziektes of dat soort dingen ik ben me alleen nog teveel bewust van me ademhaling... met de bijbehorende klachten helaas...

mjah hopenlijk lukt het me met de ademhalings therapie.. ben pas 2 x daar geweest dus heb nog wel een lange weg te gaan..
ben door die therapie (het is nl niet alleen oefenen maar ook veel praten) al wel op het punt dat ik nu eindelijk niet meer denk dat ik ernstig ziek ben ofzo.. want dat was ook heel erg vervelend.. ik weet nu gewoon dat het door een verkeerde ademhaling komt.. en dat is ieder geval al een stuk makkelijker om mee te leven alleen moet ik geduld hebben om me lichaam aan een nieuwe ademhaling te laten wennen.. ik wil gewoon te snel maar dat is niet zo gek denk ik als je chronische hyperventilatie hebt.. dat wilt iedereen hier.. helaas heeft het tijd nodig....

het is allemaal zwaar maar uiteindelijk komt het goed ik kijk aldoor uit naar de dag dat ik genezen ben ik denk dat ik dan wel kan huilen van geluk

Ja, daar kan ik me iets bij voorstellen. Dat moet een geweldig gevoel zijn!!!