Wie heeft er ervaring mee dat bij een 1 op 1 contact een reactie ontstaat waarbij de hartspier gaat fibreren/trillen?

[:][/:]


Achtergrondinfo:

Op het moment dat ik aan een speciaal iemand dacht voelde ik een trilling van een spier in de omgeving van het hart (voor mij is het onmiskenbaar mijn hartspier). De ander reageerde daar heel apart op en zei dat die trillingen zo bijzonder waren. Hoe kon die ander dat ook voelen?

De trillingen werden heftiger en in een nacht had ik het gevoel dat mijn hart uiteen gescheurd werd. Een hartaanval misschien. Ik was nog maar 25 en het lag dus niet voor de hand.
Sindsdien heb ik pijn. Eerst heel fel. Daarna minder, maar als ik er aan denk en nu ik er over schrijf, vlamt de pijn even op.

Toen ik dat nachtelijk avontuur verwerkt had en er natuurlijk met niemand over gepraat had, ben ik uiteindelijk bij de huisarts aangekomen. Na zo'n vijf jaar...
Beetje bleu.
En die wist niet wat hij er mee aan moest.

Maar nog steeds houd het me bezig, zeker als de pijn weer even opvlamt.

Inmiddels ben ik op deze site terechtgekomen en ontzettend veel herkenning gevonden in de genoemde verhalen. Toch hoop ik hier te weten te komen of die trillende spier die ik voelde met chronische hyperventilatie te maken heeft.

Nou, het 'trillen"van het hart heb ik ook weleens maar niet bij 1 op 1 kontakt.
Het voelt aan als dat het hart trilt/fibrilleerd. Het voelt in het midden vd borst aan. Erg beangstigend. En het duur maar een paar sekonden. Ook weleens het gevoel gehad dat het net was alsof het hart iets "draait ".
Misschien dat het allemaal te maken heeft met onder hoge spanning/stress staan ? Ik weet het niet. Momenteel heb ik er al een tijd geen last van. ( Vlug afkloppen..)

Hoe kun je voelen/weten dan dat dat het hart is? Ik voel soms ook wel eens een vreemd gevoel onder mijn borstbeen lijkt het. Ik vind het net lijken alsof er druk vrij komt/ontsnapt alsof er een luchtbel knapt en opstijgt zeg maar. Mij is altijd gezegd, wanneer je echt aan kan geven waar het gevoel zit, dus je kan aangeven welke plek, hoe breed, hoe hoog en hoe diep zeg maar, dan is het niet een orgaan, want organen hebben geen zenuwen om gevoel enzo aan te geven. Dus, kan het niet gewoon een spier zijn?

Het gevoel dat het hart iets draait ken ik niet.

Dat het een spier is wat trilt is een gis waar ik op uitkom.
Het voelt alsof je ooglid trilt en dan op de plek van je hart.
Soms voel ik dat ook in mijn rechterzij, iets naar achter.
Heel precies localiseerbaar dus. Maar...
Een hart bestaat ook uit spieren.
Toch?

Ik heb in elk geval wel duidelijk geconstateerd dat het fibreren in de hartstreek met emoties te maken heeft, dus ook met stress/spanning.

Ik wil graag deze vraag ook stellen aan ARC: is het fenomeen bekend?

Nog iets meer achtergrond:
Op het moment dat er een trilling door me heen ging, vond ik dat heel bijzonder. Ik had het gevoel aan iemand anders gekoppeld te zijn, zoals nu inmiddels computers via internet aan elkaar gekoppeld kunnen zijn.
Ik heb het destijds echt ervaren als een lokaal netwerk van twee computers. Internet was er nog niet toen in NL.
Ik kon het gevoel ook herproduceren. Herbeleven.
Daardoor ontstonden weer grappige situaties dat die ander plotseling voor de deur stond. Die voelde dan weer dat ik trok.

Op het moment dat ik 's nachts wakker werd toen ik het gevoel had verscheurd te worden, was er ook die trilling. En ik vond het eigenlijk wel lekker. Het was zo'n apart gevoel. Toen werd het heftiger en heftiger en ik had het gevoel dat God ingreep en mijn hart verscheurde.
En ik heb in mezelf gesmeekt: O God, ik zal het nooit meer doen.
Had schuldgevoel en bovendien angst om de pijn die in me achterbleef.

Als ik nu een steek van pijn voel, heeft dat altijd met emotie te maken. Het is onlosmakelijk met elkaar verbonden.

Van mijn huisarts heb ik wel iets gekregen wat bloeddrukverlagend werkt - m'n bloeddruk is doorgaans goed, zelfs wat laag. Zo'n pilletje neem ik als ik pijn heb en het niet snel genoeg vanzelf over gaat. Dus daar eindigt eigenlijk het medisch circuit, verder wilde ik ook liever niet gaan.
Nu het misschien chronische hyperventilatie is... ? ...

Die trillingen die jij omschrijft heb ik ook heel veel en kunnen over mijn hele lichaam voorkomen, dit hoeft dus niet jouw hart te zijn

Over dat het hart een spier is klopt, maar mij is verteld dat het hart geen pijn zenuwen heeft, maar bijv. als er pijn is tegen je hersenen zegt: maak pijn
Die pijn krijg je dan meestal helemaal uitgestraalt over je borstkast bijv. en kun je niet precies aangeven waar het zit.

Jeroen,

Ik weet inmiddels dat het mijn hart niet zal zijn.
Ik wil graag weten wat het wèl is. [:][/:]

Bij chronsiche hyperventilatie daalt de zuurgraad van het bloed. De spieren reageren hierop door melkzuur af te zetten om zodoende het tekort aan koolzuur te compenseren. De melkzuurafzetting op de spieren leidt er toe dat de spierten oncontroleerbaar kunnen gaan trillen en zelfs krampen. Vaak zijn dat eerst de spieren in de handen en voeten, maar zij kunnen natuurlij op allerlei plaatsen hetzelfde fenomneem vertonen. Heel bekend is bijvoorbeeld een spiertje dat de wenkbrouw oncontroleerbaar doet trillen....

De hartspier is autonoom (kan je niet zelf beindvloeden) en is continue aan het werk. Als de hartspier zou gaan trillen (fibrilleren) is dat in veel gevallen fataal. Artsen kunnen als zij er op tijd bij zijn met stroomstoten en hartmassage het hart vaak wel weer uit de fibrillatie krijgen, maar dat is een zeer kritisch moment...

Wat mensen met hyperventilatie vaak ervaren zijn de spieren van de borst (tussen de ribben of de borstspieren zelf) die kunnen gaan trillen door de melkzuurafzetting. Onterecht denkt men dan al gauw aan de hartspier. Dat wordt dan meestal ingegeven door de angst die men al snel ervaart tijdens hyperventilatie.

Rob Gravesteijn
HyperVen

Antwoorden die door HyperVen worden verstrekt, worden zo zorgvuldig mogelijk samengesteld. De antwoorden zijn gebaseerd op ervaringsdeskundigheid en kunnen niet worden beschouwd als vervanging van een consult, een behandeling bij een arts of medische informatie.

> De hartspier is autonoom (kan je niet zelf beindvloeden) en is
> continue aan het werk. Als de hartspier zou gaan trillen
> (fibrilleren) is dat in veel gevallen fataal. Artsen kunnen als
> zij er op tijd bij zijn met stroomstoten en hartmassage het
> hart vaak wel weer uit de fibrillatie krijgen, maar dat is een
> zeer kritisch moment...


Dankje wel Rob.

Ik heb mijn zgn. hartaanval ook als zeer kritisch ervaren. Gevoelsmatig was ik bezig uit mijn lichaam te treden.
Maar dat hoort zeker dan ook bij chronische hyperventilatie [:]([/:]

Rob,

Je kan toch ook een "boezemfibrillatie"hebben?
Gisterenacht had ik nog een gevoel van dat het hart trilt.
Het voelt in het midden vd borst.
Ik ben erna niet lekker en schrik er wakker van. Ik weet niet waarvan het komt en bij onderzoek gebeurde het net niet. Heb het gelukkig niet vaak.
De "trilling/bibbering "van het hart duurt maar enkele seconden. wel beangstigend.
Of dit van hyperventilatie is weet ik echt niet.

Ja, dat klopt, maar dat is niet ernstig alleen in extreme gevallen bijv. als het boezemfibrilleren blijft bestaan kunnen er bloedklonters in het hart ontstaan met alle gevolgen van dien.

Ik heb een stukje opgezocht:

Fibrilleren

Fibrilleren van de hartboezem is het onregelmatig en zeer snel samentrekken van de spiervezels van de boezems, zonder dat er sprake is van een gecoördineerde samentrekking van de boezems als geheel. Er bestaat dan ook geen normale pompfunctie van de boezem meer. Gelukkig blijven de hartkamers hierbij wel normaal functioneren, zodat de bloedcirculatie in stand blijft.
Boezemfibrilleren komt zeer vaak voor. Het kan plotseling ontstaan na een borrel of sterke koffie, maar ook zomaar. Je voelt je dan erg gejaagd en soms ook angstig. Deze klachten zijn niet gevaarlijk en zo'n aanval gaat vaak na een paar uur weer vanzelf over. Soms blijft het fibrilleren bestaan en moet het worden behandeld met medicijnen of in uiterste gevallen met een elektroshock. In enkele gevallen is dit niet mogelijk en blijft het boezemfibrilleren bestaan. Dit komt vooral bij ouderen voor.

Bron:
[www.spreekuurthuis.nl]

Jeroen,

Het valt me steeds meer op dat je de klachten/vragen van de bezoekers van dit forum beantwoordt zoals de meeste huisartsen dat doen. Heb je zoveel ervaring met die gasten of is het een stuk zelfbescherming?
Het stuk wat jij overneemt van de www.spreekuurthuis.nl site heeft nog een vervolg.
En dat is minder beschermend dan wat jij noemt.

"Fibrilleren van de hartkamers is het onregelmatig en zeer snel samentrekken van de spiervezels van de hartkamers, waardoor er geen gecoördineerde samentrekking van de kamers als geheel meer bestaat. De hartspier beweegt nog wel, maar pompt geen bloed meer uit en staat als het ware stil. Vandaar de naam 'hartstilstand'. Zonder deskundige hulp treedt de dood binnen drie tot vier minuten in. Reanimatie is dus direct nodig. Hierbij wordt getracht met hartmassage en mond-op-mondbeademing het slachtoffer in leven te houden totdat deskundige hulp arriveert (112 bellen!). Met een elektroshock kan soms het hartritme worden hersteld. Zo'n apparaat is in de ambulance aanwezig.
Kamerfibrilleren is een gevreesde complicatie van een hartinfarct en is verantwoordelijk voor een aanzienlijk deel van de sterfte binnen een uur na het ontstaan van een hartinfarct. Het treedt op als gevolg van het litteken dat ontstaat op de plaats van het hartinfarct. Het litteken geeft elektrische prikkels af en verstoort de normale elektrische prikkelgeleiding in het hart waardoor de kamers op hol slaan.
Na een hartinfarct kan de patiënt herstellen, in sommige gevallen zonder nadelige gevolgen of klachten. Maar in veel gevallen zal hij de rest van zijn leven de beperkingen ondervinden van een slecht werkende motor met een afgenomen lichamelijk prestatievermogen. "

Ik heb zelf het idee 1 van de vele gevallen te zijn van wie de rest van zijn/haar leven de beperkingen ondervinden van een slecht werkende motor met een afgenomen lichamelijk prestatievermogen.

Ik ben er van overtuigd, dat het niet veel gescheeld heeft of mijn man zou 's morgens wakker geworden zijn naast een dode vrouw.

Beste Marja,
Een probleem met het hart is duidelijk iets anders dan hyperventilatie.
Ik begrijp dat je fribraties van de hartspier hebt gehad. Dat is heel beangstigend. En zoals je zelf al zegt kan dat gevaarlijk zijn.
Hier komt het verschil met hyperventilatie, dat is niet gevaarlijk, alleen beangstigend.
Misschien is het verstandig om beide onderwerpen op hun eigen waarde te schatten.
HyperVentilanten hebben de neiging tot hypochondrie. Dat betekent dat ze al gauw denken iets ernstigs onder de leden te hebben.
Als je zeker wilt weten of je hyperventilatie hebt kun je die diagnose laten stellen door een arts. Zie kopje "medisch" op de site. Het is namelijk niet, in tegenstelling tot wat veel mensen denken, een soort restdiagnose voor als al het andere uitgesloten is.
Wel kunnen meerdere aandoeningen tegelijk bestaan natuurlijk. Iemand kan zijn been breken en HyperVentileren maar ook een hartziekte hebben en HyperVentileren. Dus naast het stellen van de diagnose hyperventilatie is het van belang om andere zaken uit te sluiten.
Blijft er 'alleen' hyperventilatie over dan is dat te genezen en hoef je geen genoegen te nemen met "de rest van zijn/haar leven de beperkingen ondervinden van een slecht werkende motor met een afgenomen lichamelijk prestatievermogen"
"Alleen" hyperventilatie is trouwens een pittige opgave, dat zullen veel mensen op het forum kunnen bevestigen. Het kan leiden tot tal van klachten waardoor je heel vaak aan het twijfelen wordt gebracht dat dit alleen maar kan komen van een verstoorde ademhaling.
Succes!
Groeten,
Annelies

Goh, allemaal heel verwarrend en angstig hoor.
In het verhaal vh artikel lees je eerst dat het niet gevaarlijk is en even later lees je dat het weer wel gevaarlijk zou zijn, althans dat versta ik eronder.
Ik heb zoiets al vaker gehad over een tal van jaren en leef nog.
Het kan misschien best door bep. stress komen? Of misschien wel door een verkeerde ademhaling? Tju, nu moet ik maar niet angstig worden. Mechanisch was mij hart in orde zei de cardioloog alleen dit soort klachten zijn niet gekonstateerd bij onderzoek. gelukkig maar he,anders zou het wel vaak voorkomen bij me.[:](([/:]

Marja,

Dat stuk wat jij plakt is geen boezemfribrilleren meer. Ik reageer op het stukje van Petronella. Ik weet heust niet overal wat van, maar je kan zo research doen, het internet staat vol met informatie. Daarbij heb ik zelf ook genoeg meegemaakt en klachten gehad waardoor ik veel dingen herken. Ik plaats alleen maar dingen die door mij ook verteld zijn door mijn huisartsen en dokters in het ziekenhuis. Ik heb een ook vriend die arts is en daar praat ik ook veel mee, ook over topics die door mensen geplaatst zijn.
Als je trouwens dat stukje van jou gelezen hebt, dan zie je ook dat dat meestal een gevolg is van een hartinfarct.

"Ik heb zelf het idee 1 van de vele gevallen te zijn van wie de rest van zijn/haar leven de beperkingen ondervinden van een slecht werkende motor met een afgenomen lichamelijk prestatievermogen.

Ik ben er van overtuigd, dat het niet veel gescheeld heeft of mijn man zou 's morgens wakker geworden zijn naast een dode vrouw."

Marja, dat idee hebben wij allemaal. Hoe vaak heb ik dat wel niet gedacht, maar ik ben er nog steeds. Ik snap jou heeeel goed. Ik heb zelf ook een hele lange tijd van doodsangst en angst voor hartfalen achter de rug. Ik was er van overtuigd dat ik het niet ging halen en ik zag gewoon echt beelden voor mijn ogen waar ik dood neer viel en droomde over de dood van mij zelf. Je wil het allemaal niet eens weten.... Nu ik paroxetine slik valt dit allemaal voor een deel van mij af en zie ik alles weer wat realistischer. Mijn prestatievermogen is ook enorm afgenomen, maar als je het echt niet vertrouwd, word mondiger bij je huisarts en laat je doorverwijzen voor een onderzoek. Heb ik ook gedaan en heb de diagnose gekregen chronische hyperventilatie.

Zou je boezemfibrillatie kunnen krijgen door chronische hyperventilatie?
Of door een te hoge bloeddruk en dan bedoel ik de "onderdruk"?? Die is nu ca. 90 bij mij.

Kun je door van allerlij dingen krijgen. te weinig zuurstof, roken, koffie drinken en nog wat dingen.
Die andere vorm van fibrilleren klopt je hart niet meer, maar trilt alleen nog maar en komt meestal door een hartinfarct of een hartaandoening. Ja en natuurlijk ook een flinke lel stroom. Alleen wanneer boezemfibrilleren aan blijft houden, dan kun je dus bloedklonters krijgen, maar als je het even voelt en weer weg trekt, dan blijft het dus niet aanhouden . Wanneer je dat stukje goed leest, dan lees je dat ook. Ik heb het net precies ook nog even aan mijn maat gevraagd die dus arts is.

Hoe oud ben je Petronella en wat is jouw bovendruk? vraag ik dat ook direct even

bloeddruk: 128/90 en hartslag 75. Normaal heb ik onderdruk zo rond de 80.
Ik heb net gemeten trouwens. Heb een bloeddrukmeter meegekregen vd arts voor mijn man een mnd de bloeddruk op te meten. En me zelf ook een beetje gelijk
Ik heb nu ook hoofdpijn. Ik denk dat dat van die onderdruk nu komt.
Ik zou met koffie geheel moeten stopppen eigenlijk denk ik. Ik drink nu nog maar zo'n 3 kopjes 's morgens uit een espresso-apparaat. Dus kleine kopjes ook nog. Vroeger dronk ik veeeel. Ik kan beter tegen een rood wijntje dan tegen cafeine denk ik.
Heel soms valt wijn 's avonds wat verkeerd,raar, dan voel ik dat ik in mijn borst "gespannen"ben. Maar meestal relaxed het.
Misschien dat het hart ook eerder wat van slag is als je 's avonds laat tegen de hoofdpijn nog een pijnstiller neemt(Perdolan).
Ik weet het niet hoor. Maar het "fibrilleren"beangstig enorm,waardoor ik nu weer dagen niet durf auto te rijden. En ik ga al niet ver,spijtig genoeg.
Dank je Jeroen voor al die moeite[:](Y)[/:]
Trouwens door je laatste berichtje ben ik al wat meer geruster.
Ik word hier met de arts en cardioloog niet veel wijzer. Als ze niets konstateren op dat moment dan komen ze ook niet verder. Had aleens pilletjes gekregen om de hartslag wat lager te houden maar daar kreeg ik het benauwd van.Het leek of ik geen adem bijna kon krijgen. Ben gestopt. Heb dit ook gezegd tegen hem. Dat was ok.
Ik vind het toch al zo moeilijk om uit te leggen aan de arts/Spec. wat je voelt.

Oh, Jeroen en ik ben 47 jaar.
Pfoe, naar de 50. Het gaat hard hoor.[:]Tja[/:]

Ik weet trouwens niet of mijn hart wel of niet klopt tijdens zo'n fibrilleren.
In ieder geval duurt het maar een paar sekonden. Maar heel naar tijdens en daarna.