[email protected]

HyperVen website

Wat is hyperventilatie?

Hyperventilation

het blijft raar

Gepost door Janne 
Janne
het blijft raar
05 July 2005 11:10
nou ik ben nu aan de 16 week begonnen. Na de pauze is mijn score inderdaad omhooggeploept en ik had verwacht de therapie nu rustigjes af te kunnen ronden.enkele dagen vrijwel gelijke scores gehaald. Prima dacht ik zo. Komen er weer allemaal klachten opzetten, verschil is wel dat ik er min of meer doorheen kan functioneren maar ik had het niet meer echt verwacht.

weer misselijk 'snachts en ineens dat gevoel van , hmm ja 'boven je lichaam hangen' zeg maar, en duizelig en weer van die fijne steken in de borstkas.
het maakt me eigenlijk niet meer bang maar het is zo irritant, wanneer houdt het nou eens op.

dat maakt voor mij de therapie wel zwaar, steeds die terugvallen, die geen terugvallen zijn, en de onzekerheid is dit nou een signaal dat het beter gaat of juist dat het slechter gaat.

ineens weer een dag dat de score terugvalt, de dag daarop is't weer in lijn met de dagen daarvoor.
het is heel ongrijpbaar allemaal.

Weet iemand trouwens hoe lang je je grafiek moet laten uitvlakken?

groetjes Janne[:]grinning smiley[/:]

Hester
Re: het blijft raar
05 July 2005 12:43

Ingewikkeld he Janne, ik wordt soms ook erg onzeker door! Maar...het is niet te vergelijken met hoe het was en uiteindelijk gaat de genezing ook nog door na het stoppen! Volgens mij moet je grafiek 2 of drie weken uitvlakken. Dan zou je kunnen stoppen. Ik ben benieuwd hoe dat gaat....

groet, Hester
Jolanda
Re: het blijft raar
06 July 2005 09:59
Hoi Janne,

Je schrijft: 'ik ben nu niet meer bang...' dat is toch wel een hele grote vooruitgang want ik zag net een berichtje van jou op 16/6 waarin dat nog je ergste klacht was...

Probeer te genieten van het weer, je gezin, vakantie? en laat het HyperVen maar rustig doorwerken, dat duurt een jaar zeggen de kenners...

Een ontspannen houding is denk ik de beste remedie. En als je je rot voelt, wees lief voor jezelf. Ik ben zelf ook behoorlijk bezig met de reden waarom ik hyperventileer(de)
Is er iets gebeurt als je je zo naar voelt, herinnert iets wat er gebeurt je aan iets van vroeger (trigger) of deed iemand onaardig en voelde dat net als jaren geleden...

Ik begrijp mezelf al veel beter dan een tijdje geleden en word veel liever voor mezelf,
veel succes met je zoektocht, Jolanda

Hester
Re: het blijft raar
06 July 2005 10:09
Hoi Jolanda,

Ik vind het altijd lastig om nu nog te kunnen achterhalen waarom je hyperventileert even er vanuit gaande dat er ook een fysiek probleem aan ten grondslag ligt. We kunnen ook minder stress en spanning aan en schieten dan vaak door naar hyperventilatie. Maar ofdat psychisch is...ik sta daar na al die jaren toch anders tegenover. Ik denk wel dat het belangrijk is te weten wat ooit de stress heeft veroorzaken/'>oorzaakt. Maar soms kan je er niets aan doen, de situatie was gewoon zo en soms moet je leren anders met dingen om te gaan. Ik denk zelf niet dat hyperventilatie een trigger is naar naar herinneringen van vroeger. Dan heeft iedereen wel een rugzak die die open kan trekken. Het is veel belangrijker dat je weet dat bepaalde zaken jou gespannen maken en hoe je reageert op een situatie, dat je een keuze maakt: ik moet hier iets mee of ik accepteer het en laat het los. En ik merk het nu aan mezelf, door het HyperVennen wordt je psychisch ook sterker en allerlei dingen waar ik me druk om maakte en stress opriepen verdwijnen nu langzaam...!

groet, Hester
kim
Re: het blijft raar
06 July 2005 17:17
Hey janne,

Je hebt het hier al een paar keer geschreven maar ik kan me echt niet voorstellen dat die dipjes tekens kunnen zijn dat er iets aan het gebeuren is en het beter gaat gaan... heu, voor mij is het zo'n intens verschrikkelijk gevoel, dat ik me alleen maar aan een afgrond voel staan... ik wil het wel zien hoor, maar mijn gevoel zegt iets totaal anders...

Zoals jolanda schrijft, ik vind het fantastisch dat je die verrekte symptomen nu kan voelen zonder dat het je bang maakt... dat is de sleutel naar het succes denkik.., maar vervelend is het inderdaad. Zeker in periodes dat het echt goed met je gaat, dan komt zo'n terugval toch elke keer weer onverwacht en extra hard aan, bij mij toch zo.. M'n omgeving lijkt ook elke keer zoiets te hebben van: kim, nu dachten we toch echt dat je erdoor was, dat je sterker werd...
of zoiets, heel bizar, iedereen lijkt mijn hyperventilatie als een teken van zwakte te zien... , dat ik mezelf elke keer onderuit laat halen ofzo. alsof ik dat voor mijn plezier doe???beseffen die dan niet hoe hard wij ploeteren?

Iemand zei onlangs tegen me, nadat ik wat ontmoedigd mijn hart had gelucht met de vermelding dat als het elke keer zo moest gaan in mijn leven, ik het toch maar zwaar ga hebben...: "waarschijnlijk is dat iets dat bij je zal horen en waar je mee moet leven". Wel, misschien is dat ook wel zo, maar dan hoop ik inieder geval dat ik ooit sterk genoeg word om me niet te laten leiden door de hyperventilatie, vooral in tijden wanneer het moeilijker met me gaat.

En het is hier nogal eens gezegd maar ik vind dat je met enorm veel kennis en begrip en inlevingsvermogen en respect omgaat met de verhalen en mensen hier op de forums, je kan de mensen echt een hart onder de riem steken. Van mij mag je nog lekker egoïstisch lang hier blijven rondhangen, al gun ik je een volledige genezing natuurlijk van harte!!!!

Nog heel veel succes, met zo'n positieve houding zal je er zeker wel komen!!

De groeten
kim
Hester
Re: het blijft raar
06 July 2005 20:39

Ik voel me ook weer niet zo geweldig op dit moment en toch...wat zijn er al veel klachten weg. Vorige week heb ik opnieuw een week pauze genomen omdat ik moest weten of het nu echt de bijwerkingen van het HyperVennen was of stress. En jawel na de derde dag was dat onwezenlijke gevoel , die enorme gespannenheid en het prikkelende gevoel grotendeels verdwenen. Nu heb ik in een korte tijd een hele hoge score behaalt, niet dat dat zo leuk is voor je lichaam want ik moet echt doorzetten en het doel voor ogen houden! Maar toen ik vorige week vrijdag weer begon haalde ik net de 90 sec. Terwijl ik de week de voor met gemak op 160 sec gemiddeld zat. Snappen jullie het nog??!!

Sinds gisteren gaat het weer een stuk beter. De klachten komen dus wel terug, tenminste de bijwerkingen, maar mijn aloude hyperventilatieklachten en angsten verdwijnen dus langzamerhand wel! Als ik me nu beroerd voel, ben ik ook niet meer zo bang en denk ach het is weer een goed teken dat ik beter aan het worden ben. Het is overigens niet meer zo erg als voor mijn laatste pauze.

En deze weken zijn ook een beproeving voor mij. Mijn man heeft drie weken een opdracht in Haarlem. Dat betekent dus dat hij om 06.30 de deur uit gaat en laat thuis is. Voor mij betekent het dat ik de hele zorg voor drie kinderen heb, ze naar de opvang moet brengen, alle boodschappen etc zelf moet doen...oh wat wordt ik daar soms nog onzeker over maar...het gaat best goed! Dat is bemoedigend en goed voor mijn zelfvertrouwen...

Ik zie dan ook uit naar de laatste weken HyperVennen.....

groet, Hester
Janne
Re: het blijft raar
06 July 2005 22:27
hoi kim,

dank voor je compliment, toen Ellen schreef dat ze van het forum afging om afstand te nemen heb ik me voorgenomen een tijdje te proberen de mensen wat te ondersteunen. Ellen is voor mij zo'n hulp geweest. Als ik dat nu voor anderen kan zijn vind ik dat fijn en ook belangrijk. Er is veel onbegrip over hyperventilatie in de wereld en dit forum moet daar ook verandering in brengen.

Jij bent nu 6 weken bezig he, nou in die tijd kon ik me ook niet voorstellen dat die dips tekenen van genezing zijn. in die tijd had ik nog een doos pammetjes in de medicijnkast staan.

Ik ben er inmiddels van overtuigd dat die dips bij het genezingsproces horen, zeg maar zoals een kriebelend korstje op een wondje. Ennu die dips worden ook minder heftig, ik kan er nu doorheen min of meer functioneren, dat kon ik destijds echt niet.Maar ja, het blijven dips

Dat maakt het overigens niet prettig hoor, maar wel verteerbaarder.
En dat ik nu niet meer bang word van die klachten (en dat werd ik na 6 weken oefenen nog wel hoor, net als jij) komt omdat het hyperventilatie gebeuren in mijn lichaam nu zo is afgenomen dat die angstgevoelens niet meer de kop opsteken. Want ook dat is een door lichamelijke dingen getriggerd proces.(hester kan dat veel mooier uitleggen dan ik) Dat is dus niet de sleutel naar het succes maar dat gebeurt gewoon doordat mijn lichaam weer beter in evenwicht komt
Wel is het natuurlijk zo dat de ene mens door de klachten al veel langer met angst rondloopt dan de ander, dan is het ook moeilijker weer van die angsten af te komen.
Bij mij gaat dat snel, waarschijnlijk ook omdat ik vrij goed begin te snappen hoe een en ander in elkaar zit.

Als dat echt moeilijk gaat is cognitieve gedragstherapie zeker aan te raden, maar dan alleen in combinatie met HyperVen hoor. En zelfs pas als je uitgeoefend ben, als ik jou verhalen op het forum zo lees ben je heel goed en positief bezig, deze dip kom je ook weer doorheen.

Ja en mensen uit je omgeving, weet je die snappen het toch niet goed, dat merk ik ook hoor. Dat komt omdat ze niet snappen hoe het voelt om hyperventilatie te hebben, omdat ze niet weten hoe de therapie voor deze rare schommelingen zorgt en vooral omdat er zo weinig kennis is over hyperventilatie. Dan krijg je dus dat mensen gaan napraten wat er over het algemeen geloofd word over hyperventilatie, namelijk dat het tussen de oren zit, niet meer echt over gaat en dat je er mee moet leren leven.
en ja, mensen zien het als een teken van zwakte, zij weten niet wat een kracht en inzet wij op moeten brengen om de gewone dagelijkse dingen te doen, en als we dan er onderdoorgaan word dat als zwak ervaren. Maar kim, jij weet beter. jij weet wat je voelt en dat je geen zwakkeling bent maar juist een doorzetter.
Ik denk dat de methode HyperVen voor heel veel hyperventilatie-ers de weg naar volwaardig functioneren is.
Echter, wij HyperVenners zullen dat zelf uit moeten dragen om ervoor te zorgen dat deze therapie ook meer bekendheid krijgt.

Het is een beetje zoals het zonnestelsel he, daar was ook eens zo een wetenschapper die zei :en toch draait ze

hij heeft gelijk gekregen.

Gaat het alweer wat beter met je klachten?
anders misschien toch even pauzeren

groetjes en succes Janne[:]smiling smiley[/:]

Janne
Re: het blijft raar
06 July 2005 22:40
hoi hester,

weet je, ik ging in het begin ook zo snel omhoog, niet zo hoog als jij maar wel hoog en die hoge score van zeg de 4e week, nou die heb ik dus nooit meer gehaald tot nu toe. Het ziet er nu naar uit dat ik op die score ga afvlakken. Maf he.

en toen was ik er echt heftig beroerd van. het duurde wel een week a 10 dagen voordat ik me weer een klein beetje normaal begon te voelen. ik kon amper meer lopen. en nu haal ik die score vrijwel ieder dag en kan er mee autorijden (vind ik nog wel moeilijk hoor) en boodschappen doe en fieten en.. en.. en..

het is echt maf.

hoe oud zijn jullie kindertjes? opvang klinkt alsof je er nog veel werk en zorg en opletten aan hebt.

Janne
Janne
Re: het blijft raar
06 July 2005 22:46
hoi jolanda,

wat en lief briefje, maar eigenlijk is er niets wat me me rot laat voelen, het zijn echt de bijwerkingen van de therapie en dat weet ik ook.

Zoals mijn husarts het destijds formuleerde, je hebt alle dingen die je mee hebt gemaakt goed verwerkt, je staat stevig je hebt er zin in, maar waarom wil je lichaam dan niet mee, (dus waarom vertoont je lichaam dan stressverschijnselen)

ik weet het nu en ik begin er aardig vanaf te komen.

gaat het goed met jou??
Janne[:]smiling smiley[/:]

Hester
Re: het blijft raar
06 July 2005 22:56
Hoi Janne,

Dat vermoeden heb ik ook, dat ik waarschijnlijk ga eindigen rond die 160 sec...en we hebben allebei paniekgevoelens gehad van het HyperVennen! Desondanks voel ik me er wel goed bij [de lagere score] en kan ik het nu ook loslaten. Je krijgt zo'n gevoel van ik moet die score weer halen, maar daar gaat het natuurlijk helemaal niet om. Volgens mij heeft mijn lichaam echt nog de tijd nodig om aan alles te wennen...

En over mezelf, ik werk nog 27 uur, maar ik voel me veilig op mijn werk en als het niet gaat kan ik altijd thuis werken, dus dat is een fijn idee. Voor mij is het goed om mijn gedachten te verzetten en ik heb wel de energie om te werken....Alhoewel tijdens mijn enorme dip met HyperVen wist ik soms ook niet waar ik het zoeken moest! Maar daarnaast doe ik niet zoveel en neem ik goed rust. Mijn man is ontwerper en heeft een eigen bedrijf en werkt ook veel thuis en is dus redelijk flexibel en dat is heel prettig voor mij [zeker in geval van nood]. We hebben drie kinderen van 7, 3 en 9 maanden...Allemaal jongens. Dat is ook wel grappig, ik begreep van de verloskundige dat dat o.a. ook met de zuurgraad te maken heeft!

En over autorijden gesproken: dat is mijn ultieme doel als ik beter ben. Ik heb nooit mijn rijbewijs kunnen halen door de hyperventilatie. Ik heb het ettelijke malen geprobeerd maar dat was nog iets teveel gevraagd. In 2000 kregen we helaas ook nog een vrij ernstig auto-ongeluk en je snapt het al, sindsdien was ik doodsbenauwd voor de snelweg. Ik durf wel in de auto hoor maar het zou voor mij zo'n gevoel van vrijheid geven als ik zelf zou kunnen rijden!!

liefs Hester
Elise
Re: het blijft raar
07 July 2005 10:14
Wauw, wat zijn jullie goed bezig zeg!!! Ik heb er grote bewondering voor!

Dat wou ik maar even kwijt [:]grinning smiley[/:]

Blijf volhouden hoor!

Groetjes,
Elise
kim
Re: het blijft raar
07 July 2005 11:19
hee janne

Echt enorm bedankt voor je bericht...

Ik slik nu terug drie dagen medicatie en ik voel me rustiger worden. Ben nog heel afwezig en vermoeid, maar het doet me niet zoveel meer momenteel. M'n lijn van de grafiek gaat ook serieus terug omhoog. Dus 't gaat niet goed, maar ik kan het weer even aanvaarden nu. Zou ik die medicatie dan toch moeten laten??
Soms heb ik echt het gevoel dat mijn gedachten m'n hoofd zo fel overnemen, dat ik die medicatie gewoon even nodig heb om alles stil te leggen en terug objectief te kunnen nadenken... Ach, ik kan het terug wat tijd geven nu, ik zie wel weer verder... hopelijk kom ik binnen een weekje terug ontspannen op het forum...

kim
Hester
Re: het blijft raar
07 July 2005 13:14
Hallo Kim,

Als je even medicijnen nodig hebt om rustiger geworden gewoon doen hoor! De therapie kan gewoon heel hevig zijn en ik heb dat ook gehad dat ik momenten had dat er zoveel gedachten kwamen waar ik me zorgen over ging maken. Maar ook dat hoort erbij. Besef ook dat het HyperVennen veel stress los kan maken [en daar kan je ook weer van gaan hyperventilatie] en dat je je bewust kan worden waar je wat mee moet doen. En emotionele ontladingen horen ook bij hyperventilatie! Als het straks beter gaat zul je echt zien dat je rustiger wordt, zeker als de angst ook afneemt. Gevoelens zijn vaak voorlopers van ons denken, dus ga maar na als je bang bent wat dat betekent voor onze gedachten! Je bent nu aan hard aan het werk om beter te worden en hou het doel voor ogen! En hoe moeilijk het ook is, we moeten het de lichamelijke reacties van het HyperVennen toch accepteren. En doe het ook rustig aan, ga anders een tijdje terug naar 1x per dag oefenen of stop een weekje om je lichaam tot rust te laten komen.

groet, Hester
Janne
Re: het blijft raar
10 July 2005 20:25
hoi,

best wel prima hoor, even medicijnen slikken, ik heb ook een tijd pammetjes geslikt. Als overbrugging is dat soort rommel echt prima, als hulpmiddel om jezelf weer wat tot rust te krijgen.
Straks heb je het niet meer nodig, let jij maar eens op

he succes kim

Janne[:](Y)[/:]

Meer weten over het HyperVen programma?