[:](([/:] Ging het zo goed met de hyperventilatie tijdens mijn zwangerschap...is het nu weer terug aan het komen. Ik had tijdens die 9 maanden wel eens last, maar veel minder dan voorheen. Nu beginnen de hormonen - die de chronische hyperventilatie blijkbaar weg hielden - te verdwijnen en daarmee komen de klachten langzaam terug. Ik heb het dan weer vooral over die afschuwelijke duizeligheid! Langzaam kwam het weer terug, eerst af en toe, maar nu steeds vaker. Gisteren liep ik in de winkel en werd ik opeens heel akelig in mijn hoofd. Het trok wel weg. Toen ik mijn dochtertje in bad aan het doen was, werd ik ook weer dizzy. Gelukkig liet ik haar niet vallen, dat zou gevaarlijk zijn! En vandaag...brr, gaat het echt ouderwets slecht. Ik kijk helemaal scheel! [:]:||[/:]

Wat was het heerlijk om een paar maanden hyperventilatie-vrij te zijn. Nu baal ik dus extra dat ik er niet 'overheen gegroeid' ben. Ik dacht weleens dat het niet meer terug zou komen, doordat het 'uitgeroeid' was, maar blijkbaar denkt mijn lichaam weer: 'Jongens, we mogen weer lekker raar gaan ademen!' Ik vrees dat ook ik dus weer braaf moet gaan HyperVennen. Iets waarvan ik dacht genezen te zijn!

Herkent iemand dat, dat hormonen blijkbaar hyperventilatie tegen kunnen houden of juist kunnen triggeren? Ik vind het zo vreemd dat ik toen ik zwanger was geen last had, zelfs niet met het puffen tijdens de bevalling en nu dus weer wel! Balen! [:]:||[/:]

Groetjes Rainbow



Bericht bewerkt (08-10-2008 14:10)

Hoi Rainbow.

Wow.. allemaal niet zo leuk voor je. Het schijnt wel verband te houden met oestrogenen, als je zwanger bent heb je daar meer van, tekort aan oestrogenen kan je je gestressed en depri voelen. Tenminste dit is wat ik zo heb begrepen de afgelopen maanden dat ik me in chronische hyperventilatie en depri zijn en dergelijk heb verdiept.

Sterkte,
Claudia

Hoi Rainbow,

Ik kan heel goed voorstellen hoe jij voelt. Ik had jaren klachten van chronische hyperventilatie,maar ik wist niet dat zoiets bestaat.Bovendien waren die klachten ook weg na paar dagen.Daarom heb ik het nooit serious genoemen.

Maar precies na een maand van mijn bevalling had ik weer die klachten die nooit weg gingen.Ik heb ook een gevoel dat hormonen spelen een heel groot rol hier[:]:||[/:].Want ik had ook helemaal geen klachten tijdens de 9 maanden zwngerschap.

Ik heb ook veel last tijdens menstratie en ovulatie.Dan voel ik helemaal gek.

Grtjes,
Pia

Hai Rainbow,

O, wat naar voor je.....We waren juist zo blij voor je!!
Misschien kan ROb er wat over zeggen.

Tja....welkom bij de HyperVenners dan maar weer.

Liefs Sandra.

Hai Rainbow,

Ik ga het even voor je aan Rob voorleggen. [:][/:]

Ik vind het heel naar voor je en ik hoop dat er een plausibele verklaring voor is.

Liefs van Ellen

Antwoorden die door HyperVen worden verstrekt, worden zo zorgvuldig mogelijk samengesteld. De antwoorden zijn gebaseerd op ervaringsdeskundigheid en kunnen niet worden beschouwd als vervanging van een consult, een behandeling bij een arts of medische informatie.

HyperVen

Dit komt mij dus ook heel bekend voor.

Toen ik dus zwanger was had ik een goeie zwangerschap
geen last van hyperventilatie. maar wel soms benauwd.

maar toen ik eenmaal bevallen was. Meteen de volgende dag
kreeg ik last van angsten,trillen, echt ik haalde de raarste dingen
in mijn hoofd. ik dacht dat het met hormonen te maken had.
maar ik heb gemerkt. Dat ik last krijg van hyperventilatie na een periode
van bijv mijn trouwen, de geboorte van mijn kids.

op het moment zelf heb ik geen last. Maar daarna wel
nu is mijn tweede inmiddels bijna ander half jaar.
en sinds dien nog steeds last van klachten.

Ben nu sinds een maand ongeveer begonnen met HyperVen.
ik hoop dat het beter gaat, Maar het is heel moeilijk
omdat je sterk moet houden, je hebt namelijk ook twee
kids. je kunt niet zeggen nu doe ik dit niet van ik heb last
van hyperventilatie. niemand begrijpt je? want ze zien het niet aan je
ik moet ook eerlijk zeggen, dat ik me best groot houdt.
tegenover andere mensen. Maar zodra ik alleen ben
begint het malen weer in mijn hoofd.

Nu ben ik ook heel gevoellig voor donker en licht. Het moet dus
altijd licht zijn voor mij. Zodra het een beetje donker
begint te worden. Slaat mijn stemming om. alsof er
dan wat verandert in mijn lichaam, Weet iemand waar
dit door komt. het begon dus bij mij op vakantie,
drie maanden in het buitenland. En normaal gesproken
slaap ik liever in mijn omgeving.

Ik ben ook snel angstig maar in het buitenland, kreeg ik dus erg last van hyperventilatie
soms werd ik gewoon wakker, midden in de nacht
en wist ik niet waar ik was. Dan begin in te huilen en gek
te doen. terwijl ik gewoon moeder ben. En ik moet dus
echt slapen met het licht aan. krijg ook vaak dat ik niet
meer weet waar ik gebleven ben. Of waar ik mee bezig
was. of dit nou met hormonen te maken heeft.


toevallig heeft een vriendin van mij ook een kindje
van dezelfde leeftijd als mijne. En ik vroeg haar of
ze ook last heeft van dat onwerkelijke gevoel.
daar had ze ook last van. Het rare is dat ik soms
met mensen aan het praten ben. En dan komt dat
gevoel, dan wil ik zo snel mogelijk weg gaan.
want je bent bang dat ze aan je zien. Dat je onwerkelijke
gevoel hebt. een licht gevoel in het hoofd. maar ik was dus
al gevoellig voor depressie, die had ik namelijk al met mijn
eerste, en toen was ook alles in de war bij mij. veel huilen
echt heel vreemd.

Maar achteraf nu ik terug denk. zou het ook met hyperventilatie te maken kunnen hebben.
Dat ik dacht waar komt het nou allemaal vandaan. ik kreeg dus ook
van die woede aanvallen, dat ik zei ik wil nu even alleen zijn
en dan liep ik gewoon het huis uit. Om even tot rust te komen.
dan kon ik het even niet meer aan. ik klaag ook dat ik het zwaar heb
daar word ik zelf ook zo moe van. Komt dit nou omdat we zo moe
worden van onzelf,

Nu denk ik van te voren, als ik ergens heen moet
o zo en zo lang ben ik onderweg, ik wil liever gaan slapen, of liggen
net een oma, terwijl ik nog jong ben.

Ik zou het leuk vinden als moeder zich herkennen hierin. om contact te maken
en elkaar te helpen, hoe je hier het beste mee om kunt gaan
we willen natuurlijk allemaal het beste voor onze kids.
maar soms dan kunnen we niet, en hebben we hulp nodig
alleen heb ik mijn partner die begrijpt niks van hyperventilatie.
en kan er geen touw aan vast knopen, wat dit is.

Hoi Rainbow

Waardeloos voor je. Ik denk ook dat het aan de oestrogenen ligt.
Maar had je het ook tijdens de menstruatie?
Ik weet eerlijk gezegd niet of je nou tijdens de menstruatie
minder oestrogenen aanmaakt.
Weet jij dat toevallig?

Verder heb ik uitgevogeld dat degene die in de menopauze zijn
ook veel klachten omschrijven die hetzelfde zijn als chronische hyperventilatie klachten.
Het wordt dan gegooid op de menopauze, maar ik vraag me af
of dat zo is.

Alles goed met de kleine?

groetjes Vlinder

Hallo Rainbow,

Wat ik vermoed is dat de zwangerschapshormonen inderdaad een beschermend effect hebben, en de moeder daardoor in staat is om de onderliggende oorzaken van chronische hyperventilatie / stress te onderdrukken tijdens de zwangerschap. Dat geldt ook voor bepaalde ziekten e.d. die tijdens de zwangerschap soms verminderd aanwezig kunnen zijn. De natuur borgt daarmee dat het ongeboren kind de optimale kans krijgt om gezond geboren te worden. Na de zwangerschap valt die bescherming weg omdat ie dan als het ware "niet meer nodig" is.

Ik begrijp je frustratie nu het weer teruggekomen is, maar aan de andere kant heb je gelukkig tijdens de zwangerschap wel een rustige periode gehad en heeft je kind en jij zelf daar baat bij gehad. Een kleine pleister op de wonde dat wel, maar je kunt maar één ding doen: het accepteren en er weer aan gaan werken.

Rainbow, houd vol. Het is frustrerend, maar je weet nu in iedergeval weer hoe je je kan voelen en dat stimuleert je wellicht om door te zetten!

Antwoorden die door HyperVen worden verstrekt, worden zo zorgvuldig mogelijk samengesteld. De antwoorden zijn gebaseerd op ervaringsdeskundigheid en kunnen niet worden beschouwd als vervanging van een consult, een behandeling bij een arts of medische informatie.

Rob Gravesteijn
HyperVen

hoi Rainbow,

ik kan me herinneren dat ik me tijdens de zwangerschap ook beter voelde (en vooral dat het daarna weer bergaf ging[:]:|[/:] ) Hormonen hebben vast en zeker invloed.
Houdt vol joh, zorg goed voor jezelf en de kleine, neem je rust, verwen jezelf en ga toch weer gewoon oefenen.

Janneke

enne, de menopauze, daar zit ik nu aardig in. ik heb inderdaad allerlei hinderlijke klachten maar het voelt echt anders dan wat ik vroeger had hoor, misschien als je het opschrijft dat het hetzelfde lijkt maar het voelt anders. Vooral dat stresserige gevoel, en dat angstige, dat je het gewoon allemaal niet aankunt, dat is weg!!!!!!!