Hallo allemaal,

Even een bericht van mij over de voortgang. Ik heb vanaf
januari tot en met april 2 x per dag geoefend. Mijn gemiddelde
is van 49 sec naar 120-125 gegaan. Daarna vond ik het erg moelijk
om te blijven oefenen. Ik probeer het nu 1 keer per dag, maar soms
schiet het er bij in. Qua klachten, ben wel wat minder angstig geworden
wanneer ik duizelig ben, ik slaap ook beter in. Alleen bij geestelijke inspanning,
werken, drukke omgeving en andere heftige prikkels ben ik zeer snel moe in mijn hoofd.
Nu net terug van een week vakantie, opzich ging het wel aardig, maar wel rustig aan gedaan. Struikelblokken zijn: winkelen, slenteren, etc. Daar word ik duizelig en licht in mijn hoofd van. Is dit herkenbaar? Sporten gaat wel goed, ook wandelen enzo. Als de omgeving
maar rustig is. Nu ben ik heel erg moe van het reizen (vliegtuig, trein, etc in totaal 12 uur onderweg) Dit uit zich voornamelijk in heel duf en duizelig, slecht kunnen focussen met je ogen, zweverig, moe. Is dit normaal. Ik heb een heel jaar thuis gezeten en ik kan denk ik
wel zeggen dat ik sinds ik met HyperVen begonnen ben, wel meer onderneem. De klachten zijn nog wel aanwezig, de ene keer veel heftiger dan de andere keer. Ik probeer het te accepteren, maar dat is wel moeilijk. Ik heb vaak gedachtengangen die me niet echt helpen.
Dat je omgeving gewoon verder gaat en dat het met mij nog lang niet beter gaat, financiële toekomst, ect. Tot slot nog 1 vraag; hoelang kan ik het beste doorgaan met HyperVen?

Groetjes,

Sharon

Hai Sharon,

Kijk eens op de site www.hooggevoelig.nl.
Misschien komt dat je bekend voor.
Ik heb naast HyperVen daar heel veel aan. Op het forum kun je heel veel vragen en heel veel lezen.

Hoop dat je er wat aan hebt.

Groetjes van Ellen

Ellen, ik wil even reageren op jouw advies aan Sharon. Ik heb het boek gelezen van Aaron over Hoog sensitieve personen en herkende me er helemaal in. Alleen vraag ik me af of het gevolgen zijn van stress en hyperventilatie of dat het inderdaad aangeboren is en dat je er dus altijd last van houd. Ik herken veel van wat Sharon zegt (drukte op het werk, winkelen etc. zijn voor mij geen fijne dingen) en volgens de vragenlijst van Aaron voldeed ik helemaal aan het beeld van een hypersensitief persoon. Nu vraag ik me af, zijn er meer HyperVenners die zich in hoogsensitief-zijn herkennen (en voor hun die niet weten wat het is, kan ik wel haar vragenlijstje een keer overtikken)?!?!? Want ze zegt in haar boek dat je als hoogsensitief figuur sneller last heb van stressklachten enzo.

Hai Sascha,

Zoals ik er tegen aankijk ben ik gewoon geboren als hoogsensitief. Daardoor ben ik meer gevoelig voor stress en drukte. Dat is niet erg als ik het maar weet en leer mee om te gaan. Alleen als je het niet weet, val je dus in de valkuil en gaat bijvoorbeeld chronisch HyperVentileren. Je houd dus niet altijd last van chr.hyperventilatie. omdat je dan weet waar het vandaan komt en je rekening houd met je sensitiviteit. Ik hoop dat ik je zo een antwoord heb gegeven.

Groetjes Ellen

Hallo Sharon,

Wanneer je precies kunt stoppen met het programma is moeilijk te zeggen. Bij trouw elke dag 2x oefenen duurt het ongeveer 4 maanden (bij de een iets langer, bij de ander iets korter). Bij minder trouw oefenen kan het (aanzienlijk) langer duren. Het is een kwestie van aanvoelen of het vertrouwen in eigen kunnen voldoende is toegenomen om te gaan stoppen. Als je stopt en je merkt dat je er toch niet helemaal bent, kan je altijd het programma weer opstarten.

Het totale genezingsproces duurt bij de meeste mensen ongeveer een jaar, waarin ook de mentale aanpassing (leven zonder hyperventilatie!) plaats vindt. [:]![/:] Als de primaire oorzaken van de hyperventilatie nog bestaan (bij de meeste mensen is de oorzaken/'>oorzaak al lang verdwenen), kan het veel langer duren en kan het zijn dat de therapie uiteindelijk heel weinig effect heeft... Dan wordt het zaak om aan die oorzaken/'>oorzaak te gaan werken. Soms zijn die oorzaken niet bekend (bij de persoon zelf). Het programma kan - in die situatie - behulpzaam zijn bij het opsporen van die oorzaken. Het programma kan dan worden gebruikt als een analysetool om te zien welke zaken grote invloed uitoefenen op het verloop van de grafiek. Daarmee kan gekeken worden of er iets aan die oorzaken gedaan kan worden of niet...

Rob
HyperVen

Antwoorden die door HyperVen worden verstrekt, worden zo zorgvuldig mogelijk samengesteld. De antwoorden zijn gebaseerd op ervaringsdeskundigheid en kunnen niet worden beschouwd als vervanging van een consult, een behandeling bij een arts of medische informatie.

Hallo Ellen,

Bedankt voor je reactie en alle andere reacties.
Er is mij wel eens verteld (van een haptonoom) dat
ik wel enig hoog sensitief kan zijn. Ik heb het boek ook gelezen,
maar ik kan me er niet echt helemaal in vinden.
Ik had er tot een 1,5 jaar geleden niet echt last van, ik bedoel
dan van prikkels, drukte, stress, snel mentaal overbelast zijn, duizelig
met winkelen en intensief praten, etc.
Wel heb ik altijd de neiging om veel te denken. Ook wel negatief.
Snel me ergens iets van aantrekken, een intonatie van een telefoongesprek
van een vriendin kan me raken. Ik zit dan snel te piekeren (waarom doet ze zo,
vindt ze het niet leuk, etc) Ik wordt daar onzeker van. Kan wel mijn gedachten
gevoelens goed verwoorden, ook bij anderen. Ben ook snel emotioneel, maar dat
uit ik lang niet bij iedereen. Ook van muziek ben ik snel ontroerd. Ook als ik veel
drukte heb gehad (een huis vol mensen, veel indrukken, etc) en ik mijn ogen sluit
beginnen mijn oogleden erg te fladderen. Later wordt dit wel minder. Ook kan ik dan
slecht tegen lawaai of elke andere vorm van comm. Echt stilte heb ik dan nodig.
Komt je dit bekend voor?? Ik had tot voorheen een hectische baan en daarna is het fout gegaan. Ook heb ik moeite met het uitten van mijn gevoelens en mening. Ik ben altijd veel
met anderen bezig, wat ze van me vinden, etc. Ik kan me dat erg aantrekken.
Goed, ik hoor het wel weer. Hoe ben jij hier achter gekomen?? Heb je tips om er mee om te gaan?

Sharon

Hai Sharon,

Leuk dat je nog even wat van je laat horen. [:][/:]

Wat jij beschrijft herken ik heel erg. Dat wil niet zeggen dat ik alles herken, maar daarvoor zijn wij individuen. Ik ben er ongeveer een jaar geleden achter gekomen. Ik las de term in een tijdschrift en ben mij toen gaan verdiepen. Ik heb het boek van Aron gelezen en nog een paar andere van nederlandse schrijfsters. Toen ben ik op internet gaan surfen en kwam de site tegen van www.hooggevoelig.nl en het praten met andere forumleden en het lezen van wat hun bezig hield heeft mij echt goed gedaan.

Vroeger had ik altijd een heel stressvolle baan. Hoe meer stress hoe beter, want dan kon ik niet gaan zitten piekeren over andere dingen, maar bij mij kwam daar plotsklap een einde aan door een burn-out. Ik heb inmiddels goed leren leven met mijn hooggevoeligheid.

Ik ben een ontzettende lachebek, maar ik heb wel mijn rust nodig. Ik wil graag alleen zijn en als mensen me dat gunnen kan ik de drukte weer aan.
Ik voel feilloos stemmingen aan van mensen of als ik bijvoorbeeld een kamer binnenloop. Ik merk onmiddelijk een nare, gezellige, timide etc. sfeer op.

Ik ben ook heel emotioneel, maar laat het ook niet altijd merken, omdat ik vind dat het niet iedereen aangaat wat ik voel. Ik kan er daarentegen heel open over zijn tegen mensen die me aan mijn hart liggen.

Muziek, ja........................daar kan ik helemaal bij wegdrijven. Of het nou Jazz is of techno.

Je kan van de hooggevoelig site heel veel tips afhalen, welke voor jou geschikt zijn.

Iets wat mij altijd helpt als het te druk of te stressig is: Ik trek me dan terug, lekker in mijn eigen huissie, of kamertje, en laat het allemaal even bezinken. Lekker iets doen wat ik wil, al is het maar even lekker in bad liggen. Ik neem zolang te tijd als nodig is. De ene keer is het 10 minuten de andere keer 2 uur. Ik gun dit mezelf omdat ik het nodig heb, want als ik het niet doe, heb ik niets aan mezelf en een ander ook niet.

Ik hoop dat je er wat aan hebt Sharon.

Groetjes van Ellen

Hoi Ellen,
Even een reactie van mij omdat ik alles, maar dan ook alles wat jij beschrijft ook heb. Toch vroeg ik me af: had jij dit al voordat je burn-out werd? Want soms denk ik dat die gevoeligheid voor prikkels enzo een effect is van burn-out of overspannenheid. Hoewel, ik zelf had als kind al gevoeligheid voor stemmingen van andere mensen.

Waar ik zelf nog erg mee worstel is het accepteren dat ik zo ben. Ik voel me vaak heel anders dan andere, en eigenlijk wil ik dat niet zijn. Ik ga daarom eens naar die site surfen, want ik besef datik het wel moet accepteren. Als ik het zo lees, kun jij dat beter dan mij.
Groetjes, Sasha

Hai Sascha,

Nee, ik was al hooggevoelig voor die tijd, alleen ik wilde het niet accepteren. Ik wilde gewoon meedoen met iedereen, alleen..................als je dat te lang doet loop je vast en dat was bij mij die burn-out. En dan raak je negatief geprikkeld en das helemaal niet fijn.
Dan krijg je hyperventilatie en later chr. hyperventilatie en dat is wel eens verwarrend, want heb je nou last van je hooggevoeligheid of van je chr.hyperventilatie.? Nou reken maar dat als je de chr.hyperventilatie. heb bestreden met HyperVen dat je dan het verschil merkt.
Bij mij is chr.hyperventilatie. het gevolg van verkeerd omgaan met mijn hooggevoeligheid en zeker niet andersom.

Hooggevoelig zijn is helemaal niet erg. Er zitten ongelooflijke goede kanten aan, alleen je moet de voor jou negatieve kanten leren accepteren en mee leren omgaan.
En kunnen zien wat voor positiviteit er aan vast zit. ALs je dat leert beheersen heb je er heel veel voordeel van.

Op het forum kan je ook alle voordelen van hooggevoeligheid lezen.

Het is helemaal niet erg dat je anders bent dan anderen. We zijn toch allemaal uniek?
Toevallig ben ik hooggevoelig. Aan de buitenkant is dat niet te zien en als ik niet wil dat iemand het weet vertel ik dat lekker niet. Giechel.

Heel veel plezier op het forum.
Ik hoop dat je je er thuis voelt, maar vergeet niet dat hyperventilatieklachten een gevolg is van verkeerd omgaan met hooggevoeligheid en niet andersom.
Gelukkig maar dat dat zo is, want nu kan je met HyperVen er iets aan doen.

Groetjes van Ellen

Bedankt Ellen, voor je uitgebreide antwoord. Ik denk dat je gelijk hebt dat chronische hyperventilatie een gevolg is van het niet accepteren van je hoogsensitiviteit, daardoor ga je dus keihard over je grenzen. Ik heb nooit mijn grenzen geaccepteerd, ook omdat ik niet wist wat het was wat ik had, en mijn vader en moeder zijn erg van: doorzetten, sterk zijn en hard werken (zij hebben een eigen zaak). Ik ben gevoeliger en kan eigenlijk niet fulltime werken en daarnaast nog eens allerlei andere dingen doen. Dat heb ik wel geprobeerd, met het gevolg dat ik nu thuis zit (overspannenheid). Ik besef nu dat ik moet accepteren dat ik anders ben en mezelf niet steeds moet vergelijken met leeftijdsgenoten die veel meer aan kunnen.

Ik heb die site bezocht over hooggevoeligheid, maar vond hem niet echt geschikt voor hoogsensitieven (of misschien voor overspannenen), want ik vond hem erg 'vol', druk. Deze site van HyperVen is overzichtelijk en rustig. Maar goed, dat is een detail. Ik ga me er wel in verdiepen.

Groetjes, Sasha