Hoi Allen,


Naar aanleiding van het topic van Remco voel ik de behoefte even hier wat te schrijven over mijn (positieve!!!) ervaring met AD medicijnen, waarmee ik ben begonnen nadat ik hier had gelezen dat Rob dat adviseert.

Ik ben het overigens helemaal eens met wat Rob allemaal schrijft over AD medicijnen, en snap ook dat het moeilijk is wat hier wel en wat niet te schrijven/toestaan.


Ik was al ruim een jaar enorm ziek voordat ik ermee begon, volledig arbeidsongeschikt door allerlei heftige chronische hyperventilatieklachten, overspanningsklachten, en ook heel erge psychische klachten. Ik zag het helemaal niet meer zitten en dacht veel aan zelfmoord. Ik heb eerst HyperVen geprobeerd zonder AD medicijnen, maar dat maakte weinig verschil. Toen ik uiteindelijk met fluoxetine (mijn AD medicijnen, 20mg/dag) begon, na grote terughoudendheid van mijn huisarts en een lange wachtlijst voor de psychiater, werden alle klachten eerst veel erger. Gelukkig was ik hier op voorbereid omdat ik dat hier had gelezen, en wist ik dat dat juist een teken is dat je beter wordt (omdat je stress oplost). Ik heb hierbij heel veel steun gehad van de reacties van Rob en Ellen. Die periode duurde zeker 2 maanden en dat was met afstand het ergste wat ik ooit heb meegemaakt, en het had misschien niet veel gescheeld of ik had gekke dingen gedaan. Toch heb ik geen moment spijt gehad dat ik eraan ben begonnen, omdat ik geloof in het verhaal van opgeslagen stress en ik had al mijn hoop gevestigd op die medicijnen. Ik las en hoorde toen al veel negatieve reacties over AD medicijnen, en dat ik daar te hoge verwachtingen van had, maar heb vastgehouden aan mijn eigen overtuigingen. Nu, ik slik ze precies 5 maanden, hebben de AD medicijnen in bepaalde opzichten zelfs mijn verwachtingen overtroffen, afgezien van het feit dat het herstel heel langzaam gaat. Het gaat nu heel wisselend, maar ik heb al een aantal goede momenten/perioden gehad waarin ik me werkelijk onvoorstelbaar goed heb gevoeld, werkelijk veel beter dan ik ooit had durven dromen.

Ik denk dat ik werkelijk een enorme hoeveelheid opgeslagen stress heb (gehad), ondanks dat ik pas 18 ben, als ik terugdenk aan de afgelopen 10 jaar, en het verbaast mij dan ook niet dat het maandenlang duurt om dat af te bouwen. Nog steeds (na 5 maanden AD medicijnen!!) heb ik veel slechte dagen en zware terugvallen, en die wijt ik aan een nieuwe brok opgeslagen stress die loskomt. Maar de slechte perioden worden (langzaam!) steeds minder slecht en korter, en de goede steeds beter en langer, en ik heb goede hoop dat ik me op de lange termijn voortdurend zo goed ga voelen als op de goede dagen nu. En als ik een goede dag heb denk ik heel vaak aan hoe geweldig ik die AD medicijnen wel niet vind; niet alleen hebben ze mijn leven gered door me te bevrijden van zelfmoordgedachten (die ik o.a. had omdat ik me zo vreselijk ziek voelde door de chronische hyperventilatie), maar op de goede dagen heb ik ook een geweldige kwaliteit van leven: Nauwelijks chronische hyperventilatieklachten, ik kan weer heel veel genieten van dingen en wordt niet meer enorm gehinderd door (vooral sociale) angsten waar ik al mijn hele leven veel last van heb gehad, en nog wel meer positieve dingen, teveel om hier op te schrijven. Overigens heb ik niet het idee dat ik een heel ander persoon ben geworden door de AD medicijnen, of niet meer mezelf ben, integendeel. Het belangrijkste is natuurlijk dat dankzij de AD medicijnen HyperVen goed werkt, waardoor mijn chronische hyperventilatieklachten langzaam afnemen, zodat ik op een dag helemaal chronische hyperventilatie-vrij zal zijn en een nieuw leven kan opbouwen. En dat alles zal ik te danken hebben aan mijn AD medicijnen.

Ik geloof best dat er ook (veel) mensen (heel) negatieve ervaringen hebben met AD medicijnen, en ik waag mij niet aan verhoudingen met positieve ervaringen. Waar ik alleen niet zo goed tegen kan is als er uitsluitend eenzijdig negatieve kritiek wordt geuit, wat je tegenwoordig ook veel tegenkomt, waarin AD medicijnen uitsluitend als nutteloos, verslavend, en bovendien gevaarlijk worden neergezet. Dat is gewoon onzin want er zijn ook veel mensen, zoals ik, die hun leven gewoon te danken hebben aan AD medicijnen.


Ik hoop niet dat Rob het erg vind dat ik een gesloten discussie misschien weer doe oplaaien, maar ik wilde dit heel graag even vertellen zodat mensen een goed beeld van AD medicijnen kunnen vormen.


Groet, Remon



3 keer gewijzigd. Laatste wijziging: 17/08/2011 10:55 door remon.

Remon,

Ik ben er voorstander van om alle kanten van het verhaal te horen. Zowel de negatieve als de postieve. Dus heel goed dat je je verhaal opschrijft.
Ik zou er wel voor waken dat dit een AD medicijnen forum word. Niemand van ons is er voor opgeleid.
Dus als mensen nadenken of AD medicijnen iets voor hen is;..dan zou ik gewoon met een goede (veel worden er gesponsord door farmaceutische industrie) psychiater gaan praten.

AD medicijnen kan zeker mensen helpen...dat heb ik nooit ontkent. Hopelijk ben je ook nog net zo positief als je aan het stoppen bent met de AD medicijnen.
Sowieso fijn om te horen dat het beter met je gaat

remco

Hoi Remco,

Natuurlijk moeten mensen ook goed overleggen met een psychiater.

Wat betreft het stoppen: Ik heb al lang niet meer zoiets van ik moet perse zonder die pillen leven. Ik ga als ik genezen ben wel een keer proberen af te bouwen, maar ik zou het ook niet heel erg vinden als dat niet lukt. Ik voel me zo onvoorstelbaar veel beter door die pillen dat ik er geen enkel probleem mee zou hebben als ik ze voor de rest van mijn leven zou moeten slikken. Ik denk maar het leven is zinloos, ik heb er niet voor gekozen geboren te worden, dus mijn enige doel is de tijd zo leuk en aangenaam mogelijk door te brengen, en als ik daar mijn hele leven AD medicijnen voor moet slikken dan zij dat maar zo.

Natuurlijk kan ik er in de toekomst anders over gaan denken, maar ik begrijp niet zo goed waarom mensen altijd zo ontzettend negatief doen over het niet kunnen stoppen. Want als je je met de medicijnen veel beter voelt, zoals ik, waarom zou je dan zonder willen? En als je juist negatieve ervaringen hebt en je nauwelijks beter of slechter voelt, dan kun je toch gewoon stoppen? Voor zover ik heb gelezen kunnen SSRI's langdurig gebruikt worden, er zijn mensen die al tientallen jaren AD medicijnen slikken zonder negatieve effecten, dus ik vraag me altijd af wat voor bezwaren mensen hiermee hebben.

Groet Remon