Nog een succesverhaal van HyperVen

Hey allemaal, na dik 4 maanden oefenen en zoveel veranderingen, wil ik heel graag nog een succesverhaal van HyperVen met jullie delen. Eigenlijk begon het allemaal een jaar geleden. Eigenlijk eerder, maar vanaf mei 2006 zat ik officieel binnen. De ene hyperventilatie aanval na de andere overkwam me. Ik had er niet alleen in het openbaar last van, maar thuis wist ik ook niet wat me overkwam. Werd ik gek? Wat is er met mijn lichaam aan de hand?

Door de angst kreeg ik paniekaanvallen

Ik begon me steeds enger te voelen. Totdat ik niet meer naar buiten ging
Ik begon me steeds enger te voelen.
Totdat ik niet meer naar buiten ging

Aanvallen waar ik echt doodsbang van werd. Ik begon me steeds enger te voelen. Totdat ik niet meer naar buiten ging. Ik kan me zelfs herinneren dat ik soms niet uit mijn bed kon komen. Van de angst en van het rare gevoel in mijn lichaam. Door de angst kreeg ik helaas ook paniekaanvallen.

Ik heb altijd gedacht dat het allemaal psychisch was: niet dus

Ik heb verschillende therapieën gevolgd en bij de tweede therapie kwam ik erachter: ik had chronische hyperventilatie. In ruststand ademde ik 23 keer. Dat is veel te veel, dus het was me wel duidelijk. Altijd gedacht dat het allemaal psychisch was: niet dus. Toch heeft die ademhalingstherapie me niet echt goed geholpen. Klachten werden erger (wat bij veel therapieën normaal is) en ze verdwenen. Maar ze verdwenen nooit helemaal en soms kwamen ze weer wat erger terug.

Ik werd al snel te woord gestaan door iemand van HyperVen

Vooral het duizelige gevoel bleek iets te zijn waarmee ik moest leren leven. Dat wilde ik natuurlijk niet. Ik wilde leven, zoals iedereen. En ik kon dat niet met die klachten. Ik was regelmatig op de site van HyperVen gekomen, maar ik heb er altijd sceptisch tegenover gestaan. Mijn twijfels sprak ik daarom uit op het forum. Ik werd al snel te woord gestaan door iemand van HyperVen.

Ik nam HyperVen echt serieus

In januari was ik er zeker van: ik ga het proberen. Ik vind HyperVen niet duur als ik al uittel wat ik alleen al aan één andere therapie heb uitgegeven! Altijd heb ik me braaf gehouden aan het 2 keer per dag oefenen. Ik nam het echt serieus en dat doe ik nog steeds, aangezien ik nu nog oefen. Ik heb me de afgelopen maanden dus alleen met HyperVen beziggehouden: geen school, geen werk, zo min mogelijk stress. Alleen maar thuis HyperVennen.

Stiekempjes begon ik me wat beter te voelen.

In het begin was het echt heel zwaar. Soms lukte het echt voor geen meter en soms sprongen mijn scores omhoog. Het vertrouwen in mijn lichaam was volledig weg, dus ik zat echt heel veel binnen. Heel langzaam, en dan heb ik het echt over 2 of 3 maanden of zo, begonnen er klachten te verdwijnen. Stiekempjes begon ik me wat beter te voelen. Ik geloofde het zelf nog niet zo.

Nu, na dik 4 maanden oefenen, voel ik me stukken beter! De duizeligheid is zo goed als verdwenen. Andere klachten ook. Er zijn wel dingen waarop ik moet letten zoals mijn suikerinname en dat ik genoeg slaap. Mijn agorafobie: daar werk ik aan. Ik heb nu weer nieuwe gedragstherapie en dat gaat eigenlijk best wel goed:

  • Ik zit niet meer de hele dag binnen
  • ga 3 keer per dag met de hond (soms 2 keer door de angst)
  • ik ga met mijn vriend kleine ritjes maken met de motor
  • ik wandel af en toe
  • ga bij familie op bezoek
  • en ik ga netjes naar therapie.

DAT ZAG IK MEZELF 4 MAANDEN GELEDEN ECHT ALLEMAAL NIET DOEN. Ik kan het niet genoeg blijven zeggen/herhalen: zet door, 2 keer per dag. Het is het zoooo waard!

Groetjes,
Shannon