Hallo Allemaal,

Door een kennis werd mij deze site geadviseert en kom ik via dit forum graag in contact met mensen die het zelfde probleem hebben als ik "chronische hyperventilatie".

Ik zal mezelf eerst even netjes voorstellen en een beetje mijn ervaring(en) met hyperventilatie vertellen.
Mijn naam is Menno en ik kom uit Hoorn (NH). Tot ongeveer 3 jaar geleden wist ik nooit echt wat hyperventilatie was. Toen ik op een dag besloot een goede vriend op te gaan zoeken in spanje had ik nooit kunnen weten dat deze reis zo'n rampzalige wending zou gaan aannemen. Ten eerste moet ik wel zeggen dat ik niet met plezier in een vliegtuig stap en als ik eenmaal op de grond sta ik flink opgelucht ben. Aangekomen ben ik ,toen nog in een redelijke staat van bewust zijn .
Die avond heb ik mijn spullen naar het huis van mijn vriend gebracht en zijn we even wat gaan drinken aan de boulevart, daar begon de ellende [:](N)[/:].
Toen ik daar zat en lekker van mijn drankje aan het genieten was kwam er een raar tintelend gevoel opzetten in m'n arm. Ik kon het niet echt goed thuis brengen , maar bestempelde het als vermoeidheid door de reis en ben die avond gewoon gaan slapen.
Het tintelende gevoel kwam de volgende dag terug alleen nu in een heftigere vorm, ik kreeg hetzelfde dove prikkelende gevoel nu ook in mijn linker been en voet (als in slapende handen of voeten) de ene keer was het wat meer aanwezig als de andere. Het viel mij in de loop van de dagen op dat elke keer als wij in een discotheek waren op een terras zaten of in een restaurant wat aan het eten waren het gevoel sterker werd. De 6e dag van mijn verblijf brak op z'n niet netjes gezegt de pleuris uit en neem van mij aan niet zo''n beetje ook!
[:][/:]

Ik zat dus met mijn goede vriend iets te eten in een gezellig spaans hapjes restaurant.
De sfeer was er ongedwongen maar toch iets rumoerig, ik bestelde wat tappa's en dronk rustig een wijntje, maar toen ............. het tindelende gevoel "WEER" [:][/:][:]:|[/:] en niet zo'n beetje ook m'n beide armen en benen tintelde zo erg dat ik er amper nog wat mee voelde ik raakte in paniek wat nu ojee zal ik iets ernstigs hebben ??
Het werd steeds erger ik kreeg een heel wazig, watterig gevoel in mijn hoofd en voelde me erg onzeker en machteloos. ik hoorde alles heel wazig en zacht alsof het van ver weg kwam. iets in me zei dat ik naar buiten moest gaan voor wat frisse lucht. Ik zei tegen mijn vriend dat ik even een stukje ging lopen en liep richting de deur maar de lucht was zo fris niet .....het was buiten 28 graden en ik kwam vanuit een ruimte met airco.
voor het restaurant ben ik op de stoep gaan zitten met m'n hooft tussen mijn benen.
ik voelde mijn handen helemaal niet meer en merkte op dat deze helemaal verkrampt waren.
De toppen van mijn duimen wezen naar mijn pinken en ik kon er ook geen beweging meer in krijgen.Nog steeds met mijn hoofd tussen mijn benen merkte ik op dat er voorbijgangers waren die dachten dat ik dronken was en naar me lachte.
De eigenaar heeft mijn vriend geroepen en hem verteld dat het niet echt goed met mij ging, zij hebben mij toen opgepakt en naar de auto gebracht. Onderweg in de auto heb ik mijn vriend horen zeggen dat we onderweg waren naar een urgencia post (soort eerste hulp post). Daar aangekomen heeft een aspirant arts mij onderzocht en mijn vriend en de restaurant eigenaar verzocht mij onmiddelijk naar het dichtsbijzijnde ziekenhuis te brengen omdat ik problemen had met mijn hart. Onderweg naar dat ziekenhuis voelde ik dat ik flauw viel en dacht dat ik doodging ik voelde alleen m'n ademhaling en m'n hartslag, wat voor m'n gevoel wel 200 slagen per minuut sloeg.
Eenmaal in het ziekenhuis kreeg ik voorrang, ik werd meteen op een bed gesmeten en aangesloten op de hartbewaking. Ik hoorde de arts tegen me praten en hij zei in het engels dat het wel goed kwam. Dat kwam het ook want 10 minuten nadat ik een valiumpil had geslikt voelde ik me weer als herboren. helemaal niks meer geen tintelingen hartkloppingen helemaal niks meer. ze hebben nog van alles met me gedaan bloed geprikt runtgenfoto's gemaakt hartfilmpje echt alles. Na 4 uur waren alle uitslagen bekend en kwam de arts naar mij toe, eerst kreeg ik van hem een t-shirt en de welgemeende excuses dat hij mijn shirt aan flarden had geknipt. en daarna heeft hij me verteld dat dit alles door zenuwen kwam en dat ik in nederland misschien wat hulp kon zoeken in de vorm van psycho terapie .
De goede man gaf mij een doosje diazepam en vertelde mij bij het voelen van een tinteling zo'n pil te nemen en ook proberen mezelf te ontspannen.

Hehehehe makkelijk gezegd het was inmiddels 3 uur 's nachts en de volgende ochtend moest ik al om 8 uur op om naar het vliegveld te gaan en daar het vliegveld naar nederland te halen. Mijn vriend maakte zich ernstige zorgen en wilde dat ik nog een paar dagen bleef en een vlucht later nam maar ik moest naar huis want ik moest de dag na aankomt rijexamen doen. (ja ik weet het!!! een heel strak schema)
Ik heb dus het vliegtuig genomen en het lullige was dat ik moest overstappen.
Dus op een reis 2x opstijgen en 2x landen en dat voor mij de pas gekroonde koning van de zenuwen met vliegangst bah.
En geloof me het was een ramp, ten eerste 2 uur vertraging op allicante en toen een uur vliegen naar madrid.
korte lage vlucht dus veel turbulentie.
In madrid ging alles erg snel en zat ik voor ik het wist in het vliegtuig naar Amsterdam.
Ook de hele weg terug turbulentie. Ik heb in de tijd tussen vertrek in allicante en de landing in amsterdam 3 van die diazepam pilletjes genomen die ik van die aardige dokter had gekregen. Dus ik was erg sloom toen ik thuiskwam maar ik heb het gered.

Dit is nu bijna 3 jaar geleden en ik heb altijd veel last gehouden van hyperventilatie en echt alles geprobeerd om van mijn hyperventilatie af te komen. ben sinds een paar maanden gestopt met roken ben meerdere malen bij een fysiotherapeut geweest maar dit heeft allemaal weinig geholpen.De huisarts heeft ook snel de diagnose "chronische hyperventilatie" gesteld
heb een hyperfree gekocht een apparaatje waar je in moet ademen als je HyperVentileerd. HELP NIET!

Nou ken ik dus niemand die ook "chronische hyperventilatie". heeft en dus ook niemand die het echt begrijpt. Ik slik "Alprazolam" voor als het te erg word maar daar word ik ook alleen maar sloom van. [:]?[/:]

Ik ben dus van plan om "HyperVen" uit te gaan proberen en hoopt dat dit zal gaan helpen.

Ook hoor ik graag van andere chronische hyperventilatie patienten van zij doen om hyperventilatie tegen te gaan en hoe zij hier in het dagelijks leven mee omgaan.

Greetz Menno

Hai Menno,

O joh, als ik je verhaal lees lopen de griebels over mijn rug. Het is zooooooo herkenbaar.
Ik weet er alles van. Ik heb door chr. hyperventilatie. een paniekstoornis en straatvrees gekregen. Ik heb er alles aan gedaan. Psychotherapie, fysiotherapie, menschendieck, doorzettten, niet aanstellen, gaat vanzelf weg. Echt niet dus........!!!! Medicijnen gebruiken, allerlei soorten antidepressiva, werkte niet. Valium, seresta...........en verslaaft en het werkte, op de lange duur niet.......dus afbouwen met alle gevolgen van dien.
Nu ben ik 12 jaar verder en gebruik ik sinds een maand het programma HyperVen..........en ik kan er niets aan doen, maar HET WERKT!!!!!
Sinds jaren voel ik me niet meer elke dag opgefokt, dat vond ik het ergste en daardoor durfde ik een heleboel dingen niet meer. (Al die klachten die je beschrijft herken ik trouwens ook.) Ik ga nu langzaam weer de dingen doen die ik zo graag wil. Lekker winkelen, lekker op visite etc. etc. Ik moet nog 3 maanden oefenen met HyperVen en het herstel duurt in het algemeen ongeveer een jaar.
MAAR IK ZIE HET ECHT ZITTEN. DIT IS HET VOOR MIJ. Ik hou niet van promotiepraatjes, maar ik vind dit voor jou echt het proberen waard en duur is het vergeleken met anderen therapieen echt niet.

Heeeeeeee Menno ga ervoor joh.

Heel veel groetjes van Ellen

Hoi Menno,

Ook ik heb last van chronische hyperventilatie. Ik zal me ook even voorstellen. Ik heet Audrey en ik woon in Purmerend. De eerste keer dat ik een hyper aanval kreeg is 6 jaar terug en sindsdien heb ik dus de chronische klachten. De dokter had mij toen ook anti depresiva voorgeschreven maar ik ben toen na 3 weken mee gestopt omdat ik vond dat de klachten erger werden. De klachten die jij beschrijft heb ik ook. Sinds ik hyperventileer heb ik ook altijd last als ik op vakantie ga. Echt genieten kan ik niet want ik ben altijd zo bang dat ik een aanval krijg. De gedachte dat ik niet in mijn vertouwde omgeving ben waar ik hulp kan krijgen maakt dat ik gewoon niet kan ontspannen.
Ik heb fysiotherapie gehad en ook haptonomie maar dit heeft tijdelijk geholpen.
Deze site is echt geweldig, ik heb zoveel goede tips hier gelezen. Zelf durfde ik (tot vandaag) niet te reageren (schaamte) maar ik heb nu toch m'n stoute schoen aangetrokken. Zelf ben ik van plan om deel te nemen aan een praatgroep (6 bijeenkomsten)voor lotgenoten van de Nederlandse hyperventilatie stichting.
Ik ben nog steeds in dubio over het gebruiken van de HyperVen omdat ik heb gelezen dat je best intensief bezig bent met ademhalingsoefeningen . 2 tot 3 keer oefenen per dag redt ik niet. 1 keer per dag lijkt mij niet genoeg om het beoogde resultaat te halen.
Heel veel sterkte.

Hai Menno,

Leuk iemand uit de buurt! Ik woon in Medemblik.

Je klachten zijn voor mij en waarschijnlijk voor alle anderen zeer herkenbaar.

En zoals ellen al zegt, HyperVen is het proberen waard! Je hoeft nergens heen, je bent alleen eenmalig 60 euro kwijt en je kunt je eigen oefentijden bepalen.

en hoewel ik nog niet zoveel merk, ben ik ervan overtuigd dat het helpt.

sterkte ermee!

Hoi Menno,
Ik herken veel in je verhaal en zeker de tintelende lichaamsdelen. Ik heb dat een paar keer gehad, en de eerste keer was erg eng. Mijn hele linkerkan (arm, been en gezicht) was gevoelloos en tintelend. Dan denk je natuurlijk aan hele ernstige dingen als een hersenbloeding of iets aan je hart. Niet dus. Ik heb ook veel tintelingen rond mijn mond gehad en bij mijn tong. Toen dacht de huisarts aan een allergie: niet dus. Allemaal door hyperventilatie!

Ga HyperVen bestellen zou ik zeggen, want sinds ik dat 2 x per dag doe (meestal, soms lukt het echt niet dan ga ik mezelf niet dwingen), gaat het steeds beter (lees mijn stukje maar onder 'ervaringen met HyperVen': 2 maanden bezig. Ik heb heeeel soms nog eens een tinteling, maar ik wordt er niet bang van en denk dan: nog even doorzetten, en het is voorgoed voorbij. Die pillen waar je het over heb, zijn alleen maar verslavend en dan zou ik liever iets homoepatis nemen, dat kan ook goed werken.

Succes en hou ons op de hoogte! Je bent niet de enige, dat lees je op deze side (ik heb een boekje waarin staat dat 1 op de 15 mensen hyperventilatie heeft).

Hallo Allemaal

Wat een reacties zeg ....
en ook allemaal zo uit de buurt Purmerend en Medemblik.
Ik heb altijd het gevoel gehad dat ik een van de weinige was met deze
naare ervaringen en moeilijk thuis te brengen gevoelens.
Het gevoel van preventief reageren op hyperventilatie aanvallen ken ik dus ook erg goed.
altijd als je de vertrouwde omgeving uit gaat dat drukkende gevoel van zorgen maken .
Ojee straks ben ik daar en dan krijg ik het weer, onee heh daar gaan die handen en voeten weer tintelen en dan krijg ik straks dat duizelende gevoel weer in m'n hoofd.
Ik kan er heel eerlijk over zijn dat het grootste deel van mijn leven de laatste 3 jaar is beheerd door hyperventilatie. de angst heb ik redelijk onder controle omdat ik weet wat er komen gaat. alleen heb ik die tintelingen continu en leef ik altijd in een soort hyperventilatie waas.

En zoals Audry ook al zei ontspannen in een onbekende omgeving is helemaal onmogelijk.
onbewust knagen al je hyperventilatie belevingen achter je aan en is er werkelijk nooit ,ook maar een moment mogelijk dan je deze van je af kan zetten en ergens van te genieten zoals de mensen om je heen dat doen.
ook ken ik wat Audry ook opmerkte het gevoel van schaamte om er met de buitenwereld over te praten omdat de meeste mensen je als iemand zien die lui is ,zich aansteld of gewoon een zenuwelijer is.
Graag hoor ik van jullie hoe dat met die praatgroep zit en hoe ik me daarvoor kan aanmelden. Lijkt me wel een ervaring al de labiele hyperventilatie mensen bij elkaar[:])[/:] grapje hoor !!!.
Ik heb gewoon echt het gevoel dat ik lotgenoten wil spreken om ervaringen met hyperventilatie uit te wisselen omdat dit misschien ook de enige mensen zullen zijn die het echt snappen.

Nou allemaal tot ziens op het forum en nogmaals bedankt voor alle Reacties.


Greetz Menno

Hoi Menno,

De info over de gespreksgroep heb ik uit de purmerendse zondagkrant van gisteren. Er heeft er een artikeltje gestaan: Leren omgaan met hyperventilatie en angst. De gespreksgroep hyperventilatie start binnenkort in Alkmaar. Voor aanmelden en/of info kan je bellen met de regiocoordinator Ellen Pietersen tel. 020-4880148.

Groetjes

Hallo Menno,

Waar het op lijkt is dat je een extreme vorm van acute hyperventilatie hebt gehad. Tijdens de aanval zakt de zuurgraad in het bloed zo extreem, dat je nauwelijks meer kunt zien of horen. De bloedvaten knijpen helemaal dicht vanwege de extreem lage zuurgraad en de bloedvoorziening naar de hersenen is absoluut ontoereikend (kan oplopen tot een tekort van 40%!)... De verkramping en verzuring van de spieren komt, omdat de spieren – in een wanhopige poging om het overmatige verlies aan kooldioxide te corrigeren – in hoog tempo melkzuur gaan produceren. De melkzuur zorgt voor een soort kortsluiting in de zenuwen naar de spieren en het gevolg is een samentrekking van de spieren die je niet meer kunt controleren. Meestal manifesteert dit zich het eerst in de handen en voeten. Dit noemt men in de medische wereld latente tetanie.

De aanval kan een incident zijn, maar omdat je al aangaf het al een aantal malen eerder gehad te hebben, vermoed ik dat bij jou de hyperventilatie chronisch is geworden. Heb je de informatie op de website al goed doorgelezen? Het is heel belangrijk om goed te begrijpen wat er precies aan de hand is. Dat is namelijk de eerste stap op weg naar genezing. Daarnaast raad ik je aan om met de therapie met het programma HyperVen te gaan beginnen. Als je de hyperventilatie niet aanpakt, loop je de kans dat je er steeds dieper in afglijdt. Heb je nu nog klachten zoals extreme vermoeidheid en angsten?

Ik hoop dat je nu wat beter begrijpt wat er precies gebeurd is. Je bent niet de enige die dit heeft. Geschat wordt dat alleen al in Nederland zo’n 800.000 tot 1 miljoen mensen last hebben van chronische hyperventilatie. De aanvallen heb je meestal alleen in het begin, daarna komt een periode van ellendig voelen en angsten. En dat kan jaren lang doorgaan...

Rob Gravesteijn
HyperVen

Antwoorden die door HyperVen worden verstrekt, worden zo zorgvuldig mogelijk samengesteld. De antwoorden zijn gebaseerd op ervaringsdeskundigheid en kunnen niet worden beschouwd als vervanging van een consult, een behandeling bij een arts of medische informatie.

Hallo Rob ,

Wat ik misschien vergeten ben te vertellen is dat ik waarschijnlijk al voor de acute aanval aan CR hyperventilatie leed alleen het toen nog niet wist.
Ik ben al zeker 10 jaar extreem vermoeit en voldoe aan alle "eisen" CR.hyperventilatie. patient te zijn.
na die extreme keer in spanje heb ik hier in nederland ook regelmatig flinke aanvallen gehad en ben ik dus ook altijd zwaar vermoeit en heb ik altijd tintelende handen en voeten.
Ook kan ik me nooit concentreren enz enz.

Audry wil ik ook bedanken voor de informatie ik zal zeker even gaan bellen.

Greetz Menno

Voor Audrey en ook anderen,

Jij denkt dat 1 keer per dag oefenen te weinig is en dat is in principe ook zo, maar ik doe het ook omdat het niet anders gaat. Ik heb nog een kind van 3 de hele dag thuis dus dan kan ik niet rustig oefenen.

Bovendien ben ik zwanger van een tweeling en ik wil mijn lijf niet helemaal op hol jagen.

Maar ook 1 x oefenen helpt als het echt niet anders kan

Mijn gemiddelde is inmiddels gestegen van 43 naar 70 seconden in 3 maanden. Niet spectaculair maar ik ga wel vooruit. En het zal een stuk langer gaan duren maar dat kan me niet schelen na 8 jaar hyperventilatie, ik heb nog wel even geduld.

dus als je maar 1 keer per dag kunt oefenen moet dat geen reden zijn om niet aan HyperVen te beginnen, hoor!!!

Audry bedankt voor je informatie.
Ik heb mevr. Pietersen gesproken en heb me aangemeld voor de praatgroep in alkmaar...
ik ben benieuwd..........


Greetz Menno

Hoi Anita,

Bedankt voor je berichtje. Gefeliciteerd met je zwangerschap. Is het niet zwaar, ik bedoel zwanger van een tweeling en ook nog een kind van 3 en ook nog hyperventilatie klachten. Ik zou graag ook nog een kindje willen maar de ervaring van hyperventilatie tijdens mijn zwangerschap weerhoudt mij enigzins. Ik had tijdens mijn zwangerschap veel last van hyperventilatie en was constant bezorgd of het wel of niet van invloed zou zijn op mijn kindje. Ik was rusteloos, gejaagd, benauwd etc. en bang dat ik een huilbaby zou krijgen als gevolg daarvan. Nou, het is een hartstikke vrolijke meid.
Je hebt me in ieder geval wel positiever gemaakt over het gebruik van de HyperVen.

Ik zou graag met anderen willen praten over hun ervaringen tijdens het sporten m.n. mensen die cardio fitness doen. Alle apparaten hebben hartslagmeters. Ik raak in de stress als ik constant op dat ding let. Je bereikt zo snel je maximale hartslag als je hyperventilatie hebt dat ik dan geneigd ben te stoppen met die oefening omdat ik denk dat het anders fout gaat. Begeleiders in sportscholen hebben geen of weinig ervaring met mensen die last hebben van hyperventilatie (mijn ervaring hoor). Ik kreeg een paar keer te horen: Nou we moeten echt werken aan je conditie.

Menno, leuk dat je ook hebt aangemeld voor die groep dan kunnen we persoonlijk onze ervaringen uitwisselen.

Groetjes allen.

Audrey,

Dit wordt geloof ik ook wel de witte jassen bloeddruk genoemd. De focus ligt zo op je hoge bloeddruk op dat moment, dat deze vanzelf omhoog schiet, erg lastig idd.

Gebeurt bij mij ook wanneer een arts mijn bloeddruk meet, zodra die met zo´n meter aankomt zit ie bij mij al sky-high. Ben ik in rust, dan is alles in orde (zelf meten)

Ik denk dat er best wel een trucje voor is om dat van je af te zetten, weet alleen nog niet hoe.

Groetjes

Marco

In dit forum staat toevallig ook een stukje van Helena, die beschrijft ook de witte jassen bloeddruk zie ik net.

Nogmaals succes,

Marco