Mijn huisarts vind chronische hyperventilatie, fybromialgie en m.e. verzamelnamen van een aantal psychosomatische klachten.
Ik ben geestelijk gezond en ik kan dit niet plaatsen. Behalve de fobische klachten komt alles zo'n beetje in mijn lijstje voor.
Wie reageert ?

Hai Marja,

Hier kan ik zooooooooo kwaad om worden!!!!!!! [:]:||[/:]

Niet op jou hoor [:][/:]

Maar om de dommigheid van deze huisarts.
Ik vind dat als een huisarts hyperventilatie, fybromialgie verzamelnamen noemt van een aantal psychosomatische klachten zich GEEN huisarts mag noemen.

Zo'n man moeten ze terugsturen naar zijn opleiding om zijn diploma overnieuw te laten halen, net zoals je een ernstige verkeersovertreder in het verkeer zijn rijbewijs afneemt.

Jeetje mina, wat een onzettende #$%@#.

Ik heb mijn huisarts deze site, www.hyperventilatie.info gemaild, waar ook een heel stuk staat voor medici, misschien is dat wat je kan doen om zijn ogen open te laten gaan.

Meid laat je niet gek maken hoor.
Gelukkig bestaat HyperVen om van je klachten af te komen en heb je deze huisarts helemaal niet nodig.

Groetjes van Ellen

He Ellen,

Met jou kan ik praten!
Ik wilde met mijn huisarts overleggen over HyperVen. Hij is wel heel goedwils hoor, heeft netjes een hartfilmpje laten maken enzo... om me gerust te stellen dat er niets met me aan de hand is enzo... [:]([/:] en ik heb hem nu de site www.hooggevoelig.nl en deze site doorgegeven, hopelijk kijkt hij daar naar.
Ik had een afspraak gemaakt om te vragen hoe hij over HyperVen dacht.
Hij vond het op zich wel de moeite waard om te proberen.

Nog even over de houding over die verzamelnaam, hij vind het echt 'ziektes' die overal buiten vallen en dus niet echt ziektes... Hij gelooft het allemaal wel, en vindt het nog altijd grappig dat ie een hartfilmpje heeft laten maken geloof ik [:]:|[/:].

Na een tijdje meegelezen te hebben op de site weet ik wel beter. Het zou anders niet zo herkenbaar zijn. Ik ben vanmorgen aan de eerste sessie begonnen. En hoop dat de therapie effect heeft. Uiteraard hoop ik dat [:][/:].

Ik ben benieuwd of er veel mensen zijn die tegen deze 'muur' van medici lopen.
Want doordat hij zich zo opstelt, ben ik erg voorzichtig met het melden van mijn klachten naar familie en vrienden toe.

Ik heb volgens mij al ruim drie jaar last van hyperventilatie, met een duidelijk begin waarin de klachten 'opeens' opkwamen zetten. Mijn voornaamste klacht is duizeligheid. In die tijd ben ik in een maand 5x naar de huisarts geweest. Naar verschillende huisartsen zelfs ter overleg. Trillend en bijna huilend heb ik daar gezeten omdat ik me zo rot voelde. Ze hebben wel bloed geprikt en een neurologisch onderzoek gedaan (reflexen e.d.), maar toen dat goed bleek was de uitkomst hiervan even verschillend als wanhopig-makend:

- "het leven duizelt een mens nou eenmaal af en toe"
- "je nek en schouderspieren zitten vast, probeer die los te maken, massages en warm houden'
- "het zijn gewoon zenuwen, probeer te accepteren dat dit je zwakke plek is en dat je er voor altijd mee zult moeten leven. Medicijnen zijn er wel, maar die geef ik je niet."
- "ga eens praten met een maatschappelijk werker" (zonder opgaaf van reden waarom dat zou kunnen helpen)

Geen woord over hyperventilatie. Ik heb drie jaar aangemodderd waarin het af en aan wel ok ging (ik kon gewoon werken) en ongeveer 2 maanden geleden had ik opeens weer een acute aanval, na een paar weken dat het minder ging (erg moe, dizzy bij vlagen e.d.). Ik belandde op de ehbo post, dacht aan bloeddruk-daling of erger. Belde mijn huisarts in paniek en gelukkig was die er niet maar kreeg ik een arts in opleiding, die eigenlijk meteen hyperventilatie erin herkende. Hij zei dat ik op internet moest kijken wat het inhield en dat ik me erop moest laten testen. Wat blijkt: inderdaad, de hyperventilatie test was positief! Nu wordt ik doorverwezen naar de fysio en heb ik eindelijk een diagnose: iets wat ik kan zeggen tegen mijn omgeving, dit kunnen ze begrijpen. Een hele vooruitgang. Steeds al die vage klachten uitleggen maakt je alleen maar meer aan het hyperventilatie-en volgens mij ;-)

Een lang verhaal, maar kortom: zoek informatie, zoek behandelingen en stel die voor aan je arts. Als die je niet begrijpt ga naar een ander. Als je jezelf niet helpt hiermee zal niemand dat doen, jij gaat naar huis en die arts ziet de volgende patient en is jou weer vergeten!

Succes ermee!

> Als je jezelf niet helpt hiermee zal niemand dat doen, jij gaat naar huis en die arts ziet de volgende patient en is jou weer vergeten!

Het duurde lang voor ik hier erg in had. Nooit verwacht! Niet dat ik mezelf nou zo belangrijk vind, wel dat ik andere verwachtingen had van de zorgverlener.
Dapper dat je zo doorgegaan bent met je zoektocht!

Als mijn huisarts roept dat het psychosomatisch is dan zeg ik; Ja natuurlijk, lichaam en geest werken altijd samen. De psyche met de geest, de 1 kan niet bestaan zonder de ander en het is nu eenmaal zo dat het elkaar beinvloed"
Dan valt er een grote stilte en wordt er gelachen, en dan beken ik ook nog dat het tussen mijn oren zit omdat daar namelijk mijn hersenen zijn gestationeerd en ik daar ook alle prikkels in mijn lijf vertaal.[:][/:][:][/:][:][/:]

liefs Saranna

Met humor kom je dus verder... bedankt voor de tip [:][/:] !

de oorzaken/'>oorzaak KAN psychisch zijn. maar dat hoeft niet altijd zo te zijn.

het is toch gewoon een verkeerde ademhaling (met veel gevolgen), meer niet?

Hai Sandra,

Voor zover als ik alles begrepen heb wordt hyperventilatie veroorzaken/'>oorzaakt door stress.
Maar ben je eenmaal zover dat je chr.hyperventilatie hebt dan veroorzaken/'>oorzaakt een verkeerd ingesteld ademcentrum alle ellende, terwijl de stressoorzaken/'>oorzaak allang verdwenen is.

Elke ziektekiem in je lichaam krijgt toch de kans zich te ontwikkelen op het moment dat je zwak bent? Als je gestresst bent, heb je bij wijze van spreke meer kans op een griepje, maar ook meer op het ontwikkelen van kankercellen bijvoorbeeld?
Bij kanker kunnen ze toch ook niet de oorzaken/'>oorzaak lokaliseren? Daar heb ik nog nooit iemand gehoord over het feit dat tussen de oren zit.

Ik weet wel dat er een groot verschil is tussen een dodelijke ziekte die waarneembaar en een zgn. 'onschuldige' ziekte die gigantisch je leven kan verknallen door alle klachten maar niet waarneembaar is door medici maar waar waar je wel '100' mee kunt worden. [:][/:].

Het is nu gewoon zo dat ik vaak de pijn voel en dat ik ongemak heb van de neveneffecten. En pijn is fijn, zover kan ik ook nog meegaan, maar het is wel een signaal van mijn lichaam dat er iets is.

Ik kan me heel goed vinden in het verhaal van deze site, omdat ook roken de oorzaken/'>oorzaak zou kunnen zijn van chronische hyperventilatie. Het verhaal zit 'm in de zuurstof op de een of andere manier. En daar kan ik mee leven.

Maar ik kan niet leven met het idee dat ik pijn heb omdat ik pijn denk te hebben. Wat ik gevoeld heb met mijn lichaam, dat heb ik zelf gevoeld en meegemaakt. Dat stond niet op mijn wensenlijstje alsof ik 'aandacht' nodig had of omdat ik 'zonodig ook iets moest hebben'. Het was er voor ik het wist en ik wil er vanaf.

Dat mijn huisarts de combinatie van klachten erkend als zodanig is leuk en aardig, maar dat hij het afschuift op een categorie 'psychomatische klachten' daar kan ik niet mee leven. Misschien is het dan veroorzaken/'>oorzaakt door stress, oke, zover wil ik best meegaan, maar is het niet zo dat er nog geen apparaten zijn ontwikkeld om deze fijngevoeligheid te meten?

Ik denk dat de bedenkers van HyperVen een eind in de goede richting zijn met de technische opsporing van het probleem. Want dat is hetgeen de dokter niet erkend. Dat er een technisch probleem in het lichaam is wat hinderlijk stoort. En zoals hij een opmerking maakte over dat hij 'toch ook nog' een hartfilmpje had laten maken om mij gerust te stellen, dat is ook iets wat hinderlijk stoort, want door de manier waarop hij dat zegt geeft hij me geen ruimte om te vertellen dat die pijn er nog steeds heel nadrukkelijk is.

Het lichaam geeft een signaal. Er is alleen nog geen apparatuur om dat te meten.
Misschien zitten wij tussen hooggevoelig en overgevoelig, dat zou kunnen. Maar het blijft een feit dat het lichaam een signaal geeft dat er pijn is. De medische wereld ontwikkelt en snel ook. Ik hoop dat er snel een ontwikkeling komt in het ziektebeeld chronische hyperventilatie.
Dat hoop ik heel erg sterk, want ik voel me in mijn klachten (behalve bij dit forum) heel erg kwetsbaar en alleen.

Nu ik HyperVen gebruik, kan ik er thuis beter over praten. Maar dat is eigenlijk de verkeerde volgorde. Snappen jullie wat ik bedoel?

Marja,

In de beginfase van mijn therapie met HyperVen had ik alle klachten, rare gedachten, doodsangsten,vliegangsten en noem het hele scala maar op. Sceptisch was ik zeker in het begin en dacht dat ik me nooit meer "normaal" zou gaan voelen. Met jalouzie keek ik naar mensen die zonder klachten door het leven heen gingen en benijde die mensen ook.

Ik ben nu bijna een jaar verder, vanaf toen ik met de therapie begon en kan uit ervaring spreken dat alles redelijk "genormaliseerd" is. De nuchterheid waarmee wordt aangegeven dat na het volgen van deze therapie de klachten kunnen verdwijnen is een realiteit voor mij en hoop ik voor velen met mij.

Voor mij is een ding duidelijk geworden, nogmaals op toepassing voor mij: Is je ademhaling op orde dan zijn je klachten ook voor 90% weg, wat rest is een aanpak van de daadwerkelijke oorzaken/'>oorzaak van hyperventilatie.

In mijn geval is dat nu nog het volgen van een ademhalingstherapie. Mijn longinhoud is 7 liter en ik adem ongeveer 8 keer per minuut, ongeveer 5 keer teveel. Weer een wetenschap dat ik dat "probleempje" nog even aan moet pakken.

Wanneer ik de diversiteit aan klachten zo lees op de diverse forums ben ik blij dat ik doorgezet heb met de therapie en kan jullie alleen maar aansporen om door te zetten, het leeft zoveel prettig zonder hyperventilatie.

Succes allemaal!!

Groetjes

Marco

sorry marco er valt me iets op in je berichtje, er staat dat je teveel ademt (8 keer per minuut en dat is ongeveer 5 keer teveel?? dat zou dus betekene dat je maar 4 keer mag inademen? ik adem echt veel vaker zowel in rust als bij inspanning (dan natuurlijk sneller) maar ik vroeg me dat even af. ik adem namelijk ook echt geen 8 keer hoor! 4 keer is wel erg weinig
liefs suzan

Hallo Suzan,

Heeft te maken met de longinhoud, hoe groter deze is hoe minder ademhalingen per minuut nodig zijn. (Is mij ook medegedeeld hoor!)

Groetjes

Marco

Dank je wel Marco.
Ik ben nu op de vierde dag en vraag me af of ik in de toekomst de therapie dagelijks zal kunnen volhouden. De kinderen (10 en 14) steken de gek met me... maar zo'n mededeling van jou helpt me, ik ga de tweede betaling aan, ik durf het aan.[:](Y)[/:]

Hoi Marco
Hoop dat je dit nog leest, want ik snap 1 ding niet. Ga je nu na HyperVen nog een ademtherapie doen om te zorgen dat je ademfrequentie naar beneden gaat? Dat verbaast me, omdat ik het zelf in omgekeerde volgorde gedaan heb en het heeft me geen bal verder geholpen (ja, HyperVen wel maar dat andere niet). Ik moest getest worden op mijn longinhoud en ze zeiden dat ik met 13 ademteugen per minuut veel te vaak ademde. Daarna heb ik wekelijks ademtherapie gehad en aan het einde ademde ik 3 x per minuut! Ik blij natuurlijk en ik kon stoppen met de oefeningen, maar na 3 maanden had ik al mijn hyperventilatie-klachten weer terug en ademde ik blijkbaar weer te vaak..... Zij zeiden me dat je lihcaam na maanden oefenen de nieuwe frequentie overneemt en zodoende minder blijft ademen. Dat was dus niet zo. Tot ik de site van HyperVen las, en dacht: nee, logisch want je ademcentrum in je hersenen geeft die signalen nog af.

Nu vraag ik me af of en waarom het nodig is dat jij je frequentie naar beneden gaat brengen, terwijl je HyperVen al hebt gedaan! Ik ben verder geen expert, maar gezien mijn eigen ervaring en ook van anderen, zeg ik dit.

Daarnaast dacht ik toch ook begrepen te hebben dat je na HyperVen echt werkelijk van je hyperventilatie afkomt, en nu ik dit lees slaat de angst me om het hart dat dat misschien toch niet waar is. Want HyperVen is mijn laatste hoop!

Kun jij me iets meer vertellen over de beweegredenen enzo?
Groetjes van Kim uit Heerlen

Kim,

Dat is de reden dat ik nu pas de laatste restjes aan het wegpoetsen ben, dus nu pas een ademtherapie na HyperVen. In de tijd dat ik aan het oefenen was met HyperVen zijn al mijn hyperventilatie klachten verdwenen, tenminste, bijna alle klachten.

Er bleven bij mij echter wat "rest" klachten hangen zoals lichte duizeligheid na wat drukke periodes. Dat had in mijn geval te maken met oude stress wat ik door de jaren heen had opgebouwd. Zoals je ook kan lezen door de forums heen zie je dat je met HyperVen de hoofdklachten aanpakt en i.c.m. een eventuele andere therapie de aanval dubbel inzet tegen hyperventilatie.

Je hebt zelf gemerkt dat een gewone ademtherapie maar tijdelijk werkt, simpel omdat zo'n therapie de benodigde buffers niet aanvult, vandaar dat je terugvalt in een verkeerd adempatroon. Nu zijn bij mij de buffers aangevuld, vandaar dat een aanvullende therapie bij mij wel zal werken om de restklachten weg te werken.

Ik had natuurlijk ook nog rustig kunnen blijven wachten dat alle klachten verdwenen waren door de therapie, echter dat ben ik nu een handje aan het helpen, vandaar dat ik nog wat ademhalingsoefeningen extra doe.

Ik ben dus voor mijn gevoel hyperventilatie vrij, zeker door het uitblijven van al die klachten die momenteel beschreven worden door de lotgenoten en begrijp me goed, ook ik ben door die molen heen gegaan en heb ze paraktisch allemaal gehad hoor!!

Voor een aantal van ons zal de therapie met een aantal maanden genoeg zijn en voor een andere club zal het wat langer duren. Ik heb uiteindelijk 13 jaar met hyperventilatie gelopen en ben er dus met 1 jaar bijna weer van af en dat is nogmaals echt de verdienste van HyperVen geweest en uiteraard mijn 2x daags puffen (zoals ik de oefeningen noemde!)

Succes en nogmaals: Een ieder zal het op zijn eigen manier ondervinden en dit is hoe ik de therapie heb doorstaan.

Groetjes

Marco

Marja,

Nog even een tip. Probeer de oefeningen in een rustige omgeving te doen en het liefst zonder mensen/dieren/geluiden enz om je heen.

Probeer er de rust voor te nemen voordat je begint en laat je niet afleiden, dan zal je zien dat je de sessies makkelijker doet dan wanneer er mensen of andere storende zaken in de buurt zijn.

Jij ook succes.

Groetjes