Hallo Mat,
Ik zal jouw vragen zo goed mogelijk beantwoorden:
1. Moet ik dit echt laten testen door een arts?
Ik zou het sowieso voor je eigen gemoedsrust laten testen. De tests zijn vrij eenvoudig en goedkoop te doen, en het neemt altijd een stuk twijfel weg.
2. Zijn er syndromen die dezelfde symptomen als hyperventilatie hebben? Dus dat het ook iets anders kan zijn?
Ja, er zijn syndromen die dezelfde soort
klachten ver
oorzaken, zoals bijv. de mitralisklepprolaps (een lichte hartafwijking). Er kunnen ook nog andere zijn. Dus ga er nooit zomaar vanuit dat het
hyperventilatie is, laat altijd even een testje doen om het aan te tonen. Anders ben je therapieën aan het doen voor een ziekte die je helemaal niet hebt! En
hyperventilatie is gemakkelijk aan te tonen (ook al weten veel artsen dat niet!). Zie de site in de sectie "medisch" voor meer info hier over.
3. Als stress de oorzaken/'>oorzaak was van hyperventilatie, kan het dan ook weer verdwijnen als de stress afneemt?
Dit is nu juist het probleem met
hyperventilatie! Als de instelling van het
ademcentrum is gewijzigd door te lange blootstelling aan
hyperventilatie, is de ziekte chronisch geworden. Ook al neemt de
stress af, het
ademcentrum houdt de aandoening in stand (zie de site in de sectie "
hyperventilatie/beschrijving" voor meer uitleg over het mechanisme van
hyperventilatie.
4. Hoe groot is de kans dat het terug komt bij iemand die er met HyperVen vanaf is gekomen?
Die kans is relatief klein, omdat door het aanvullen van de kooldioxide-buffers
hyperventilatie weer op normale wijze wordt opgevangen door het lichaam. Dat maakt de kans dat het terugkomt vrij klein. Daar wil ik overigens wel deze kanttekening bij maken: mensen die last hebben of krijgen van
chronische hyperventilatie hebben vaak bepaalde karaktereigenschappen die
hyperventilatie in de hand werken. Voorbeelden hiervan zijn: overmatige plichtsbetrachting, perfectionisme, doorgaan ondanks alles, jezelf wegcijferen, enz. Door deze karaktereigenschappen zijn deze mensen (ik ben er zelf ook zo één!) eerder vatbaar voor
hyperventilatie. Meestal echter - zoals ook bij mij - ga je doordat je
hyperventilatie hebt gehad en alle
klachten van dien, jezelf onder handen nemen en een aantal van de bovengenoemde zaken wijzigen. Maar dat moet wel doen zodra je je beter gaat voelen. Want anders loop je kans dat je na een paar jaar weer in het zelfde schuitje zit. dan kan je de therapie natuurlij kwel weer oppakken, maar het is natuurlijk de bedoeling dat je blijvend beter wordt. Dus zeg ik, let ook op jezelf en gebruik de therapie niet om je oude
levensstijlen weer op te pakken. Gebruik deze ervaring om jezelf in dat kader te verbeteren!
5. Op de dansvloer sloeg mijn hart ineens op hol, wat zou hiervan de oorzaken/'>oorzaak kunnen zijn?
Dat kan te maken hebben met een ontlading van
stress. Als het lichaam
stress los laat (ontspanning tijdens het dansen?), wordt er vaak adrenaline in de bloedbaan gebracht. Dat doet het hart sneller kloppen. Veel mensen raken hier van in paniek waardoor ze weer in een vicieuze cirkel komen: angst –
hyperventilatie –
klachten – meer angst – meer
hyperventilatie – meer
klachten – enz... Wat je vaak ziet is dat de
klachten zich juist tijdens het ontspannen manifesteren!
6. Is het goed om te sporten voor iemand die chronische hyperventilatie heeft?
Sporten is prima omdat je daardoor een beter conditie krijgt en met sporten ook
stress wegwerkt. Bij het sporten moet je echter bedacht zijn op het feit dat mensen die chronisch
HyperVentileren vaak na het sporten te lang doorgaan met de versnelde ademhaling. Hierdoor kan je na het sporten last krijgen van de bekende
hyperventilatie klachten... Als je hierop bedacht bent is het geen probleem. Probeer om direct na een sportieve inspanning de ademhaling bewust te regelen (buikademhaling). Daarmee voorkom je dat de ademhaling na het sporten “op hol†slaat. Dat is namelijk wat er soms wel eens wil gebeuren.
Mat veel succes met de therapie en houd ons op de hoogte hoe het ermee gaat!
Rob Gravesteijn
HyperVen
Antwoorden die door HyperVen worden verstrekt, worden zo zorgvuldig mogelijk samengesteld. De antwoorden zijn gebaseerd op ervaringsdeskundigheid en kunnen niet worden beschouwd als vervanging van een consult, een behandeling bij een arts of medische informatie.
