Hoi Annelies
Kwaad word ik eigenlijk zelden. Meeste mensen die het niet snappen heb ik
al geen contact meer mee. Ze snappen namelijk helemaal niet wat
chronische hyperventilatie is
en dat je niet meer kan wat je vroeger wel kon.
Je kan het ze niet kwalijk nemen want vaak snapt een huisarts niet eens
wat je doormaakt. Trouwens op de ha ben ik eigenlijk wel kwaad geweest,
niet dat ik dat zei tegen hem, want daar was ik veel te beroerd voor
op dat moment. WIlde alleen maar weg daar.
Wat me wel tegenvalt dat zo weinig mensen waar van je dacht dat het vrienden
waren niet de moeite nemen om eens een boek te lenen of te googlen op
chronische hyperventilatie.
Daar kan ik me dan wel wat verdrietig over voelen, maar eigenlijk is die
periode al voorbij, want moet alle zeilen bijzetten om zelf in de rails te blijven.
Wat me wel erg opvalt dat als ik
chronische hyperventilatie klachten heb dat ik dan veel sneller geirriteerd
ben. Dat is natuurlijk wel logisch want je voelt je helemaal niet goed en je loopt op
je tenen.
Ze zeggen altijd ( en ik geloof wel dat dat waar is) dat je niet voor niets
chronische hyperventilatie
krijgt. In een boek las ik ooit, dat je blij moet zijn dat je
chronische hyperventilatie heb gekregen
omdat het een teken is dat je iets moet veranderen in je leven of iets verwerken,
noem maar op. Nou als je dan zo beroerd bent, kan je dat boek wel in een hoek smijten.
Maar achteraf is dat (meestal) denk ik wel zo.
Jij schrijft dat je nu veel makkelijker over je gevoelens praat bijv..
Hoop dat je de angst zo vaak mogelijk achter je kan laten, want die angst
maakt weer
stresshormonen aan en zo kom je in het wel bekende kringetje.
Zo, mijn ei [:]
)[/:] is ook weer gelegd; hoop dat je er wat aan hebt.
Groetjes Vlinder
