Beste lezers,
Sinds enkele jaren loop ik met een aantal
klachten rond welke zich de afgelopen weken alleen maar hebben verergerd. Laat ik bij het begin beginnen: Plus minus 4 jaar geleden heb ik voor het eerst een 'aanval' gehad, deze bestond uit extreme duizeligheid en misselijkheid + overgeven. Dit hield enkele uren aan waarna het eigenlijk weer is verdwenen. Sinds deze tijd heb ik een ruis (welke de ene dag erger is dan de andere en zich soms voor doet als een pieptoon) in mijn oor. De volgende aanvallen kwamen met tussenperiodes van 4-5 maanden, dus voor mij was het niet echt rede om er direct wat van te denken of om er mee naar de huisarts te gaan.
Sinds een kleine anderhalf jaar komen deze aanvallen steeds vaker voor en ben ik er dus ook uiteindelijk maar mee naar de huisarts geweest. Deze dacht eerst dat het met vocht bij de buis van eustachius te maken had en vertelde mij om een neusspray te gebruiken (gewoon eentje van de drogist). Deze had geen effect en de symptonen werden alleen maar erger, dus weer naar de huisarts. Wederom schreef hij mij een neusspray voor, deze keer eentje die ik bij de apotheek op moest halen. Helaas had deze ook niet het gewenste effect en de huisarts vertelde mij er maar mee te stoppen. Dit was eind november 2011.
Inmiddels had ik elke week een dag dat ik duizelig was in combinatie met misselijkheid en overgeven, dus toch maar weer terug naar de huisarts. Eindelijk werd ik naar een KNO-arts doorverwezen, hier kon ik halverwege december terecht. Bij mijn eerste bezoek bij de KNO-arts heb ik mijn verhaal gedaan, heeft de arts in mijn oren, neus en keel gekeken (maar dat zag er allemaal goed uit) en vervolgens mocht ik een gehoortest doen. Deze test samen met nog een spraaktest zou in ieder geval moeten uitwijzen of het misschien wel of geen Merniere zou kunnen zijn, in het geval dat het wel Merniere zou zijn hoefde er ook niet verder getest te worden volgens de arts dus wou ze eerst dit uitsluiten.
Na mijn eerste bezoek voelde ik me nog zo'n 2 dagen redelijk (niet geweldig maar in ieder geval niet duizelig of licht in mijn hoofd). Sindsdien heb ik elke dag wel momenten dat ik duizelig ben met tussenperiode dat ik gewoon licht in mijn hoofd ben. De duizeligheid kan soms een half uur duren, maar het kan soms ook enkele uren aanhouden (erg vervelend op bijv. kerstavond en oudjaarsavond -.-).
Mijn tweede bezoek aan de KNO-arts stond gepland op 2 januari, mijn vriendin heeft mij vervolgens naar het ziekenhuis gebracht omdat ik zelf niet in staat was om te rijden ivm duizeligheid en overgeven. Eénmaal bij het ziekenhuis aangekomen wordt ik weggestuurd omdat ik te ziek zou zijn om een spraaktest af te kunnen leggen... oké begrijpelijk maar voor de rest kijken ze niet naar mij of hebben ze uberhaupt geen woord met mij gesproken, een nieuwe afspraak staat voor komende vrijdag.
Erg teleurgesteld in het ziekenhuis ben ik zelf ook maar op onderzoek gegaan en uiteindelijk kwam ik uit op een artikel over
chronische hyperventilatie. Ik herkende een hoop symptonen, dus "hoop" dat dit eindelijk datgene is waar ik last van heb (aangezien tegen Merniere niets te doen schijnt te zijn).
Even alle symptonen op een rijtje:
- Duizeligheid (soms enkele minuteten, vaak enkele uren)
- Licht in mijn hoofd
- Misselijkheid in combinatie met overgeven (met name wanneer ik extreem duizelig ben)
- Oorsuizen in mijn linker oor (de laatste weken is dit meer een hoge pieptoon geworden)
- Slecht horen aan mijn linker oor (sommige geluiden doen 'pijn' en lage tonen hoor ik niet), ook dit is de ene dag extremer dan de andere
- Knarsentanden (doe ik eigenlijk al mijn hele leven, maar las ergens dat dit een symptoon kan zijn)
- Pijn in borst wanneer ik gelegen heb ('s ochtends als ik wakkeer word bijvoorbeeld)
- 's Ochtends na 7 - 8 uur slapen wakker worden, maar toch nog doodmoe zijn
- Een irritante 'twitch' bij mijn linker oog (onderste ooglid)
- Stijve nek
- Moeite met concentreren wanneer ik licht in mijn hoofd ben (of duizelig)
- Wanneer ik extreem duizelig ben heb ik tintelingen in mijn handen en tong
Volgens mij heb ik de meeste symptonen zo wel opgesomd. Ik lees trouwens dat bij een hoop mensen
stress een grote factoor speelt. Zelf ben ik me van geen
stress bewust, wel word ik in april vader dus misschien dat er onbewust wat speelt.
Mijn excuses voor de lap tekst, maar wil gewoon zo compleet mogelijk zijn
het zou mij erg helpen om te weten of er meer mensen zijn die zich hierin herkennen. Momenteel bepaald dit mijn leven een beetje, ik kan niet eens naar het werk omdat ik gewoon weet binnen enkele uren weer naar huis gebracht te moeten worden. Gelukkig stelt mijn baas me in staat vanuit huis te werken wanneer ik me daartoe in staat voel.
Alvast bedankt voor het lezen!
Gr.
COnrust
