Sorry wil niet lastig zijn ofzo.maar ik zie het niet meer zitten . Ik ben de hele dag mijn ademhaling bewust aan het sturen .het is zo beangstigend net of elke ademteug de laatste is.als ik smorgens wakker wordt denk ik nee he weer de hele dag ademen .ik kan er echt niet meer tegen ik wol gewoon weer normaal ademen zodat het weer vanzelf gaat zonder ermee bezig te zijn.hoe of wat ik weet het niet meer. Groet jeroen

Kom op!
Ga voor HyperVen, doe ontspanningsoefeningen (staan hier een paar topics omlaag) en probeer wat te sporten.
Met elke oefeningen van HyperVen breng je jezelf een stukje dichter bij een leventje waar je ademhaling vanzelf gaat.
Dus als het zo is dat je je ademhaling moet sturen, doe dat dan nu nog zonder er elke keer van te gaan balen, want daar wordt het niet beter van.
En ook bij jou komt het moment dat het vanzelf gaat, al is het een klein momentje!

Vriendelijke groet,

Sanne
HyperVen

Antwoorden die door HyperVen worden verstrekt, worden zo zorgvuldig mogelijk samengesteld. De antwoorden zijn gebaseerd op ervaringsdeskundigheid en kunnen niet worden beschouwd als vervanging van een consult, een behandeling bij een arts of medische informatie.

Hoi sanne je hebt gelijk alleen maar piekeren heeft geen zin . Maar het is zo.n vies gevoel als je er telkens mee bezig bent.ik heb dit een aantal jaren geleden ook gehad en toen is het zeg maar weggevloeid en ademde ik weer goed. En ik kon er zelfs over praten met mensen als ze vroegen wat heb je toen gehad.ik kan het me gewoon niet meer voorstellen hoe het was toen ik er nog niet mee bezig waa.en dat is net 2 maanden geleden.ik denk altijd ja nu heb ik het voor de tweede keer nu zal het wel niet meer weggaan en de aanleiding is weer dikke vette angst door het overlijden van een vriend misschien let ik er dalijk minder op die ademhaling.als ik misschien minder angstig/gesrest ben ik hoop het zo. Groeten jeroen

Het beste is ook om gewoon normaal adem te haalen, als je dagelijkse dingen aan het doen bent zou ik in het begin alleen letten op dat je wat langer doet over uitademen dan je doet over het inademen. uitademen is het belangrijkst om rustig aan te doen!

Probeer ook eens om magnesium-citraat suplementen te gebruiken, deze ontspannen spieren op een natuurlijk manier. En dus ook die van je longen en eromheen.

Drink niet te veel melk en vooral geen thee koffie en andere opwekkende middelen en weinig suikerhoudende middelen.

Ik ben al jaren aan het uitzoeken hoe je het beste tegen deze vervelende levensdodende klachten iets kunt doen en vooral magnesium-citraat suplementen hebben mij enorm geholpen, omdat je lichaam zoveel stress ervaart door hyperventilatie krijgen je spieren geen tijd meer om te ontspannen door een gruwelijk tekort aan magnesium. Calcium zorgt voor spierspanning en magnesium zorgt voor een juiste hoeveelheid spanning.70% van Nederland heeft al een tekort aan magnesium door steeds minder voedzame groente, bij u is dit dan zeker van toepassing.
via bijv. deze link magnesium suplementen vind je een goed product. u kunt ook op google een alternatief zoeken natuurlijk zolang er maar CITRAAT achter staat! Toen ik dit voor het eerste gebruikte begon ik spontaan te huillen toen ik in bed lag die avond, ik voelde mij naar ongeveer 10 uur na inname geestelijk 2 keer zo stabiel en de golven van angst in mijn buik waren spontaan verdwenen. hyperventilatie is niet altijd alleen maar iets wat je zelf doet, ik raad ook iedereen aan om eerst magnesium te gebruiken, magnesium tekort is helaas ook niet te zien bij een volledig bloed onderzoek.

hoi marco bedankt voor je reactie ik slik sinds een week nu magnesium capsules ik heb er extra op gelet dat er citraat achter staat.
ik slik lucovitaal capsules best prijzig maar goed ik heb er alles voor over om me beter te voelen.
ik zit momenteel ook met erg veel vragen ik hoop eigenlijk op reacties van meerdere mensen ik zit erg diep in de put op dit moment.
ik weet niet of ik nu met chronische hyperventilatie loop of dat het wat anders is.
ik zal ff van voor af aan beginnen toen ik 17 jaar was (15 jaar geleden) werd ik s'nachts wakker in een hevige hyperventilatie aanval
ik wist niet wat me overkwam ik had het nog nooit meegemaakt op dat moment was ik zo bang dat ik bang was om verkeerd te ademen en ik constant mijn ademhaling zelf regelde vanaf dat moment was ik erg op mijn adem gefocust dat ik niet meer wist hoe het ging als ik het niet zelf hoefde te doen. ik ben toen via het Riagg opgenomen geweest had in die periode ook geen angst/paniek aanvallen .
na 3 maanden werd ik ontslagen en ging het geleidelijk aan beter de focus vloeide volgens mij weg binnen een aantal maanden.
en ik ademde weer automatisch zoals het hoort.
6 jaar later ik ging met mijn vriendin naar de kermis en op de terugweg ontdekte ik een grote knobbel in mijn keel.
natuurlijk weer denken aan het ergste thuis meteen de nightcare gebeld maar helaas ik moest maar wachten tot de maandag en naar mijn eigen huisarts gaan (was op een zaterdag geloof ik) maarja 2 dagen in vette stress ik was savonds zo bezig met die knobbel in mijn keel dat ik bang was dat ik stikte en ja hoor ging weer op mijn adem letten bang om te stikken en daar was de focus weer.
ik ging door een hell weer via het Riagg opname flink veel medicatie 25 kilo bijgekomen maar het hielp niks.
toen naar de dag behandeling was ik 1,5 jaar verder nog steeds met mijn ademhaling bezig gewoon om gek van te worden.
van daaruit naar een sociale werkplaats was in 2006 ergens in die periode wel erg last gehad van angst en paniekaanvallen .
altijd mijn lichaam controleren op verdachte plekjes dacht ook veel aan spierziektes als een spiertje in mijn been trilde dacht ik gelijk aan ms of als.
en de hele dag op internet aan het zoeken wat me zieker en zieker maakte maar het vervelendse vond ik mijn ademhaling waar ik nog altijd erg mee bezig was. maar dat vloeide na 3 jaar ook geleidelijk aan weg ik kan me herinneren dat ik er in juni 2009 geen last van had maar in augustes 2009 bijvoorbeeld wel weer een aantal weken ik was me er gewoon niet bewust van dat het kwam en ging.
ik ging in die periode ook samen wonen met mijn vrienden ik kwam in steeds rustiger vaarwater en mijn ademhaling ging steeds beter op een gegeven moment was ik er helemaal niet meer bezig en ging hij vanzelf.
maar helaas afgelopen juni had ik al vage klachten ik kan me heriineren dat ik me 2 dagen al niet lekker voelde alsof alles om me heen onwerkelijk was gevoel dat ik in een film leefde.
dat trok na een aantal dagen weg en ik ging weer verder met mijn leven totdat ik in september weer mijn lichaam af ging speuren naar vreemd uitziende moeder vlekjes en weer om de haverklap bij de huisarts zat .
en een aantal weken erna stierf een oude schoolvriend dat is nu 7 weken gelden.
dus ik gelijk weer denken van hij is in mijn leeftijd (31) dus kan mij ook gebeuren dus alweer 2 weken lang op mijn hart aan het letten savonds in bed aan mijn pols voelen of het nog goed klopte.
dus weer 2 weken in vette stress weer een onwerkelijk gevoel in mijjn hoofd waar ik trouwens maar 1 dag last van had.
dag erna gelijk naar de huisarts heeft mij toen gerust gesteld voelde me de dag erna ook weer wat rustiger.
maar je raad het al 2 dagen later weer last van mijn adem telkens er op letten de hele dag door sinds 6 weken weer aan de medicatie (seroquel) ik slaap er goed door maar dat is ook het eninge ik voel me de hele dag angstig geen paniekaanval maar gewoon bang dat ik nu mijn hele leven bewust die ademhaling stuur . ik denk nu van ik heb het 2 keer in mijn leven gehad nu zal het wel niet meer verdwijden.
en ik twijfel ook heel erg aan chronische hyperventilatie omdat ik voor de rest geen symptomen heb van chronische hyperventilatie spiertrillingen hartkloppingen enzv.
zou ook goed kunnen dat de seroquel die symptomen onderdrukt .
ik heb geen idee ben echt radeloos ik weet niet wat het is is mijn ademhalinngscentrum stuk.
of heb ik geen vertrouwen meer in mijn ademhaling of is het inderdaad chronische hyperventilatie ik weet het niet meer.ik wil zo graag mijn leven weer terug zonder contineu met mijn ademhaling bezig te zijn . ik wil graag weten hoe jullie hier over denken
mvg jeroen.

(ben trouwens wel al 5 dagen met HyperVen bezig)

Hoi Jeroen,

Wat goed dat je met HyperVen bezig bent. Verwacht niet te snel resultaat, dit heeft tijd nodig.
Toch denk ik eerlijk gezegd dat of de chronische hyperventilatie zo diep geworteld zit bij jou of dat er iets anders is, dat je het niet alleen redt met HyperVen.
Als ik jou was zou ik wel HyperVen blijven doen, maar als je zo angstig/panisch blijft voor van alles heb je kans dat de HyperVen niet goed zijn werk kan doen omdat de stress/bron steeds aanwezig blijft.
Heb je wel eens een psychosomatische fysiotherapeut geprobeerd? Die kan je ook met de psychische kant helpen. En met het lichamelijke ben je dan zelf bezig dmv HyperVen.
Oja, heb je ook wel eens goede momenten? Probeer daar dan eens over te vertellen of in ieder geval bewust van te zijn.

Vriendelijke groet,

Sanne
HyperVen

Antwoorden die door HyperVen worden verstrekt, worden zo zorgvuldig mogelijk samengesteld. De antwoorden zijn gebaseerd op ervaringsdeskundigheid en kunnen niet worden beschouwd als vervanging van een consult, een behandeling bij een arts of medische informatie.

hoi sanne bedankt voor je reatcie .
ik ben door mijn huisarts doorverwezen naar psyq daar heb ik pas 12 december een afspraak eerder ging niet.
ik heb niet echt goede momenten mijn ademhaling overheerst nu zeg maar ik hoop dat dat wat afvlakt door de HyperVen oefeningen.
zodat ik er wat minder mee bezig zou zijn dat zou al fijn zijn.
maar zou het kunnen dat mijn medicatie de hyperventilatie symptomen onderdrukt?
en dat dit wel degelijk chronische hyperventilatie is .?
ik heb vandaag een stuk gelezen dat mensen met chronische hyperventilatie zeer gehaast leven.
snel eten, snel praten, bij het trap lopen treden overslaan
ik doe dat zelf ook allemaal,
en vorig jaar is bij mij syndroom van tietze vastgesteld ik weet niet of dat een verband met elkaar heeft.
hopelijk kun je mijn vragen beantwoorden'
mvg jeroen



1 keer gewijzigd. Laatste wijziging: 20/11/2013 14:36 door jeroen0082.

Hoi Jeroen,

Medische vragen moet je niet bij ons stellen, maar bij een arts. Wij zijn alleen ervaringsdeskundigen op het gebied van chronische hyperventilatie.
Het kan natuurlijk wel dat bepaalde medicijnen je klachten van chronische hyperventilatie onderdrukken, daarom zijn er ook mensen met chronische hyperventilatie die medicijnen slikken.
Maar uiteindelijk moet je zonder medicijnen verder.

Dat gehaast leven klopt wel. Zelf kreeg ik daar vooral last van toen ik al chronische hyperventilatie had.
Ik ging dan snel naar de winkel om weer snel klaar te zijn en naar huis te kunnen. En daardoor kreeg ik sneller paniekaanvallen.
Nu ga ik op m'n dooie akkertje naar de winkels. Boodschappen doen doe ik altijd met een winkelwagentje zodat ik niet heel snel door de winkel heen vlieg. En soms zet ik mezelf even extra rustig neer door gewoon door de winkel te kriskrassen of met iemand te kletsen, mits ik natuurlijk geen haast heb qua tijd.

Goed dat je naar een psycholoog gaat. Ik denk dat dit voor jou een hele goede combi zal zijn; HyperVen en een psycholoog.
Nog heel even wachten voor je naar psycholoog mag, maar dan heb je al wel een paar weken HyperVen kunnen doen, waardoor je misschien al iets verlichting voelt in je klachten. Zelf ben ik ook eerst met HyperVen gestart en daarna pas verder hulp gaan zoeken. Heeft voor mij heel goed gewerkt.

Vriendelijke groet,

Sanne
HyperVen

Antwoorden die door HyperVen worden verstrekt, worden zo zorgvuldig mogelijk samengesteld. De antwoorden zijn gebaseerd op ervaringsdeskundigheid en kunnen niet worden beschouwd als vervanging van een consult, een behandeling bij een arts of medische informatie.



1 keer gewijzigd. Laatste wijziging: 21/11/2013 10:26 door Sanne.