Goedemorgen allemaal, op deze paasdag!

Ik zeg wel 'Goedemorgen', maar ik heb een heel slechte nacht achter de rug. Ik ging duizelig naar bed en in bed ging mijn adem met me aan de haal. Dat had ik in het beginstadium van mijn chronische hyperventilatie, maar het was al heel lang geleden dat ik zelfs 's nachts doorging met hyperen. Het was vreselijk. Ik werd contstant wakker van mijn eigen duizeligheid. Uiteindelijk viel ik toch in slaap, maar ja, nu zitten de duizels er alweer. Vervelend, want we gaan vandaag naar mijn familie en uit eten in een bomvol restaurant. Ik hoop dat ik me beter ga voelen, anders schrap ik dat dinertje. Ik trek dat dan écht niet, om wazig in een heel groot restaurant te zitten...

Op dit moment gaat het sowieso [:](N)[/:] Ik heb al sinds vorige week zondag elke dag hyperventilatie. Als het al even weg is, komt het na een paar uur alweer terug. Mijn scores gingen deze weer in een dalende lijn, waar ik ook niet blij van werd. Ik begrijp er ook gewoon niks van. Ik hou al zoveel rekening met rust in mijn dagelijks leven. Ik zit elke avond gewoon rustig op de bank tv te kijken, alleen in het weekend spreek ik af op één van de twee dagen en ook dan alleen maar een middag of een avond. Ik ga weleens naar de sauna, ik lees een goed boek, misschien zou ik wel wat meer aan sport moeten doen ter ontspanning. Ik weet gewoon niet wat ik nog méér zou moeten doen! Ik heb nu vakantie, maar de klachten gaan gewoon door!

Ik heb altijd geprobeerd om de moed erin te houden, maar nu wordt het toch moeilijk om positief te blijven. Ik zit al vanaf 2005 op dit forum! Ok, het gaat veel beter dan voorheen, maar als ik zie hoe ik er nu voorsta, met elke dag hyperventilatie, dan snap ik soms niet hoe ik nog opgewekt kan blijven en waar ik de energie vandaan haal om maar door te gaan. Ik weiger bij de pakken neer te gaan zitten, dat zit niet in mijn aard, maar ik blijf maar balanceren op die 50-grens zeg maar. Ik zat ooit op de 75-grens qua klachten, dus ik ben vooruit gegaan, maar ik blijf last houden. Ook na heeeeeel veel en lang oefenen. Ik heb al vaak geprobeerd om te stoppen met HyperVen, omdat ik soms blijf twijfelen of ik wel chronische hyperventilatie heb. Maar alle andere klachten zijn uitgesloten in het ziekenhuis en door talloze therapeuten, dus het moet wel chronische hyperventilatie zijn. Ik heb ook van die typische klachten, zoals duizeligheid, onwerkelijk gevoel, wazig zien, zweven en hartkloppingen. Ik heb het gevoel dat ik niet moet opgeven, want ik zou niet weten hoe ik anders ooit nog van die klachten af kom. HyperVen is het enige wat me dan nog een een beetje helpt. En ik heb ervaring, want ik heb al minstens 15 verschillende therapieën gehad tegen de chronische hyperventilatie of wat ik dan ook dacht dat het kon zijn!

De zwangerschap verloopt echt super[:](Y)[/:] en als ik geen chronische hyperventilatie had, zou ik me stralend voelen. Ik heb echt totaal geen last van kwaaltjes en pijntjes nog, na bijna 5 maanden. Maar de hyper zorgt wel voor een vervelend gevoel. Ik weet niet wat ik nu moet doen: het opgeven en misschien nooit genezen of de klachten nu maar voor lief nemen en wachten op betere tijden???

Groetjes Rainbow [:]?[/:]

PS IK ga komende week naar een therapeut die disblans en allergieën kan opsporen in je lijf. Misschien komt er wel wat uit, misschien ben ik alleen maar allergisch en veroorzaken/'>oorzaakt dat mijn klachten? Ik laat het jullie wel weten!

Hoi Rainbow,

Wat lullig voor je!!Ik begrijp het heel goed hoe jij nu voelt.

Ik heb gisteren HyperVen besteld.Maar ik twijvel nog steeds dat het helpt.Ik heb zo in mijn gedachten dat dit gaat weg alleen als ik dood ga.Heel vervelend!!!

Heb jij geen hyperventilatie-provocatie test gedaan?Dan weet jij zeker dat jij het hebt.Misschien kan jij dat proberen??

Maar ik heb ook een vraag aan je!! Had jij last van klachten 24u voor jij was met HyperVen begonnen?Wat ik begreep van jouw verhaal dat nu heb jij ook dagen zonder klachten.Is het sinds dat jij HyperVen gebruik?Ik ben benieuwd.Ik heb 24/7 klachten en nog meer komen bij elke keer.

Grtjes,
Pia

Hoi Rainbow,

Wat vervelend dat je je zo duizelig voelt. Ik herken precies wat je bedoelt. Soms laat ik ook mijn moed zakken en dan kan ik alleen maar huilen omdat ik dit al zo vele jaren heb. Ik vind het soms zo oneerlijk dat ik dit moet hebben en dat er niet echt een concreet middel is om ervan verlost te geraken. Het is moeilijk om te genieten van allerlei dingen doordat je voortdurend een gevecht moet leveren met jezelf. Zoals het voor jou een hindernis is om echt ten volle te kunnen genieten van jouw zwangerschap, is het bij mij echt een last bij de voorbereiding van ons huwelijk. Ik wil gewoon gelukkig zijn en mij normaal voelen. Niet duizelig en onwerkelijk en angstig en gespannen en...

Ik heb een tijdje niets meer op het forum gepost omdat ik het beu ben. Ik moet toch altijd hetzelfde verhaal vertellen want aan mijn toestand verandert niet veel jammer genoeg. De symptomen komen nog altijd met ups and downs. Mijn ademtherapie lijkt wel te helpen, maar toch heb ik nog veel dagen/momenten dat ik mij enorm belabberd voel. Af en toe denk ik 'ja hoor, ooit zal het mij lukken om hyperventilatieloos door het leven te gaan' en andere momenten ben ik zo gedeprimeerd dat ik denk 'ik moet de rest van mijn leven zo verder en ik zal moeten leven met duizeligheid en hartkloppingen. Alle leuke momenten in mijn leven zullen er door overschaduwd worden' Vreselijk idee is dat[:][/:].

Ik hoop net als jij ooit een wondermiddel of gewoonweg de oplossing te vinden en intussen probeer ik toch zoveel mogelijk te genieten van alles. Ik probeer respect te hebben voor mijn lichaam als het behoefte heeft aan rust. En met humor en zelfrelativering geraak je ook al een heel eind hé[:][/:].

Veel sterkte alleszins en er komen vast en zeker weer betere momenten aan! Een dipje heeft iedereen wel eens.

Liefs,
Griet

hoi rainbow, en de rest uiteraard!


Wat oer -en oervervelend voor je!!!
Blijf wel alsjeblieft HyperVennen, als ik zie waar ik een half jaar geleden was, en waar ik nu ben, dat is zo'n andere wereld!! Mijn scores blijven ook laag, ik HyperVen al vanaf oktober, en ik blijf hangen rond de 80-85. Ik let daar niet meer op, ik doe mijn oefeningen, en zodra ik met mijn ogen dicht mijn adem in houd, ben ik in mijn hoofd de symptomen aan het bestrijden. Ik heb astma, dus wellich tdat de scores daardoro niet hoger kunnen komen hoor, dat weet ik niet, maar probeer dat te negeren, en blijf doorgaan. Je hebt nog een maand of 4 voor je kindje komt, dan heb je die 4 mnd toch maar mooi meegepakt. Het kan heel goed zijn dat ju nu misschien in een periode van ontlading zit. Ik heb tijdens het HyperVennen ook regelmatig terugvallen gehad, en flinke ook, maar ik merk nu dat de tussenpozen langer worden, en de hevigheid wordt ook langzaam minder. Ik zie het maar als een speelfilm die wordt teruggespoeld, je komt alles weer tegen waar je in het begin last van had, en uiteindelijk kom je weer op het punt dat je klachtenvrij bent.


HOU VOL!!!! Ik zie mezelf beter worden, ik weet van een kennis die er mee hersteld is (met het HyperVennen dus), dus alsjeblieft, niet opgeven!

En wat je etentje beteft, gewoon voor jezelf opkomen, en dan het eten afzeggen, jammer dan, maar je hebt er niks aan als je niet lekker bent!!! SUCCES!!

Hoi Pia, Griet en Suzanne!

Bedankt voor jullie reacties! Gelukkig voel ik me alweer wat beter. Gisteren had ik nog wel last van duizeligheid, maar ik ben toch naar het restaurant gegaan. Ik had gewoon zin om te gaan en ik wilde dat niet laten bederven door die rot-chronische hyperventilatie! Ik zat gezellig naast mijn kleine neefje en af en toe gaf hij me zomaar opeens een kusje. Dan denk ik op zulke momenten: 'Ach, die stomme hyperventilatie! Maar gelukkig heb je nog zoveel mooie dingen waar je wél van kan genieten!' En zo is het ook wel. Als ik me niet lekker voel, vergroot ik de klachten natuurlijk heel erg, terwijl ik niet moet vergeten dat ik verder eigenlijk een heel mooi en fijn leven heb!

Ik zal jullie allemaal even antwoorden:

Pia:
Voordat ik met HyperVen begon, had ik inderdaad 24/7 klachten. Nou ja, bijna dan. Ik wist echt niet waar ik het zoeken moest hoor, ik voelde me zo belabberd. Ik werd ook bang van de klachten en vermeed best wel veel dingen. Toen ontdekte ik HyperVen en daardoor is het allemaal al een flink stuk vooruit gegaan. Ik durf eigenlijk alles weer, ik ga zelfs naar hele drukke plaatsen en op vakantie. Dat durfde ik in 2005 écht niet, toen durfde ik al niet naar een bioscoop. Helaas heb ik wel taaie hyperventilatie blijkbaar en heeft mijn lichaam niet zoveel zin om zich snel aan te passen. Ik ben al lang aan het oefenen. Over is het dus nog (lang) niet, maar verbeteringen merk ik zeker. Ik ben nu ook vaker helder in mijn hoofd. Ik heb nu soms een week geen klachten, maar dan weer drie dagen wél. Nu zit ik dus even in een dip qua chronische hyperventilatie, maar het zal er wel bij horen. Ik zou NIET twijfelen om te gaan beginnen met oefenen hoor, want volgens mij heeft iedereen wel in meer of mindere mate verbetering ondervonden. Je hebt niets te verliezen en HyperVenatilatie is gewoon een taaie klacht die veel minder makkelijk te genezen is dan vaak wordt gedacht. Gewoon proberen!

Griet:
Toevallig dat je nu weer op het forum bent. Ik vroeg me laatst zelf af waar je was, omdat jouw klachten zo op die van mij lijken en ik dus altijd veel aan jouw postjes heb! [:][/:] Het is inderdaad erg irritant dat die stomme chronische hyperventilatie je leven zo kan beïnvloeden. Zijn we helemaal blij met de komende bruiloft en de aanstaande baby, blijven we maar klachten houden. Daardoor kun je niet 100% genieten van de voorbereidingen. Hoewel. Ik had laatst de hele dag duizelingen, maar ik wilde per sé naar een babywinkel. Eenmaal daar ging ik zo op in de spulletjes, dat ik mijn hyperventilatie vergat en ik opeens dacht: 'Heerlijk, ik ben helder!' Het kan dus wel. Maar inderdaad, op slechte momenten vergeet je dat even en zie je alleen maar dat zwarte gat dat hyperventilatie heet. Soms ben ik ook bang dat ik 30 jaar (of misschien wel heel mijn leven) zo rond moet lopen. Ik blijf het optimisme houden om te blijven genieten van leuke dingen, maar soms...grrrr, dan baal ik er ook zo erg van! Ik snap dan niet waarom ik dit heb, terwijl mijn vriendinnen 24/7 rond blijven zeulen, constant dingen afspreken, werken, sporten, noem maar op. Ik zit dan rustig op de bank en TOCH voel ik me raar in mijn hoofd en zij niet. Soms is het inderdaad oneerlijk. Mijn vriend heeft migraine, ook vervelend, maar met een pilletje en slaap voelt hij zich dan weer een tijd goed. Voor hyperventilatie zijn geen pillen...Ik probeer vaak te denken: 'Zeur niet, je bent tiptop gezond (feitelijk ben ik dat zeker) en er zijn mensen die écht ziek zijn en pijn hebben!', maar ja, als je je raar in je hoofd voelt 18 uur achter elkaar, telt alleen dát! Ik had je posting ook gelezen over dat middel dat de dokter je voor wil schrijven. Ik ken het zelf niet. Het is verleidelijk om het te nemen, maar ik zou wel bang zijn dat ik er afhankelijk van zou worden en dat de klachten terug zullen komen zodra ik zou stoppen. Maar misschien helpt het wel heel goed en is het voor jou net dat zetje om optimaal van je bruiloft te genieten straks! Die is in augustus he?

Suzanne:
Dank je voor je oppepper! Dat had ik even nodig hoor! Het klopt toch dat jij je altijd voorstelt dat er Pacmannetjes in je zitten, die jouw duizeligheid opeten? [:][/:] Goed idee! Ik denk dat ik dat ook ga doen. Zelf denk ik - al oefenend - vaak: 'Misschien scoor ik wel weer heel laag!' en dan heb ik inderdaad weer een lage score. Terwijl het eigenlijk niks uitmaakt. Door de zwangerschap heb ik nu gewoon minder 'kracht' en ben ik eerder moe. Bovendien ben ik vatbaar voor allergieën, waardoor ik vaak verkouden ben/een loopneus heb. Dat zal ook wel meespelen denk ik. Ik zat vroeger ook rond de 80-85, nu rond de 70. Ach ja, je moet er eigenlijk inderdaad niet te veel op letten! Het zou goed kunnen inderdaad dat het ontladen is, want ik merkte vaker een terugval naarmate ik langer achter elkaar 2x per dag oefende. Ik denk wel dat ik vaker moet sporten, zodat ik die ontlading beter kan hanteren. Nu ben ik wat gefixeerd op de klachten, sta ik al op en denk ik: 'Waar zijn de duizelingen?' Het is wel jammer dat ze er zijn, zeker omdat alles verder allemaal tiptop gaat en ik me verder prima in mijn vel voel. Toch probeer ik wel vol te houden (al was ik vanmorgen weer laag aan het scoren vanwege niezen), maar ik heb wel een hele, hele lange adem en veel geduld nodig hoor! Pfffff! Astma hebben, zoals jij, is niet niks en de combi astma-hyperventilatie (die vaak voorkomt) lijkt me helemaal oervervelend. Als jij vol blijft houden, doe ik het ook. Ik laat de Pacmannetjes ook maar komen! [:])[/:] Hap, hap, hap!

Fijne dag nog!

Groetjes Rainbow

Hoi Rainbow,

Bedankt vooe je antwoord.Af en toe ben ik ook heel depri.Ik wacht nu voor mijn HyperVen.Ik hoop echt dat het helpt.Ik probeer nog steeds positief te blijven em het is heel moeilijk.Als ik alleen ben,dan denk ik altijd dat ik ga straks dood of iets vreselijk gaat gebeuren in mijn lichaam.

Het is goed dat wij elkaar hebben want mensen zonder chronische hyperventilatie begrijpen niet zoveel hoe wij voelen.

Grtjes,
Pia

hoi Pia,

Gebruik je momenteel medicatie???

Ik slik nu een tijdje Brain-mood, dat is 5htp met stjanskruid erin. Het wordt ook wel de natuurlijke AD medicijnen genoemd. de eerste twee weken leken de klachten iets te verergeren, maar nu ben ik zoooo blij dat ik heb doorgezet! Ik ben weer vrolijker, heb weer overal zin in, paniekaanvallen zijn weg, misschien wat voor jou ook????


Hoi rainbow,

Haha, klopt, ik stel me altijd een soort pacmannetjes voor. Ik doe mijn oefeningen met een rustig muziekje op de achergrond, en ik ga daar helemaal in op, terwijl ikdan de pacmannetjes door mijn hoofd voel happen!

En volhouden sowieso!!! Je schaad er niks mee, en je kan er alleen maar beter van worden!!! En dat doen we ook hoor, ben ik van overtuigd!!!!!!!!!!!!
Ik zit nu al tijden oop 1 trial per dag, ik kan het gewoon even niet opbrengen, maar die 1x blijf ik stug volhouden, en dan komen die 2x ook vanzelf weer!!