Goedenavond allemaal

ik ben een moeder van 27 jaar en weet het ff niet meer....

het begon allemaal in mijn jeugd mijn vader en moeder gescheiden (ik was 2) dus weet hier niks van, moeder hertrouwd en een kwal van een stiefvader en die heeft mij sexueel misbruikt. mijn moeder heeft een alcohol probleem en bleek zwanger en wist dat niet en toen ineens werd er een broertje geboren met een moeder die niks meer kon en ik draaide voor de verzorging op van hem als meisje van 11 het was een hele nare periode met heel veel ruzie en gedreig en gewoon erg naar.
Uiteindelijk ben ik met een jaar of 16 mijn huidige man tegengekomen en ben vlak voor mijn 18e wegelopen.
Mijn stiefvader heeft toen de politie mij laten zoeken en gezegd dat ik ontvoerd was terwijl dat echt niet het geval was want ik heb echt een hele lieve man ook al behandel ik hem soms niet zo.
Toen ik wegelopen was heb ik uiteindelijk een eigen huisje gekregen en bleek ik zwanger en ben toen ik net 19 was ben ik bevallen van een dochter echt een heerlijke maar voor mij onzekere periode.
Toen drie en een half jaar later ben ik opnieuw bevallen van een dochter en dat was eigenlijk een huil baby het heb ook erg lang geduurd voor het weer over was.
Toen ik 3 jaar later per ongeluk zwanger was liet mijn man de keus aan mij of ik het wou houden of niet en ik heb bewust gekozen voor laat maar komen toen dit meisje geboren werd bleek dat zij een open ruggetje had zij werd om 9 uur geboren en alles ging heel snel iedereen was in shock en we gingen gelijk naar het ziekenhuis in amsterdam en daar werden we geleefd iedereen is met je kind bezig en je staat erbij en kijkt ernaar dat heb maanden zo geduurd en ze heeft geknokt en is er nog steeds er zijn nog steeds dingen die niet goed gaan komen maar ja ze leeft en dat is wat telt. ze heb maanden in het ziekenhuis gelegen en is 20x geopereerd waarvan heel vaak met spoed en net op het nippertje toen mocht ze na 6 maanden naar huis en ik bleek zwanger ik had al een afspraak voor een abortus toen ik begon te twijfelen want ik ben 3 keer op de ok geweest hopend dat mijn dochter het ging halen dat ik eerst een echo wou om te weten of het gezond was en dat bleek zo te zijn gezond maar wel twee tegelijk leuk maar ook onzeker ze zijn geboren en waren allebei gezond maar heb wel 12 weken plat moeten liggen voor ze kwamen je snapt heel veel schuldegevoelens tegen over mijn andere kinderen.
Nu een maand of 9 later heb ik heel veel last van lichamelijke dingen hartkloppingen trillen rond middenrif spierpijn kramp in benen geirriteerd en snel boos snel huilen duizelig maag problemen en ga zo maar door ik heb geen idee wat ik eraan moet doen en of dit allemaal bij hyperventilatie hoort ik ben ook bang voor ziektes enzo bang om alles te krijgen wat ik maar voel en kan de hele dag wel lopen huilen ik hoop dat er iemand is die dit herkent

Lieve Ayse...

Heel herkenbaar hoor wat jij verteld! Ik denk wel dat je chronische hyperventilatie hebt, maar als je dat zeker wil weten is het soms goed om even langs de huisarts te gaan en wat zaken uit te laten sluiten (heb ik ook gedaan en haalt de angst een beetje weg).

Wat jij hebt meegemaakt is niet nix en het is logisch dat je lichaam daar op gaat reageren! Je hebt waarschijnlijk weinig tijd voor jezelf en dus weinig tijd om te ontspannen en dingen op een rijtje te zetten...

Dus antwoord, nee, je bent niet gek, maar het word wel tijd om wat rust in je leven te gaan nemen. De pijnen die je hebt zijn wel echt, en kunnen idd allemaal van chronische hyperventilatie komen... Waarschijnlijk adem je zonder dat je het door hebt al heel lang verkeerd!!

Heel veel sterkte Ayse!!!

Liefs Bernice

ps. lees het forum maar eens door, dan kom je vast heel veel herkenbaars tegen;-)..

hallo nee je bent niet gek, deze klachten zijn logisch na zo,n lange moeilijke periode.
ik moet eerlijk zeggen ik heb echt respect voor jou. Je hebt kinderen waar je voor moet
zorgen. dus je kunt niet even de rust nemen die je nodig hebt. Ik heb twee zoontjes
en ik heb er ook last van gekregen. Omdat ik teveel en goed alles heb gedaan. Nooit
mijn rust nam. en doorging tot ik er bijna bij neerviel. Maar gelukkig zag ik wel in dat
je tijd voor jezelf moet nemen. Alleen kan ik me wel voorstellen dat je geen hulp hebt.
want iedereen is ook vaak met zijn eigen bezig. druk druk, En soms denk ik ook was
er maar iemand die even je kids overneemt.. en dat je dan tot rust kunt komen. je zult
merken dat je dan jezelf tegenkomt. Ik moet eerlijk zeggen mijn partner leg ik het niet eens
meer uit. Want hij begrijpt het toch niet. Hij zegt ook rust nemen wat is dat. Dus meestal
zeg ik dan gewoon ik ga even wat doen. ik kom zo terug. Maar dan ga ik wel zonder de kids.
en ik voel me dan al meteen veel beter. Wat je ook kunt doen is je kinderen even naar de
creche brengen voor een dagje. En dan even gaan sporten. want als je nu niet je rust neemt merk ik bij mezelf ook. Dan komt het dubbel terug.. sterkte ermee. en je kunt hier
zoveel herkenning vinden van onze klachten. gelukkig staan we er niet alleen voor

Hoi

Bedankt voor je reactie

ben blij niet de enige te zijn maar weet iemand of die klachten van je hart voelen overslaan tuusen je borsten hier ook mee te maken heeft ik heb ook het idee dat ik vanaf mijn keel tot mijn middenrif regelmatig voel rillen ben ik de enige of zijn er meer die dit herkennen



groetjes ayse

Hey Ayse,

ook dat is herkenbaar hoor. Ik heb ook veel last van mij middenrif, steken, trillingen. Pijn tussen mijn borsten.... Ik denk dat het feit dat mijn maag veel opspeelt hier een grote rol in heeft! Soms heb ik het gevoel alsof er een hele grote brok (weeet niet hoe ik het anders uit moet leggen) via mijn slokdarm naar boven moet komen, of dat die blijft steken in mijn keel. Wat weer benauwdheid tot gevolg heeft...

Weet je, op een gegeven ogenblik heb je zoveel klachten, dat je soms niet meer weet waar je het zoeken moet. Ik dacht ook dat ik gek werd, omdat ik bijna niet kon beschrijven wat ik voelde. Nu ik een aantal maanden verder ben, word ik er steeds kalmer onder (ook ik heb nog steeds paniekaanvallen, maar van elk uurtje 1, ben ik nu naar een paar id week gegaan).....

En als je er kalmer onder wordt, dan worden je klachten ook steeds minder erg. Ik hoop het uiteindelijk helemaal kwijt te raken, want ik ga maandag nou echt eens beginnen met HyperVen....

Heel veel sterkte Ayse.

Liefs Bernice

hoi

ben blij dat ik echt niet de enige ben ik ben nu zover dat ik ff niet meer weet waar ik moet zoeken ben heel erg vaak draaierig en ineens super warm en voel soms mijn hart overslaan (ps weet niet of hart overslaan erbij hoort trouwens ik voel het precies bij mijn middenrif echt een boem hoor je dan heel raar)
ik loop al de hele dag te huilen en voel me echt niet lekker meer word ook echt gek van het piekeren maar ik kan er gewoon niks aan doen.
Het doet me wel goed om te horen dat ik niet de enige ben ook al lijkt het wel zo


groetjes ayse

Hey Ayse,

als je het bij je midderif hoort, zal het waarschijnlijk niet je hart zijn (die zit wat hoger). Ik vermoed dat jij precies hetzelfde hebt als mij. En ik noem het meer een soort van knappen. Ik schrik daar ook nog steeds van! Ik loop bij een osteopaat ( omdat er wat wervels in mijn lichaam zijn verschoven door een verkeerde houding tijdens zwangerschap), en die zei dat het knappen wat je hoort lucht is en hoe hoger het in je lichaam zit, hoe harder je het hoort. Weet je wat pas eng is, als je nekwervel "knapt" , want dat klinkt echt keihard (=vlak bij je oren)...

Maar het is dus nix kwaads, echt niet... Het is hooguit dat door verkeerde ademhaling en verkeerde houding wat wervels scheef zitten of dat er een luchtbel heel hard knapt daardoor. Dat is waarschijnlijk het geluid wat je hoort! Want doet het echt zeer? Het geeft waarschijnlijk hooguit een naar gevoel, maar komt dat gevoel niet meer omdat je bang bent dat het wat naars is?

Ik weet hoe vervelend je je voelt, ik was ook precies op die plek een aantal maanden geleden. En echt, lezen op dit forum helpt!!! Het helpt ook om eventueel even bij je huisarts langs te gaan. Het geeft vaak geruststelling om wat zaken uit te sluiten!!

En (ik weet hoe moeilijk het is) maar probeer echt kalm te blijven!!! Heel moeilijk, maar het werkt wel, dan duren de aanvallen van paniek ook korter!

Liefs Bernice

hoi bernice

ik ben gister nog bij de huisarts geweest over dat gevoel en het is een soort van overslaan gevoel misschien wat jij zei maar de huisarts zei wel ik heb daar een ecg gehad dat ie kon zien dat mijn hart oversloeg en nu vraag ik me af kan het kwaad als je hart wat overslaat ik lag gisteravond in bed en alles begon te draaien en mijn hart klopte weer heel snel en ik had echt het idee dat ik helemaal gek werd en heeeel bang..
erg he ik voel me net een zeur en weet het echt ff niet meer


liefs ayse

Lieve Ayse,

En wat zei de dokter ervan? Want als de dokter het kan horen, dan zal deze vast, mocht hij het idee hebben dat er iets meer ad hand is, afspraken hebben gemaakt voor verdere onderzoeken!

Ik ken het gevoel wat je hebt, en ik ga niet tegen je zeggen dat het niets is, maar kan je wel het volgende vertellen. Ik stond voor 4 maanden geleden ook precies op de plek waar jij nu staat. Het begon mij zo uit het niets! Ik heb ziekenhuizen, huisarts en huisartsenposten afgelopen. Ik heb 3 ECG's gehad, waarvan ik 1x een hele middag er aan heb gelegen. Gelukkig zag alles er goed uit, ook mijn bloed, wat op van alles en nog wat is onderzocht. Overigens wilde mijn huisarts mij niet doorsturen, dus heb ik zelf de stap genomen om naar de 1ste hulp te gaan. Ik wilde het weten, de geruststelling en verder kunnen gaan met mijn echte probleem of weten of ik iets had!

En dan heeft mij wel geholpen! Dus als je twijfelt, ga nog eens naar je huisarts, vraag om wat onderzoeken om uit te sluiten, want mijn ervaring is dat ze tegenwoordig ook maar alles op spanning gooien!!!

Ik heb overigens nog steeds vaak het overslaan gevoel van mijn hart (als je hier verder leest op het forum zie je dat ongeveer de helft vd mensen dat hier wel eens heeft) en daarna krijg ik meestal een flinke hartklopping die toch wel een poosje aanhoudt... Op dat moment vind ik het ook nog steeds beangstigend en het enige wat bij mij werkt is me even met iets bezig gaan houden... Afleiding is het beste medicijn!

Ben benieuwd wat jou huisarts gezegd heeft!

Liefs Bernice

Hoi Ayse,

Dat overslaan van je hart heb ik zelf ook last van. Voorheen nooit gehad, maar nu dus ineens wel. Daarom schrok ik er ook behoorlijk van (ik herkende het niet als iets wat bij hyperventilatie hoort) en ben ik ook -na eigen aandringen- door de medische molen gegaan. Want het is tenslotte wel je hart hè, en daar wil je liever geen risico mee lopen. En het voelt ook nog zo eng aan [:][/:]
Die overslagen waren inderdaad te zien op het 24-uurs ECG wat ik heb laten maken. Maar de arts vertelde me ook dat ik de meeste daarvan niet eens gevoeld had! Want elke keer dat ik wat voelde moest ik op een knop drukken, en zo kon hij zien dat ik de meeste keren het niet eens gemerkt had. Hij vertelde me dat eigenlijk iedereen dit wel eens heeft, de een wat meer als de ander. En de ene persoon voelt ze (soms) wel, anderen nooit. Wij als hyperventilatie-mensen zijn blijkbaar toch wat gevoeliger voor alles wat er in ons lijf gebeurt, want zoals je kunt lezen op dit forum hebben veel mensen last van overslagen en ervaren ze het als erg vervelend en eng.
Mijn cardioloog verzekerde me dat ze absoluut geen kwaad kunnen. En dat had ik zelf ook al geconcludeerd uit alle verhalen op internet. Dus dan geloven we dat maar hè ;-)
De huisarts zei dat overslagen vaak een teken van stress zijn. En ik moet zeggen, ik heb anderhalve week thuis gezeten van m'n werk, en ik merkte dat het op het laatst inderdaad minder werd. Vorige week ben ik weer gaan werken, maar eind van de week kwamen de overslagen toch weer terug. Toch een teken dat ik weer rust nodig had. En nu eind van het weekend merk ik inderdaad dat ze weer weg zijn.
Weet je wat mij ook helpt bij overslagen? Plantival tabletjes (homeopatische kalmeringstabletjes van VSM). Deze pakte ik in eerste instantie om van het opgejaagde, zenuwachtige gevoel af te komen. Maar ik heb gemerkt dat ze bij mij ook de overslagen tot rust brengen. Misschien een tip? Volgens de bijsluiter hebben ze geen bijwerkingen, en ik heb er inderdaad geen gemerkt, zelfs geen sufheid (wat je toch vaak hebt bij kalmeringsmiddeltjes)!

liefs, Veronique

Hey Veronique,

ik wilde ven wat vragen over die plantival tabletjes. Werken die ook tegen dat zenuwgevoel goed? Ik gebruik nu namelijk valdispert als ik er last van heb en werkt niet echt denderend. En ik word zo nu en dan helemaal gek van dat gierende nerveuze gevoel door mijn lichaam. Gaat echt vanaf mijn tenen tot mijn keel en weer terug, soms dagenlang!

Alvast bedankt!

Groetjes Bernice

Hoi Bernice,

Ik herken je gevoel van die gierende zenuwen inderdaad. Nou bij mij werken ze best goed daartegen. Maar mijn vriend heeft ze ook wel eens genomen tegen zenuwen en die zei niet echt iets te merken. Maar hij geloofde er van tevoren al niet in...[:][/:]
Zelf heb ik die Valdispert inderdaad ook wel eens geprobeerd, maar ik had daar ook niet veel baat bij. Wat dan precies het verschil is met die Plantival weet ik ook niet, misschien de dosis valeriaan-extract.
Maar bv. afgelopen donderdag op m'n werk. In de loop van de ochtend kreeg ik weer hartoverslagen en dat zenuwachtige opgejaagde gevoel. 't Was dusdanig dat ik eigenlijk van plan was om me 's middags ziek te melden. Maar ik heb een Plantivalletje genomen en dat hielp toch. Ik heb de rest van de dag zonder noemenswaardige klachten kunnen volmaken.
Kan m.i. geen kwaad om ze eens te proberen.

groetjes, Veronique

Hey Veronique,

bedankt voor je reactie! Ga ze smorgens dan toch maar eens halen. Krijg namelijk samen met dat zenuwachtige gevoel vaak kramp in mijn hals en kaken....[:]Tja[/:]...heel naar gevoel, schijnen ook meer mensen te hebben... vind eigenlijk dat gevoel nog het meest beangstigend eigenlijk. Dat nerveuze met die pijn en krampen in mijn hals naar mijn kaken!

Hoop dat als dat nerveuze gevoel een beetje onder controle is, die pijn ook een beetje weggaat... Had jij daar ook last van?

Ik geloof zeker in homeopathische middelen. Dus als het niet werkt, ligt het niet aan mijn geloof er in[:][/:]!!!

Groetjes Bernice

hoihoi

wat ik wel vreemd vind is dat zodra ik gegeten heb ik vaak last van hartkloppingen krijg,
en ik heb heel vaak last van spierpijn en krampen ik heb geen idee waar dat vandaan komt wat ik ook veel heb is last van mijn spier bij mijn linkerborst boven in heel eng vind ik dat.

Ben ik de enige want ik vind het aan een kant heel moeilijk te begrijpen dat dit allemaal door stress kan komen.


ben trouwens ergggg blij met jullie reacties allemaal hoor

liefs ayse

Hoi Ayse
Ik heb ook zelfde klachten.Vooral na het eten hartkloppingen.raar gevoel tussen mijn keel en middenrif,knappen rondom middenrif,"iets" wat na buiten wil via mijn keel ,vind ik ook erg eng.Ik heb zelfs knppujes in mijn neus.Trillingen van spieren vooral aan linker kant van mij.En ik kan nog doorgaan,maar ik stop er mee.Vorige week is mijn oma overleden,dus klachten erbij,maar ik moet zeggen nog lang niet zo veel zoals ik had verwacht.Probeer toch rustig te blijven en accepteren.Tegen gaan heeft geen nut.Als ik te veel over nadenk dan ga ik denken dat ik binnenkort doodga en daan sla ik helemaal op hol.Of ik denk dat ik een of andere enge ziekte heb die nog niet zo bekend is bij artsten,Stom,he!!Dus positef blijven en sterekte er mee.

Hey Ayse en Dragana..

ja idd, als ik er te veel bij stil sta ga ik ook denken dat ik een hartziekte heb, die nog niet ontdekt is.... Daarom probeer ik het ook niet te veel te doen![:][/:]

Gecondoleerd met je oma Dragana.....[:][/:]
Heel veel sterkte daarmee...

En ja Ayse, ook ik vind het zo nu en dan ook heel moeilijkt e begrijpen dat dit allemaal van stress kan komen. MAar je meot wel bedenken dat je dit al heel lang aan het opbouwen bent! Dus je lichaam moet ontladen en doet dat op de meest vreemde manieren. Bij mij begon het met steken in mijn hoofd en dichtslaande ademhaling... Daarna kreeg ik pijn op mijn borst en daarna begon mijn maag ook nog op te spelen.

Gelukkig heb ik ondertussen 80% minder last van hoofdpijnen en niet meer constant pijn op me borst. Wel nog vaak die adem die opeens niet meer kan (soort van dan) ... Nog wel heel veel last van rug en maag..

Die spier boven je linkerborst, die doet soms zo zeer, dat het overal naar toe uit straalt
[:]([/:]!! Dus dat herken ik maar al te goed. Heb dat ook veel in mijn hals, kan bij tijd en wijlen mijn hoofd bijna niet bewegen.....

Heel veel sterkte jullie!

Groetjes Bernice

hoihoi

ik had gister een zware dag mijn man moest ineens werken en toen was ik alleen met 5 kinderen en had dat niet verwacht maar de buurvrouw was er en die zou blijven eten met haar kinderren allemaal volwassene en haar oudste is mijn beste vriendin tijdens het eten koken kreeg ik weer heel veel last ervan en dacht echt komt dit nou door de drukte of niet gisteravond was het erg rustig in mij en dat baarde me ook wel een beetje zorgen want dat ken ik niet meer.
Oja zijn er nog meer die ook last hebben van niet wakker kunnen worden smorgens ik wel namelijk en heb dat echt nooit gehad.


liefs ayse

Hey Ayse,

ik ben nooit een echt ochtendmens geweest. Maar opstaan heeft een hele andere dimensie gekregen. Eerder stond ik moeilijk op, omdat ik een hekel had aan kou ( in de zomer stond ik altijd wel zo naast bed)... nu heb ik moeite met opstaan, omdat ik geen zin heb in de dag...

En niet omdat ik niet wil leven, juist wel! Maar ik zie op tegen de pijnen die me te wachten staan. Want die krijg ik in de loop vd dag gegarandeerd!!! Weet niet precies met welk gevoel jij wakker wordt? Ik denk namelijk dat als ik die pijnen wat minder had, dat ik al een stuk minder moeite had met opstaan!

Volhouden hoor!!!

Liefs Bernice

hoihoi


gister ging het redelijk was voor het eerst sinds tijden weer ff alleen(dat durfde ik eigenlijk niet bang dat er wat ging gebeuren) maar over het algemeen bijna geen last gehad ben nu wakker en mijn dochtertje viert vanmiddag haar verjaardagspartijtje en ik heb meteen alweer dat trillerige gevoel raar he ik snap er niks van gisteravond voelde ik een soort van overslaan rechts onder mijn borst en meteen ging mijn hart sneller kloppen pfffffffffff wat erg he ik heb het idee dat ik net een ouwe zeur ben.


groetjes ayse

Hoi Ayse

Gefeliciteerd met je dochtertje en doe rustig aan.Alles komt goed.Heb ik ook zelfde probleem als iets moet gaan gebeuren zoals verjardagen,maar komt altijd goed.We maken oms te veel druk om van te vooren en het is niet nodig.
Liefs Dragana[:][/:]



Bericht bewerkt (03-12-2008 11:00)